Bijbelgetrouw, krachtig en praktisch onderwijs van Andrew Wommack
Overzicht van de vertaalde bijbelstudies van Andrew Wommack, klik hier...

Hoe vervul je jouw bestemming - 5
Andrew Wommack

Deel 1: Iedereen heeft een bestemming.
Deel 2: Hoe word je een levend offer?
Deel 3: Vernieuwing van je denken.
Deel 4: Volg de verlangens van je hart.
Deel 5: Gods man, plan en timing.

Deze vierdelige serie is een vertaling van mp3 bestanden die gratis te downloaden zijn van: http://www.awmi.net/extra/audio/1051.
Deel 5 is een enkele studie die nauw aansluit bij de 4 studies “Hoe vervul je jouw bestemming”.
Dit deel is een vertaling van een mp3-bestand dat gratis te downloaden is van: http://www.awmi.net/extra/audio/u05 

Inleiding:
In de Bijbel vinden we verschillende verslagen van personen die voordat ze waren geboren, bestemd waren voor een bepaald doel. Deze mensen hoefden niet op hun eigen talenten, vermogens of hun positie in de maatschappij te steunen om hun bestemming te vervullen. Maar velen van hen deden dat wel, met dramatische gevolgen. Dit onderwijs gaat over Mozes en wat hem pas werkelijk bruikbaar maakte voor Gods plan. Het zal je helpen bij het zoeken van richting als je op zoek bent naar Gods plan voor jouw leven. 

‘Gods man, plan en timing’

Wat zijn de vereisten, wat zijn de kwaliteiten die iemand tot een persoon maken die God kan gebruiken? Toen ik vanochtend hier zat en naar deze bijeenkomst keek, dacht ik na over wat ik zou gaan zeggen. En ik begon met zoiets te zeggen als: ‘We willen allemaal door God gebruikt worden’. We hebben allemaal een verlangen om door God gebruikt te worden. Maar de Heer weerhield me hiervan. Toen ik naar deze samenkomst keek, had ik er zelf nooit aan gedacht, maar er zijn grote aantallen mensen die helemaal geen verlangen hebben om door God gebruikt te worden. Dat was vanochtend gewoon een openbaring voor me. 

Toen ik naar jullie keek sprak God gewoon. Ik weet niet of God mensen hier aanwijst, maar God liet me zien dat hier heel wat mensen zijn die nooit een verlangen hebben gehad om door God gebruikt te worden. Ze zien zichzelf niet als door God gebruikt. Ze zien zichzelf als iemand die gewoon zijn eigen gang door het leven gaat en ze vragen God om hen te zegenen en hun leven voorspoedig te maken, zodat ze genoeg geld hebben om hun dingen te doen en hun leven voort te zetten. En ze vragen Gods zegen op wat zíj doen. En ze hebben nooit dat punt bereikt dat ze verlangen door God gebruikt te worden. 

Het enige wat ik op zoiets kan zeggen is, dat als dat zo is, en ik weet het zeker omdat God het tot me gesproken heeft, is dat ik het gewoon heel moeilijk vind om het me voor te stellen dat iemand zo kan denken. Al vanaf dat ik een klein kind was, kan ik me geen tijd herinneren waarin ik niet verlangde door God gebruikt te worden. Maar ik weet dat het niet met iedereen zo is. Als dat niet zo is bij jou, dan mis je Gods bestemming voor je leven. God heeft je voor een doel geschapen. En dat doel is niet om alles wat God je gegeven heeft maar op te souperen voor jezelf. 
De Bijbel zegt dat Jezus het zo benoemde, dat wie zijn leven verliest het zal vinden, en wie zijn leven aflegt zal in staat zijn het weer te nemen. Het is in het verliezen van je leven, in het je leven overgeven aan de Heer dat jij je leven zult vinden. Iemand die zichzelf nog nooit voor 100% aan de Heer heeft overgegeven, en die niet het allerhoogste verlangen in zijn leven heeft om helemaal aan God overgegeven te zijn en voor God beschikbaar te zijn, en om zich door God te laten gebruiken hoe Hij je ook wil gebruiken, loopt mis waar het leven helemaal om draait. 

Dat is dan de reden dat je financiën zo slecht gaan. Dat is de reden dat je huwelijk uit elkaar valt, omdat jij je eigen gang gaat. Je doet je eigen ding. Je kiest je eigen partner uit en vraagt dan God om het te zegenen. Dat is de reden dat je plannen falen en uit elkaar vallen, omdat jij bent gaan doen waar je zelf zin in had en toen God vroeg om het te zegenen. Met gewoon een beetje gezond verstand in het lichaam van Christus, zullen mensen die zichzelf volledig aan God overgeven, en zichzelf voor God beschikbaar maken, dan ontdekken wat Gods wil voor hun leven is. Je hoeft God dan helemaal niet te vragen iets te zegenen wat Hij je heeft opgedragen om te doen. 
Als God je leidt om iets te doen, hoef je er nog geen 10 seconden voor te bidden. Weet je, mijn gebedsleven zou een heleboel mensen verbijsteren. Echt waar. Ik besteed geen uren aan gebed. Ik zeg niet dat dat verkeerd of goed is. Oké? Ik ben me nog steeds aan het ontwikkelen. Maar lang geleden heb ik dit al ontdekt. Ik heb enorm veel tijd besteed aan God bidden en vragen om me te zegenen, en om wat ik aan het doen was te zegenen, en mijn inspanningen te zegenen. En het was een worsteling. En ik heb ontdekt dat er een veel betere manier is: gewoon erachter komen wat God wil dat er gedaan moet worden. En ga het dan gewoon doen.

Weet je dat ik totaal geen tijd besteed aan God vragen me te zegenen? Weet je dat ik ook geen moment heb besteed deze morgen om me vandaag te zegenen, om deze boodschap te zegenen of deze dienst te zegenen? Sommige mensen denken: ‘Maar dat is verschrikkelijk’! Nee, ik doe gewoon wat God me heeft gezegd om te doen. Ik weet dat God me gezalfd heeft. En ik weet dat als God je geroepen heeft om iets te doen, er kracht aan verleend wordt. En je hoeft God helemaal niet te vragen om iets te gaan doen, wat Hij al heeft gedaan. Hij heeft allang Zijn zegen op Zijn Woord en Zijn werk geboden. 
Ik denk dat er een grotere mate van geloof is in het binnengaan en geloven dat Gods werk en zegen al aanwezig zijn, dan in het proberen God zover te krijgen om iets te zegenen.

Velen van ons gaan dus hun eigen gang en vragen dan God om het te zegenen. Maar daardoor ontvangen we niet het succes en de voorspoed die God voor ons heeft bestemd. Wij moeten zover komen dat we weten dat ons leven volledig door God geleid wordt. En weet je dat het mogelijk is om zover te komen? Weet je dat je achter Gods wil kunt komen. 

Waar we vanochtend over gaan spreken is niet alleen over hoe Gods wil te vinden, maar ook hoe achter Gods plan te komen en hoe je het dan moet doen! Ik ga dat verder uitleggen en denk dat dit je wel duidelijker wordt. Heel veel mensen die wel een verlangen hebben om door God gebruikt te worden, maar ook mensen die Gods wil al voor hun leven ontdekt hebben, lukt het nog steeds niet om Gods wil te volbrengen, omdat ze Gods plan om het te volbrengen niet hebben. En dat is heel erg belangrijk. 

Heel vaak als je met je rug tegen de muur staat, en je hebt geen flauw idee wat God wil dat je doet, maakt je dat hongerig genoeg om God te zoeken. En als mensen uit wanhoop God zoeken en gaan bidden en vasten en wat dan ook, komen ze erachter wat Gods wil voor hun leven is. Maar als ze dat eenmaal gevonden hebben, denken ze dat dat wel genoeg is. ‘God, ik weet nu wat ik moet doen’. En dan gaan ze op hun eigen houtje proberen het te vervullen, in hun eigen kracht en op hun eigen manier. Maar ik denk dat er waarschijnlijk veel schade is aangericht in het lichaam van Christus door mensen die de gave of de roeping op hun leven hebben ontdekt, maar niet de tijd hebben genomen om zich door God te laten vormen en hen tot de persoon te maken die ze zouden moeten zijn. Ze hebben niet Gods plan om het te vervullen ontdekt, maar ze zijn maar aan de slag gegaan. 

Er zijn heel veel pastors tegenwoordig die weten dat God hen geroepen heeft om te herderen en ze gaan aan de slag. Ze leren het onderweg. Ze experimenteren eigenlijk op andere mensen. Ze nemen niet de tijd om God het binnenin hen te laten bouwen. En zo wordt er heel wat schade aangericht door mensen die weten dat God een roeping op hun leven heeft. Maar het ontbreekt hen aan het vermogen om het te doen. Ze hebben niet Gods manier om het te doen ontvangen. Kunnen jullie dit allemaal volgen? 

We gaan vandaag dus wat dingen bespreken waarvan ik geloof dat het je zal helpen. Laten we kijken naar Johannes 2. Het eerste waar ik het met je over wil hebben, is dat God niet zomaar iedereen gebruikt. Het is ook niet zo dat God maar verkiest om zo weinig mensen te gebruiken. God is zoals het Woord zegt: Zijn ogen speuren over de hele aarde om iemand te zoeken, om krachtig bij te staan wiens hart volkomen naar Hem uitgaat. God verlangt er nog meer naar om jou te gebruiken, dan dat jij gebruikt wilt worden. In Johannes 15:16 zegt Hij: Niet gij hebt Mij, maar Ik heb u uitgekozen en u aangewezen, opdat gij zoudt heengaan en vrucht dragen en uw vrucht zou blijven. Dat vers zou je echt in je hart moeten krijgen. Jij hebt niet God gekozen. God heeft jou gekozen en jou aangewezen opdat je zou heengaan en vrucht dragen. In Johannes 15 staat ook nog: 8 Hierin is mijn Vader verheerlijkt, dat gij veel vrucht draagt en gij zult mijn discipelen zijn. 

Als jij God wilt verheerlijken, dan is hetgeen God verheerlijkt en wat God behaagt dat jij vruchtbaar en productief wordt. Het is dus Gods wil om jou te gebruiken. Je hoeft helemaal niet te bidden: ‘God, gebruik mij’. Vroeger bad ik heel veel: ‘Oh God, gebruik mij, o God kijk toch naar de toestand hier. O God, denk toch aan al die mensen die sterven en naar de hel gaan. O God, denk toch aan alles wat er moet gebeuren. O God, gebruik mij. Open een deur om mij te gebruiken’. Ik besteedde er heel veel tijd aan om dat doen. Tenslotte sprak God dit tot me, en het deed echt pijn toen Hij dit tegen me zei, maar het was de waarheid en het maakte me vrij: ‘De reden dat Ik je niet gebruikt heb, is dat je niet bruikbaar bent’. En de Heer begon tot me te spreken en zei: ‘Kijk, Ik heb méér verlangen om die mensen tot de Heer te leiden dan jij’. 

Waarom bidden we eigenlijk en doen we voorbede? Mensen hebben hierover heel veel verkeerde ideeën. Waarom doen we voorbede? Heel veel mensen denken dat we bidden en voorbede doen voor deze stad zodat we God kunnen overhalen om hier te gaan bewegen. Ze zeggen het misschien niet met deze woorden, maar in hun achterhoofd zijn ze overtuigd dat God niets doet. Dat God niet van plan is om ook maar iets te doen, tenzij iemand gaat bidden en Hem gaat motiveren om wat te doen aan deze stad. Je gebruikt deze woorden misschien niet, maar ik weet dat dit het is wat heel veel mensen denken, omdat ik heel veel van dit soort gebeden hoor. Ik hoor mensen bidden: ‘O God, scheur de hemel en kom naar beneden’. En dat is Bijbels! Maar wist je dat het Oudtestamentisch is? God hééft de hemel al gescheurd door Jezus. En Hij ís naar beneden gekomen in het vlees. En ik verzeker je dat je niet meer hoeft te bidden: ‘O God, scheur de hemel, O God, zend een opwekking. O God, raak deze stad aan. O God, red toch de mensen’. Dat soort dingen hoef je helemaal niet te bidden. God wil deze stad nog veel liever redden dan jij het wilt! God wil nog liever dat mensen hun levens veranderen dan dat jij het wilt! 

Nou, als dat zo is, waarom gebeurt er dan niets? Nou, omdat God nog niemand heeft gevonden die bruikbaar is! Hij is mensen aan het verkrijgen die bruikbaar zijn, en prijs God, dit lichaam hier is bezig iets uit te werken. Maar ik verzeker je dat dit lichaam nog steeds niet zó bruikbaar is als het zou moeten. God verlangt nog steeds om veel meer in ons leven te doen. 

Het is niet zo dat wij moeten bidden om God op gang te krijgen! God is niet degene die deze stad naar de hel laat gaan. Het zijn Gods mensen die deze stad naar de hel laten gaan, omdat ze te veel in beslag genomen zijn met de zorgen van deze wereld, het bedrog van rijkdom en de begeerte naar andere dingen die erbij komen en die het Woord verstikken. Het is helemaal geen kwestie van genoeg mensen bij elkaar halen om ergens voor te bidden! Het is een kwestie van onszelf voor God beschikbaar te maken en bruikbaar te worden. En zo gauw je bruikbaar wordt, garandeer ik je, dat God je zal gaan gebruiken. 
Als jij aan het bidden bent: ‘God, gebruik me’, ben je niet bruikbaar. Je moet ophouden met bidden: ‘God gebruik me’, en gaan zeggen: ‘God, hier ben ik, máák mij bruikbaar. God, doe in mijn leven wat er nodig is, om mij een kanaal te maken’. En ik beloof je, als jij jezelf voor God beschikbaar maakt, zal God je tot iemand vormen en kneden en zál God je gebruiken. God wil nog liever dat je gebruikt wordt, dan dat jij gebruikt wílt worden. 

Johannes 2 is helemaal aan het begin van Jezus’ bediening. Dit is de eerste keer dat Hij zichzelf in Jeruzalem liet zien op het Pascha feest. Er staat: 23 En terwijl Hij te Jeruzalem was, op het Paasfeest, geloofden velen in zijn naam, doordat zij zijn tekenen zagen, die Hij deed; 24 maar Jezus zelf vertrouwde Zichzelf hun niet toe, omdat Hij hen allen kende 25 en omdat het voor Hem niet nodig was, dat iemand van de mens getuigde; want Hij wist zelf, wat in de mens was.
Als je hier eens even over blijft nadenken, dit was helemaal aan het begin van Jezus’ bediening. Jezus had zelf Zijn doel openlijk verkondigd. Hij had gezegd dat Hij was gekomen om alle mensen tot de Vader te brengen, dat Hij was gekomen om het evangelie aan de armen te prediken en de gebrokenen van hart te genezen. Om vrijheid te verkondigen aan de gevangenen, gezicht aan de blinden en in vrijheid heen te zenden degenen die gekwetst waren. Jezus kwam om het aangename jaar van de Heer te verkondigen. Hij had een boodschap te verkondigen. Jezus verkondigde dus dat Hij was gekomen om mensen te bereiken. 

Net zoals wij dat tegenwoordig zeggen. Ik verzeker je dat er niets verkeerds is aan kleine kerken, als ze maar niet klein blijven. God heeft mensen niet geroepen om kleine kerkjes te hebben en kleine werkjes te doen. Groot is niet per se beter, maar klein is ook niet per se beter. Wij hebben een boodschap en wij moeten in staat zijn die over te brengen. Wij moeten mensen bereiken. Deze zaal zou propvol moeten zitten. Deze zaal zou tien keer zo groot moeten zijn. Amen? Het Evangelie moet verkondigd worden. Wij hebben een boodschap die wij aan mensen proberen te verkondigen. 

Jezus had een boodschap, en Jezus wilde die boodschap aan zoveel mensen verkondigen als Hij maar kon. Toen Hij op dit feest was, deed Hij vele wonderen. Hij dreef demonen uit mensen en zag geweldige dingen gebeuren. En als gevolg daarvan geloofden hele menigten in Hem toen ze de wonderen zagen die Hij deed. Vele mensen staat er. Dat ziet er goed uit, niet? 

Als wij een boodschap hadden, en wij hébben een boodschap te verkondigen aan deze stad, en als wij uit zouden gaan, en onze voorgangers zouden midden in de stad een campagne houden, en opeens zouden we de ogen van blinden open zien gaan, en dove oren geopend, de lammen gaan lopen en mensen worden enthousiast, en de menigte groeide aan tot tienduizend mensen die allemaal verkondigen: ‘Wij geloven dat Jezus de Christus is, wij geloven dat Jezus de Heer is, wij willen deze stad bereiken’! Weet je wat de meesten van ons dan zouden doen? Wij zouden hen materiaal geven. Wij zouden iedereen een pakketje geven, we zouden iedereen zich laten inschrijven. We zouden ieder van deur tot deur laten gaan. We zouden zeggen: ‘Laten we deze stad innemen’. Klinkt dat niet goed? 

Kijk wat Jezus deed. Al die mensen geloofden in Zijn naam toen ze alle wonderen zagen die Hij deed. Maar Jezus vertrouwde Zichzelf niet aan hen toe, omdat Hij wist wat er in het hart van de mensen was! Hier was Jezus die Zichzelf wilde bekendmaken, die Zijn boodschap wilde verkondigen, het evangelie aan de armen, en al die mensen kwamen aan Zijn voeten, bereid om alles te doen wat Hij maar wilde, echt hongerig! ‘We zijn bereid om U als Messias te verkondigen, om U tot koning van de hele natie te verklaren’. Hij had daar duizenden mensen die Hij had kunnen gebruiken om die natie te overweldigen. Maar Jezus liep weg en liet ze achter, zonder Zichzelf aan hen toe te vertrouwen. Hij wilde Zijn bediening niet aan hen toevertrouwen. Hij was niet bereid hen te gebruiken om Zijn boodschap te verkondigen. Waarom? Omdat Hij wist wat er in de harten van de mensen was! 

Het punt dat ik duidelijk wil maken is, dat Jezus de dingen wat anders benadert dan de meesten van ons doen. Jezus is meer geïnteresseerd in de kwaliteit van de bediening, dan de omvang van de bediening. Jezus is er meer in geïnteresseerd dat het op de juiste manier wordt gedaan. God gaat geen mensen gebruiken die niet bruikbaar zijn. Volgens ons denken zouden deze mensen een sleutel zijn geweest tot het bereiken van ons doel, maar hier zien wij dat Jezus een man van principes was. Man, daar houd ik van. Jezus had een standaard. Hij ging zijn norm niet aanpassen om het doel te bereiken. Want het eindresultaat is geen rechtvaardiging van de middelen die je gebruikt om er te komen. 

Iedere pastor hier kan bevestigen dat je zo’n verlangen in je hebt om mensen te bereiken en om het evangelie te verkondigen, dat het altijd lijkt of er een gemakkelijkere en snellere weg bestaat. Er zijn altijd manieren die je principes aantasten. En het zijn soms dingen die helemaal niet totaal verkeerd zijn. Maar gewoon compromissen aan zaken waarvan je hebt gezegd: ‘Zo ga ik het nooit doen’. Je hebt een standaard. Maar er zijn altijd aanleidingen om water bij de wijn te doen. En het einddoel is zó verheven dat het gerechtvaardigd lijkt om die compromissen te doen. Maar weet je, dat kun je gewoon niet doen. 

Ik zag een film en ik denk dat velen van jullie die gezien hebben. ‘Chariots of fire’. Die film heeft me gezegend. En ik was het niet eens met die kerel die het vertikte om op zondag hard te lopen. Want ik geloof allereerst niet dat zondag de sabbat is. Ik ben van mening dat technisch en leerstellig gesproken zijn standpunt onjuist was. Maar voor hem, hij geloofde dat dit Gods standaard was. En hij weigerde op zondag hard te lopen vanwege zijn geloof in de Heer. Maar in ieder geval, ze zetten hem onder druk, maar hij weigerde het te doen en tenslotte bereikten ze een compromis en kregen ze het voor elkaar. Maar één van de uitspraken daar is echt bij mij binnen gekomen. Deze man sprak tot sommige van die mensen die hem onder druk wilden zetten om zijn overtuiging van God te compromitteren en toch maar op zondag hard te lopen. En iemand zei: ‘Je probeert deze man te scheiden van zijn principes en zijn waarden, maar die principes en die waarden hebben hem tot de hardloper gemaakt die hij is’. ‘Als je hem daarvan scheidt, dan héb je geen hardloper’. Je zou geen kampioen hebben als je hem van die principes en waarden zou scheiden. 

En mensen, dat is echt bij mij binnengekomen. Ons waardesysteem, onze principes, onze standaarden, zijn wat ons maakt tot wie we zijn. En ik verzeker je, alleen maar een bepaald eindresultaat bereiken en alles doen wat je maar kunt doen om dat te bereiken, dat is het niet. Dat is niet de goede manier om het te doen. Ik verzeker je, of ik nu gelijk heb of niet, ik heb enkele toewijdingen aan de Heer gemaakt, en als ik die dingen overtreed, dan vernietig ik mijzelf. Ik verniel ieder kwaliteit in mijzelf die voor God bruikbaar is. Ik moet vasthouden aan wat God tot me gesproken heeft. Ik moet die principes en die waarden vasthouden. Snapt iedereen dit? 
God heeft waarden. God heeft normen voor het gebruik van mensen. God gaat die niet overtreden. Zelfs al is er een stervende wereld die naar de hel gaat, toch gaat God zijn normen voor het gebruik van mensen niet schenden. Hij gaat zichzelf niet aan zomaar iedereen toevertrouwen. Er zijn mensen aan wie Hij zichzelf niet toevertrouwt, omdat Hij weet wat er in hun hart is. Hij heeft niet nodig dat iemand van de mens getuigde; want Hij wist zelf, wat in de mens was. Dat betekent dat Hij niet wil dat wij gaan getuigen uit onze eigen vermogens. Het is Zijn wil dat dit vermogen een bovennatuurlijk vermogen is. 

Hij wil helemaal niet dat wij het uit onze eigen kracht of vermogens doen. Dit is waarschijnlijk een van de belangrijkste redenen waarom de meeste mensen niet door God gebruikt worden. Omdat ze zichzelf nooit echt hebben overgegeven aan waar het niet langer is dat zij zelf leven, maar dat het Christus is, die door hen leeft. Zij proberen alles vanuit hun eigen vermogens te doen en vragen dan Gods zegen erover. Maar ze doen het nog steeds vanuit hun ‘zelf’, in plaats van dat ze dood zijn voor het ‘zelf’ en God toestaan om door hen heen te leven. En God gaat zo’n soort persoon niet gebruiken. God wil iemand die Hem toestaat door zich heen te laten stromen. 

De Bijbel zegt in 1 Korintiërs 1:27: maar het dwaze van de wereld heeft God uitverkoren om de wijzen te beschamen en het zwakke van de wereld heeft God uitverkoren om het sterke te beschamen. En al die andere dingen. Hij zegt dat Hij de dwaze dingen van de wereld heeft uitgekozen. En de reden dat Hij dit doet, is niet omdat God iets heeft tegen iemand met een hogere opleiding, of tegen iemand die er goed uitziet, of die veel talent heeft, dus iemand die al die dingen mee heeft, God heeft niets tegen je, maar God gaat dat natuurlijke vermogen níet gebruiken! 

Nu zeg ik weer niet dat iemand met natuurlijke vermogens niet kan worden gebruikt. Als jij bijvoorbeeld een geweldige zanger bent en een geweldige stem hebt, kan God die stem gebruiken, maar alleen nadat jij die volledig aan Hem gegeven hebt. Alleen pas nadat jij niet langer uit je eigen vermogens en kracht opereert. Weet je, ik ken heel wat muzikanten. En ik heb ook heel wat muzikanten horen zeggen dat ze zanger waren toen ze net wederom geboren werden. Kenneth Copeland bijvoorbeeld zong in nachtclubs. En hij dacht, nu ik wederom geboren ben, ga ik voor de Heer zingen. Maar weet je dat het járen heeft geduurd, ik denk wel zes of zeven jaar, voor de Heer Kenneth Copeland toestond om een Gospellied voor mensen te zingen. 
En dat deed hem van binnen zeer, omdat het voor hem een manier was om zichzelf uit te drukken en een manier om God te loven. Hij had een echt verlangen om de Heer te aanbidden met zijn stem. Maar God stond het hem niet toe om dat te doen. En de reden was dat hij het allemaal uit zijn eigen kracht en vermogen had gedaan, en altijd voor zijn eigen roem, en voor zelfverheerlijking. En het duurt gewoon een poosje om dat ‘zelf’ uit de weg te ruimen. Het duurt een poosje om te veranderen. Het duurt een poosje voor je het echt doet om de glorie van God en dat je jezelf niet gaat verheffen vanwege de complimentjes die naar je toe komen. En het duurde enkele jaren voordat God Kenneth Copeland zover had gebracht dat hij God met zijn stem kon verheerlijken in plaats van Kenneth Copeland. En toen hij eindelijk zover was, liet God hem beginnen met zingen. 

Ik heb hetzelfde gezien met andere mensen die gitaar spelen, muzikanten enzovoorts. Het is niet dat God die dingen niet wil gebruiken, maar dat God niet jóuw inspanningen gaat zalven. Hij wil dat Hijzelf het is die door jou heen leeft. 
En dat is de reden waarom God boertjes uit Texas gebruikt. Amen? Om te prediken. God heeft niets tegen mensen die geen boertjes zijn, maar het gaat om het feit dat het boertje weet dat hijzelf geen schijn van kans maakt en hij dus volkomen op God moet vertrouwen. 

Als iemand naar mij toekomt en mij een compliment geeft, en zegt: ‘Dat was geweldig, het heeft mijn leven veranderd’, is er geen mogelijkheid dat ik dat opvat als: ‘Jongen, Andy, wat ben jij goed zeg’. Ik weet dat toen ik in de bediening begon ik niemand kon aankijken als ik sprak. Ik was zo vreselijk introvert. De eerste keer dat ik ooit predikte had ik drie preken uit mijn hoofd geleerd voor een campagne van drie dagen. En ik had ze alle drie binnen de eerste vijf minuten uitgesproken op de eerst avond. Ik was zó angstig en ik kon het gewoon niet aan. En ik wéét dat wat God me gegeven heeft een gave is, en dat ik het niet ben.

Toen ik in Mobyl Alabama was, twee en een half jaar geleden, was ik net met hardlopen begonnen. Ik had er niet veel wijsheid bij gebruikt. Ik had geprobeerd met mijn gewichtprobleem af te rekenen. Een jaar lang had ik geen enkel snoepje gegeten. We gebruikten totaal geen suiker of van die dingen. We hadden een heel laag calorisch dieet. En daarbij ging ik ook nog hardlopen. En ik besefte niet dat als je gemiddeld zes kilometer per dag gaat rennen, dat je gewoon iets van die calorieën in je voeding nodig hebt omdat je heel wat energie verbrandt. En dus kwam ik bij die kerk. Ik had twee dagen gevast voordat ik er kwam en had niets gegeten. Ik ging zes kilometer rennen en die ochtend was ik zó uitgeput. Ik moest me zó staande houden en op de preekstoel leunen en me eraan vastklemmen. Ik kon de mensen voor me niet eens zien. Mijn hoofd tolde rond en ik kan je niet eens vertellen waar ik over gepreekt heb. Ik weet zelfs niet eens het onderwerp waar ik over gesproken heb. 

Maar ik stond daar Bijbelverzen af te ratelen en sprak bijna twee uur. En de mensen kwamen naar me toe en zeiden: ‘Man, dat is de meest gezalfde preek die je ooit hebt afgeleverd. Dit was het allerbeste’. En ik weet nog dat ik daar stond en terwijl ik nog aan het preken was, zag ik alles door een waas. Ik had Berny nog niet eens kunnen zien, ik zag de eerste rij niet eens. En terwijl ik stond te preken hoorde ik dit allemaal uit me stromen en voor mijn geestesoog zag ik mijzelf uit mezelf stappen en naar mezelf kijken. En ik vroeg me af: ‘Hoe doe je dit’? Wat doe je eigenlijk? Ik bedoel, ik was het gewoon niet zelf. Ik was het letterlijk niet zelf. Ik was gewoon bezeten! Ik was God bezeten. En het is een gave en het is niet iets dat ik zelf bedien. En ik weet dat. En dát is de reden dat God boertjes uitkiest. Omdat ik weet dat het niets is wat ík doe. Ik heb helemaal geen natuurlijke vermogens of natuurlijke talenten. En dat is de reden waarom God de dingen uitkiest die dwaasheid zijn voor de wereld. 

En dat is de reden dat jij, of jij het nu allemaal voor elkaar hebt of niet, dat je het allemaal als afval moet beschouwen, om bruikbaar te worden. Totdat jij beseft dat God jouw vermogens helemaal niet nodig heeft. God heeft zelfs ooit eens een oude ezelin gebruikt. Amen? En echt niet omdat die naar de Bijbelschool was geweest. Tot jij zover komt dat jij je leven neerlegt en zegt: ‘God, al mijn talenten, al míjn vermogens, alles wat ik heb is als afval. En het enige dat ik doe is mijzelf beschikbaar stellen voor U’. En tot je zover komt ben je niet bruikbaar. Totdat je erkent dat God niet jou, niet jouw talenten en niet jouw vermogens zalft, maar dat jij gewoon een vat voor God bent. Totdat je zover komt, zal God zelfs niet eens begínnen met je gebruiken. 

En daarom zijn veel mensen tegenwoordig zo gefrustreerd. Ze hebben wel een verlangen om mensen te gaan bereiken, maar ze zijn nooit zover gekomen dat ze zichzelf aan de Heer hebben overgegeven en een levend offer voor God zijn geworden. En dat ze alles wat ze hadden als vuilnis zijn gaan beschouwen en gewoon gezegd hebben: ‘God, hier ben ik, vult Ú mij, regeert Ú mij. God, doet Ú het maar. Dat is niet gemakkelijk om te doen vanwege trots. Omdat wij het zelf bepalen en onze keuzes maken. Geef de controle op. Onderwerp je. Weet je, onderwerping is bijna een vies woord geworden in het lichaam van Christus. 

Enkele jaren geleden was er veel misbruik van het begrip onderwerping. We zagen extremen in onderwerping. Maar ongeacht het misbruik is er een waarheid in onderwerping en maar heel weinig Christenen hebben werkelijk geleerd wat onderwerping is. Ze onderwerpen zich aan helemaal niemand. Ze zijn vrije geesten, ze zijn onafhankelijk, ze gaan niet naar de kerk, willen zich aan geen enkele kerk onderwerpen, omdat geen enkele kerk goed genoeg voor ze is. Mensen hebben niet geleerd zich gewoon ergens te voegen en zich te onderwerpen. Totdat je onderwerping leert, zul je nooit door God gebruikt worden. Want wat onderwerping belemmert is trots, zelfgerichtheid, het feit dat jij de regels bepaalt en dat jij jezelf niet onder de controle van wie dan ook wilt stellen. Als jij jezelf niet aan het gezag van een mens kunt onderwerpen, kun jij jezelf ook niet aan het gezag van God onderwerpen. 

Ik heb het er niet over dat jij jezelf aan het gezag van een ander onderwerpt in die zin als aan een paus of zo iemand, als bemiddelaar tussen jou en God. Maar ik heb het over de Schriftuurlijke manier, waarop wij onszelf aan elkaar onderwerpen in de vreze des Heren. Wij onderwerpen ons aan de leiding en het oudstenschap dat de Heer in de kerk heeft aangesteld. Ook al ben je het niet met ze eens, dat je ze liefhebt, en ze niet aanvalt of bekritiseert maar dingen doet om ze op te bouwen, om hen te bedienen. Als je die lessen niet kunt leren, kun je nooit gebruikt worden. Tot je leert jezelf te onderwerpen in sommige van die gebieden, zul je ook niet in staat zijn je te onderwerpen als God een deur voor je opent om je op een geweldige manier te gebruiken.

Laten we nu in Exodus naar enkele dingen over Mozes kijken die God mij al enkele jaren aan het vertellen was. Hoe langer ik meedraai, hoe meer ik ga begrijpen dat dit echt een kernpunt is voor de persoon die God kan gebruiken. In Exodus 2 lezen we over Mozes. Ik ga ervan uit dat jullie allemaal met dit verhaal van Mozes bekend zijn. Maar in Exodus 2:11 staat er: In die dagen, toen Mozes volwassen geworden was en naar zijn broeders vertrok en hun dwangarbeid aanzag, gebeurde het dat hij een Egyptische man zag, die een Hebreeuwse man sloeg, een van zijn broeders. 12 Hij keek om zich heen, zag dat er niemand was, sloeg de Egyptenaar dood en verborg hem in het zand. 13 En hij vertrok de volgende dag, en zie, twee Hebreeuwse mannen waren aan het vechten. Hij zei tegen de schuldige: Waarom slaat u uw naaste?
14 Maar die zei:Wie heeft u tot leider en rechter over ons aangesteld? Zegt u dit om mij te doden, zoals u die Egyptenaar gedood hebt? Toen werd Mozes bevreesd, en zei: Deze zaak is beslist bekend geworden.15 Toen nu de farao van deze zaak hoorde, wilde hij Mozes doden, maar Mozes vluchtte voor de farao. Hij hield zich op in het land Midian en zat bij een put. 

Voor we hier induiken moet je allereerst je denken vernieuwen. Hoeveel van jullie hebben ooit de film ‘De 10 geboden’ gezien? Je moet je denken vernieuwen. Het is een geweldige film, ik heb hem gezien en als hij nog eens draait ga ik weer kijken. Maar hij is op heel veel manieren niet Schriftuurlijk. Eén van de dingen die niet Schriftuurlijk is, is dat ze Mozes afschilderen als gewoon een goede vent die zag dat de Hebreeën onderdrukt werden. Hij herkende ze niet eens als broeders. Hij wist niet eens dat hijzelf Joods was. Hij ging gewoon voor rechtvaardigheid en voor goede morele standaards. Maar dat is niet de waarheid. Zo is het helemaal niet geweest, zoals de Schrift laat zien. 

Kijken we ook naar Handelingen 7 waar Stefanus over Mozes sprak. Stefanus sprak onder inspiratie van de Heilige Geest. Hij voerde zijn verdediging en de kritiek was, dat hij tegen Mozes en de profeten zou zijn. Dus geeft hij een overzicht van de Joodse geschiedenis. En onder inspiratie van de Heilige Geest zegt hij hier heel wat dingen over Mozes. En dit is de echte visie van God over wat er aan de hand was. Handelingen 7:19 zegt van de Egyptische koning: Die ging listig met ons geslacht om en behandelde onze vaderen slecht door hen hun jonge kinderen te laten wegwerpen, opdat zij zich niet zouden voortplanten. 20 En in die tijd werd Mozes geboren; hij was bijzonder mooi voor God. Hij werd drie maanden opgevoed in het huis van zijn vader. 21 En toen hij weggebracht was, nam de dochter van de farao hem op in haar huis en voedde hem voor zichzelf op tot een zoon. 22 En Mozes werd onderwezen in alle wijsheid van de Egyptenaren en was machtig in woorden en in daden. Nou, dit is gewoon een klein extraatje, maar dit is de waarde van Schrift met Schrift vergelijken. Dit is de manier waarop je echte openbaringskennis van de Schrift krijgt, door de Schrift met Schrift te vergelijken. 

In Exodus 2,3 en 4, waar God aan Mozes verscheen, zei God tegen Mozes: ‘Ik ga je zenden om de kinderen van Israel te verlossen’ en Mozes zei: ‘Heer ik ben geen goede spreker, niet vóór U tot mij sprak en niet nadat U tot mij sprak’. Ik kan niet spreken. Als je dat in hoofdstuk 4 leest, denk je dat Mozes de waarheid sprak. Maar hier in Handelingen 7 vind je de echte mening van God, het is een commentaar daarop. En hier zegt de Schrift dat Mozes was onderwezen in alle wijsheid van de Egyptenaren en machtig was in wóórden én daden! Als je dus de Schrift met Schrift vergelijkt kom je erachter dat Mozes tegen God stond te liegen! Hij zei: ‘God, ik heb niet het vermogen om dit te doen’. In het natuurlijke had hij dat vermogen wel degelijk! Maar hij loog erover. Dat doen heel veel van ons ook! Amen? 

Vers 23 Toen hij nu de leeftijd van veertig jaar bereikt had, kwam het in zijn hart op zijn broeders, de Israëlieten, te bezoeken. Er staat: ‘het kwam in zijn hart op zijn broeders op te zoeken’. Hij wist dat het zijn broeders waren, hij wist dat hij een Jood was. En dat het in zijn hart opkwam betekent dat God het in zijn hart plaatste. Vers 24 En toen hij iemand zag die onrecht leed, nam hij hem in bescherming en wreekte degene die mishandeld werd: hij sloeg de Egyptenaar dood. 25 En hij dacht - Dit was dus wat hij dacht - En hij dacht dat zijn broeders begrijpen zouden dat God hun door zijn hand verlossing geven zou; maar zij begrepen het niet.

Weet je wat dit betekent? Dit betekent dat Mozes dus Gods wil voor zijn leven kende! Mozes wíst dat God hem had geroepen om verlossing te brengen voor de kinderen van Israël. En toen hij de Egyptenaar doodsloeg was dat niet omdat hij slechts een probleem zag en probeerde te helpen. Mozes deed dat omdat hij probeerde Gods wil te volbrengen. Hij deed dat in een poging om de bediening die God hem had gegeven te volbrengen! En weet je, hij mislukte totaal! Man, dat is bemoedigend! Mozes was een machtige man Gods en Mozes beging een moord in een poging Gods wil voor zijn leven te volbrengen! En hij dacht dat het gerechtvaardigd was. 

Ik lees nu tussen de regels door, maar ik denk dat ik weet wat Mozes’ gedachte was. Mozes wist dat hij een Jood was, dat ten eerste. Dat openbaart de Schrift ons. Hij wist dat zijn broeders verdrukt werden. Hij wist dat God hen verlossing beloofd had, en hij wist dat God hem zou gaan gebruiken. Hij wist dat het Gods wil was om hem te gebruiken om verlossing aan de Joden te brengen. En ik weet welhaast zeker dat Mozes in zijn denken aan het redeneren was: ‘Waarom anders, zou een Jood als ik zo aan het hof van Farao opgevoed en opgegroeid zijn als ik? Ik ben de op twee of drie na hoogste autoriteit van het hele land! Ik heb macht, ik heb uitstraling! Ik heb de goedkeuring van alle Egyptenaren. God heeft me vast in deze positie gesteld en Hij zal vast deze positie gebruiken om verlossing te brengen aan de Joden. Hij zal de militaire macht, de kracht en het gezag die ik achter me heb staan, gebruiken om verlossing voor de Joden te brengen’. 

Ik ben er vrij zeker van dat hij dit dacht. Zou jij het ook niet denken? Waarom gebeuren de dingen met me die er gebeurd zijn? Waarom ben ik aan het hof van Farao? Waarom ben ik de 2e of 3e hoogste rang als bevelhebber? Dat is gewoon normaal rationeel nadenken. Het lijkt allemaal logisch. Maar het enige dat er verkeerd aan was, was dat het niet Gods plan was! Hij kende Gods wil, maar hij dacht dat God de natuurlijke dingen, de natuurlijke vermogens en natuurlijke macht en positie zou gebruiken om het te bewerken. En weet je dat het Lichaam van Christus nog steeds hetzelfde aan het doen is? We zien iemand die een geweldig zanger is, iemand die geweldig kan spreken of communiceren. En ze hebben al die natuurlijke vermogens en die gebruiken ze in de wereld. De mensen drommen in massa’s samen om naar hen te luisteren. Ze hebben een natuurlijke uitstraling en ik heb het wel duizenden keren gehoord: ‘Oh, we moeten bidden voor die personen. Als die wederom geboren worden, zullen ze een geweldige kracht voor God zijn. God kan hen zó enorm gebruiken. Hij kan hun vermogens gebruiken, en Hij kan hun positie gebruiken om echt het Evangelie te verkondigen’. Maar dan lopen we totaal Gods idee hierover mis! God is niet geïnteresseerd. Het maakt niet uit of die persoon de grootste zanger is die ooit geleefd heeft. God zal hun natuurlijke talent níet gebruiken. Dat is niet wat God gaat gebruiken. Het is de zalving die het juk verbreekt, niet de natuurlijke talenten. Het is niet hun natuurlijke vermogen. 

Al is iemand de aller-beroemdste persoonlijkheid die ooit heeft geleefd, dan gaat God die positie en hun aureool nog niet gebruiken! Nou kunnen we best wat mensen zien die op die manier gebruikt worden. Mensen die heel populair zijn en heel beroemd. Ze worden wederom geboren en dat maakt indruk. Maar weet je, ik kan je ook heel wat andere mensen aanwijzen. Laatst hoorde ik weer zo’n verhaal op de ‘700-club’ van zo iemand. Die kwam tot geloof, sprak zich heel duidelijk uit voor het Evangelie en maakte veel indruk, maar het vernietigde hem geestelijk totaal! Anderhalf jaar lang had hij de grootste twijfel of God wel bestond. Hij raakte in rebellie tegen God en had vijf jaar lang totale rebellie tegen God. Nu is hij weer teruggekeerd tot God en is heel wat milder geworden. En God gebruikt hem nu geweldig! Maar met zijn eigen woorden verklaarde hij: ‘Ik werd in de bediening gegooid vanwege wie ik was en vanwege de bekendheid die ik had. Maar ik was er helemaal niet klaar voor en het is naar mijn hoofd gestegen’. En dat is precies waar de Schrift het over heeft in Timoteüs waar staat dat we geen pasbekeerde moeten aanstellen in een bediening, omdat hij zich zal verheffen met trots en daardoor ten prooi valt onder het oordeel van de duivel. 

Er is een tijdsperiode nodig om door God gebruikt te worden. Er is een groeiproces nodig dat plaats moet vinden. En het maakt mij niet uit wie je bent, maar je wordt gewoon niet binnen zes tot twaalf maanden volwassen! Er is gewoon tijd nodig om door God gevormd te worden, en bruikbaar te worden voor God. En ook al is die persoon de grootste zanger die ooit geleefd heeft, als ze vandaag wederom geboren worden moeten ze niet in de bediening gaan. Ik heb het er niet over dat ze niet moeten vertellen wat er met hen is gebeurd. Ze moeten hun getuigenis gebruiken op iedere mogelijke manier, maar ze mogen niet in een positie worden gesteld waarin hen een leidende rol in de Christelijke gemeenschap wordt toevertrouwd! En dat nog wel jarenlang. Voor hun eigen bestwil! En ook ten behoeve van het lichaam van Christus want het is waarschijnlijk dat ze met verkeerde zaken op de proppen komen die schade aan het lichaam van Christus berokkenen. 

Dit is niet bepaald de manier waarop wij allemaal denken, toch? Maar het is de manier waarop God denkt! Mozes kende Gods wil. Mozes had een groot gezag en macht en had allerlei natuurlijke dingen mee. Maar God wilde het niet op die manier doen. God gaat de dingen niet doen op de manier die wij denken dat Hij ze gaat doen. En Mozes beging een enorme vergissing door te denken dat God gewoon zijn natuurlijke positie en autoriteit zou gaan gebruiken. 

Laten we nog naar iets anders kijken. We gaan naar Genesis hoofdstuk 15 waar God aan Abraham verscheen en een verbond met Abraham sloot. Een deel ervan gaan we lezen. Vers 13 En Hij zei tot Abram: Weet voorzeker, dat uw nakomelingen vreemdelingen zullen zijn in een land, dat het hunne niet is, en dat zij hen dienen zullen, en dat die hen zullen verdrukken, vierhonderd jaar. - God profeteert hier tot Abraham en zei dat zijn afstammelingen naar dit land zouden gaan. Wij weten nu dat dit Egypte was, en daar zullen ze vierhonderd jaar verdrukt worden - 14 Doch ook het volk, dat zij zullen dienen, zal Ik richten, en daarna zullen zij met grote have uittrekken. 15 Maar gij zult in vrede tot uw vaderen gaan; gij zult in hoge ouderdom begraven worden. 16 Het vierde geslacht echter zal hierheen wederkeren, want eerder is de maat van de ongerechtigheid der Amorieten niet vol.

God profeteerde dus tot Abraham dat zijn afstammelingen vierhonderd jaar in gevangenschap zouden zijn in Egypte. En laten we dan gaan kijken in Exodus hoofdstuk 12. Dit is precies de dag dat de kinderen van Israel Egypte verlieten onder Mozes’ leiding. Exodus 12:40 Vierhonderddertig jaar hadden de Israëlieten in Egypte gewoond; 41 na precies vierhonderddertig jaar – geen dag eerder of later – trok het volk van de HEER, in groepen geordend, uit Egypte weg. Dus, precies vierhonderddertig jaar nádat Jacob met zijn kinderen naar Egypte was getrokken, tot op de dag vierhonderd en dertig jaar daarna, vertrokken ze uit het land Egypte onder de leiding van Mozes. 

We zullen ook zien, en ik ga enkele van deze dingen overslaan, maar ik denk dat de meesten van jullie dit wel weten, dat Mozes veertig jaar in de woestijn had doorgebracht. Vanaf het moment dat hij die Egyptenaar doodde en naar de woestijn vluchtte, bracht hij veertig jaar in de woestijn door. God verscheen aan hem in een brandende braamstruik, en toen kwam hij terug om verlossing te brengen. Als je veertig jaar aftrekt van vierhonderd dertig jaar, want dat is precies de tijd die ze in Egypte doorbrachten, betekent dit dat Mozes die Egyptenaar vermoordde in het 390e jaar van hun gevangenschap, van hun slavernij in Egypte. Dat kan iedereen volgen? 

God had aan Abraham geprofeteerd dat ze er vierhonderd jaar zouden zijn. Dat betekent dus, dat toen Mozes deze Egyptenaar doodde, dat hij minstens 10 jaar te vroeg was om verlossing aan de Joden te brengen. Hij zou dus hebben geschonden wat God tegen Abraham had gezegd. Hij zou Gods profetie aan Abraham ijdel en krachteloos hebben gemaakt. Hij was tien jaar te vroeg met wat hij deed! En sommige mensen zeggen: ‘Als hij tien jaar te vroeg was, waarom openbaarde God hem dan dat Hij hem zou gebruiken om verlossing te bewerken’? Waarom zou God je iets tien jaar eerder vertellen dan dat Hij je wil gebruiken? 

Daar zijn waarschijnlijk meerdere antwoorden op mogelijk, maar één van die antwoorden is dat het ons wellicht minstens tien jaar kost om bruikbaar te worden! En vaak moet God je het eindpunt openbaren van wat Hij wil dat je gaat doen, om je zover te krijgen dat je gaat zoeken en jezelf aan God beschikbaar gaat stellen om zo gebruikt te worden. 

Wist je dat Jozef, die geweldig gebruikt is door God, zijn twee dromen kreeg toen hij 17 jaar oud was? Jozef was 39 jaar oud toen hij die dromen in vervulling zag komen. Dat duurde dus 22 jaar! En pas de laatste 9 jaar daarvan genoot hij van enige voorspoed in zijn bediening! Als je dat er van af trekt, bracht hij 13 jaar door in voorbereiding! 13 jaar van alleen maar voorbereiding! Een andere man, Paulus, of Saulus, bracht 14 jaar volkomen geïsoleerd en afgescheiden door, voordat hij ook maar de eerste keer optrad. Hij bracht van die tijd 3½ jaar totaal afgescheiden van de hele wereld door ergens in de woestijn van Arabië. En het duurde totaal veertien jaar voordat hij het Woord begon te prediken. 

Iedereen wil wel als een van deze grote Godsmannen zijn, maar niemand wil de 
‘woestijn-universiteit’ doorlopen. Daar is Mozes afgestudeerd! In een achterafplek in de woestijn! Iedereen wil wel als David zijn, maar wist je dat David toen hij gezalfd werd en de olie over zijn hoofd werd gegoten en het hele land erkende dat hij gezalfd was om koning te worden, minstens vier jaar moest vluchten voor Saul? Hij verbleef in het buitenland. David moest zich zelfs een keer gedragen alsof hij knettergek was geworden. Hij moest het kwijl door zijn baard laten lopen en zich spastisch bewegen, zodat de koning hem niet zou doden. En hij had nog wel de zalving van God op zich om de leider van de Joden te worden! 

Iedereen wil wel als David zijn, maar niemand wil doormaken wat David meemaakte om als David te worden! Iedereen wil als Mozes worden, maar niemand wil de ‘woestijnuniversiteit’ doorlopen. Iedereen wil als Jozef zijn, maar niemand wil in een put gegooid worden en als slaaf verkocht, of valselijk van overspel beschuldigd en twee en een half jaar in de kerker gegooid worden. Iedereen wil als Paulus zijn, maar niemand wil 3½ jaar in de woestijn doorbrengen en dan nog eens 12 jaar je mond houden en alleen maar God zoeken.

En dat komt allemaal door onze eigen wil. Want wij rationaliseren zoveel dingen en zeggen: ‘God, er zijn mensen in nood. Er zijn mensen die sterven en naar de hel gaan en ik heb gewoon geen 10 jaar om gevormd te worden! God, ik heb niet eens vijf jaar om bereid te worden. God, er gaan mensen naar de hel. God er zijn mensen die ik op dit moment ken, die naar de hel gaan als ik geen getuige ben en als ik niet geweldig gezalfd wordt. Als U mij niet gebruikt, gaan er mensen naar de hel’! 

Weet je dat Mozes ook uit zijn raam had kunnen kijken en zeggen: ‘God, de Joden! Als ik wacht tot de 400 jaar afgerond zijn voor die profetie vervuld kan worden, kunt U zich voorstellen hoeveel Joden in de slavernij zullen sterven in die 10 jaar tijd? Kunt U zich de ellende voorstellen die ze dan nog 10 jaar moeten ondergaan?’ Hij had zijn gevoelens kunnen rechtvaardigen en zeggen: ‘God, we hebben geen tien jaar’! 

Maar weet je, het was veel beter geweest als hij die tien jaar wel had gewacht, en dan te doen wat hij nu deed. Want daardoor kostte het de Israëlieten 30 jaar extra slavernij! Denk eens aan hoeveel mensen stierven tijdens die 30 jaar extra slavernij. Ik geloof persoonlijk dat het Gods wil was om ze in het vierhonderdste jaar te bevrijden. Maar ze hebben 30 jaar extra in slavernij doorgebracht vanwege Mozes’ ongehoorzaamheid. Vanwege Mozes’ eigengereidheid. Omdat Mozes dacht ‘Ik kan het wel aan. God, ik heb de macht, ik heb de positie, ik heb alles wat er voor nodig is. Ik doe het wel. Ik doe het op mijn manier’. 
Dat kostte 30 jaar extra slavernij. En wie weet hoeveel duizenden mensen extra daardoor hun leven verloren? En duizenden gebeden die onverhoord bleven, al die mensen die smeekten: ‘God, verlos ons tijdens mijn leven’. En dat vanwege de ongehoorzaamheid van die ene man! 

Je kunt misschien dingen beredeneren: ‘God, er moeten nú mensen gered worden. Maar ik verzeker je dat als jij het in je eigen kracht en in je eigen macht doet, en jezelf niet beschikbaar stelt om jezelf aan God over te geven, dat je uiteindelijk meer schade aan zult richten aan het lichaam van Christus dan dat je het werkelijk helpt. En ik vrees dat dit de situatie van nu is in het lichaam van Christus. Dat we heel wat mensen hebben die wel geroepen zijn, maar ze zijn nog niet bruikbaar gemaakt en richten daardoor heel wat schade aan. 

Heel wat mensen worden door de kerk gekwetst. Heel wat mensen zijn door predikanten gekwetst. Er gebeuren heel wat twijfelachtige dingen. Ik denk dat we heel wat ervaringen hebben van vroegere predikers die jong zijn gestorven omdat ze wel een zalving van God op hun leven hadden, maar ze waren niet stabiel. Door dat soort dingen is er heel wat schade aan het lichaam van Christus aangericht. Ik denk dat we flink achterlopen op het schema. 
Ik heb Billy Graham ooit horen zeggen dat als hij nog maar 3½ jaar over zou hebben om te prediken, dezelfde tijd die Jezus voor Zijn bediening had, dan zou hij zichzelf drie jaar hebben opgesloten en zes maanden aan de bediening besteed. En ik was het daar toen helemaal niet mee eens. Maar nu geloof ik dat daar echt heel veel wijsheid in zit. Hij zou in zes maanden tijd veel meer hebben bereikt met Gods zalving en kracht op zijn leven, dan ooit in 3½ jaar tijd in eigen kracht. 

En zoveel van wat we tegenwoordig zien is allemaal mensenwerk. Zoveel van wat we zien is helemaal niet door God gezalfd. En soms verbaast het me gewoon. Ik weet zeker dat veel van jullie dit ook gezien hebben. Ik ga soms naar plaatsen waar mensen helemaal uit hun dak gaan en roepen: ‘Oh man, dat was krachtig’. En het heeft net zo weinig met God te maken als wat dan ook! Het was allemaal vakkundig toneelspel. 

Ik herinner me een keer dat ik in Salt Lake City was, waar dit punt bewezen werd. Hij stond op, en weet je, wij hebben onze religieuze stijlen en gewoonten. En mensen raken helemaal gewend aan religieuze gewoonten en dat soort dingen. Zelfs geestvervulde mensen hebben hun religieuze tradities, van die ‘geestvervulde’ tradities, en mensen gaan steeds dezelfde routine door. En er is niets meer goddelijk aan dan aan wat dan ook, maar ze denken dat er een zalving van God op ligt. 
Maar deze man ging staan. En één van de pinksterstijlen is dat je alles zegt met: ‘Glorie aan God-eh, prijs God-eh’. Als alles maar een eh op het einde heeft dan is het gezalfd! En als je in tongen spreekt moeten het altijd de ‘shandala’s’ zijn. Ze beginnen altijd met ‘Shandala… etc.’ Maar als je maar een ‘eh’ toevoegt aan alles wat je zegt dan bevat het een zalving. En als je het maar heel hard schreeuwt, man, dan is het gezalfd. En deze man stond op en riep keihard: ‘Mary-eh had-eh a little lamb-eh’ . En de mensen schreeuwden: ‘Amen, Halleluja’. ‘Its fleec-eh was white as snow-eh. ’En hij zei dat hele versje op en de mensen renden en sprongen rond in de gangpaden tegen de tijd dat hij het af had! Het enige dat hij deed was ‘Mary had a little lamb’ opzeggen! Dat is niks meer van God dan wat dan ook! 

Wij worden zó gedicteerd door al onze religieuze tradities. Het is vleselijk en helemaal niet door God gezalfd. Dit soort dingen heeft het lichaam van Christus enorm veel schade berokkend. En het treurigste is dat de meeste predikers in staat zijn een geweldige show neer te zetten! Ze komen optreden. En de meeste mensen zeggen: ‘Oh, dat was geweldig’. En ze kunnen niet eens herkennen dat de Heilige Geest er niets mee te maken had! En dat is een schande! Echt waar! 
En het komt omdat mensen uit hun eigen kracht prediken. En dat hebben we zoveel gezien dat we er aan gewend zijn geraakt. We zouden er heel wat beter aan doen om onszelf op te sluiten en Gods kracht en zalving op ons te laten komen, dan te proberen de dingen in onze eigen kracht te bewerken. 

Mozes kostte de kinderen van Israël 30 jaar extra slavernij vanwege zijn eigengereidheid. Omdat hij zei: ‘God, ik dank U dat U mij hebt geopenbaard wat ik moet gaan doen. Ik zal het doen. Dank U dat U me hebt voorgesteld, vanaf hier doe ik het verder zelf wel’! ‘God ik heb het allemaal op een rijtje, ik weet nu precies hoe het allemaal zal gaan werken.’ Mozes probeerde Gods wil te volvoeren. Hij was helemaal niet bezig met satans wil uit te voeren! Hij probeerde Gods wil uit te voeren, maar hij probeerde het in zijn eigen kracht en met zijn eigen vermogen te doen, in plaats van op Gods manier. In plaats van dat hij op Gods manier en op Gods plan wachtte, deed hij het op zijn eigen manier. En dat kostte Mozes veertig jaar in de woestijn en de kinderen van Israel 30 jaar extra slavernij. 

Er zijn er heel wat van ons die in de woestijn zitten. Je beseft het misschien niet, maar heel wat van ons zijn gefrustreerd. Want God heeft Zijn wil geopenbaard. En je probeert het te bewerken. En alles wat je deed is in modder veranderd. En je kunt maar niet begrijpen wat er aan de hand is. Misschien heb je een openbaring ontvangen van wat Gods wil is, maar dat is nog maar de helft. Je moet niet alleen weten wat Gods wil is, maar je moet jezelf ook nog bruikbaar maken. Je moet God toestaan om je bruikbaar te maken. Je moet jezelf met God opsluiten en je moet Gods plan om het te bewerken zien te vinden. Je hebt een zalving nodig om te volbrengen wat God wil dat je doet. Amen? 

Dat zijn krachtige dingen. Laten we hier ook eens naar het vierde hoofdstuk kijken. Toen God eindelijk in Exodus 3 aan Mozes verscheen, en in hoofdstuk 4 in het brandende bosje. Nog iets anders dat we moeten vaststellen is dat de film De Tien Geboden beweert dat Mozes het land Egypte ontvluchtte, dat hij eruit verbannen werd. En dat hij probeerde van God af te komen: ‘God, laat me met rust’. Veertig jaar lang. En tenslotte spoorde God hem na die veertig jaar eindelijk op. Maar de waarheid hierover vind je in Hebreeën 11 . Er staat dat Mozes in geloof het land Egypte verwierp en liever met het volk van God onrecht leed, dan te genieten van de rijkdom van Egypte. Omdat hij de verdrukking van Christus groter rijkdom achtte dan alle schatten van Egypte. En er staat: door geloof bleef hij (tijdens deze woestijntijd) standvastig, als ziende de Onzienlijke. Dat betekent dus dat hij in geloof stond toen hij in de woestijn verbleef. Het woord ‘standvastig’ betekent meer dan alleen maar bepaalde dingen verdragen, het betekent in geloof standvastig blijven staan. Hij zei: ‘God, ik heb het verprutst, maar U zult mij nog steeds gebruiken’. Hij weigerde waar God hem toe geroepen had los te laten. Ook al wist hij dat hij het verprutst had, hij geloofde nog steeds dat God hem zou gebruiken. Man, dat is krachtig! 

Er zijn velen van ons die, omdat we het soms verprutst hebben, denken dat God dan van schrik van zijn troon valt. ‘Oh God, nu kunt U mij nooit meer gebruiken’. Weet je, soms is het verprutsen een voorwaarde om bruikbaar te worden. Want sommigen van ons hebben dat nodig om van ons voetstuk te komen. Voor sommigen is dat nodig, om echt te gaan beseffen: ‘God, ik kan het niet’. Mozes was zelfgenoegzaam. Mozes was er zeker van dat hij het kon doen. Mozes leek alles mee te hebben. Hij was geschoold in alle wijsheid en kennis van de Egyptenaren, machtig in daden en woorden. Hij had al dit gezag en autoriteit. Mozes was in de kracht van zijn leven. Mozes was ervan overtuigd dat hij alles wel aankon. 
En Mozes verprutste het dus. Hij vermoorde een man in een poging Gods wil te vervullen. Kun jij je iets voorstellen van het schuldgevoel toen hij erachter kwam dat dit helemaal Gods wil niet was geweest, dat hij een leven had vernietigd dat God had gemaakt? Mozes verprutste het. Maar Mozes weigerde op te geven. Hij leerde uiteindelijk: ‘God, wat ik ook heb gedaan, of wat ik niet heb gedaan, het is niet míj die u gebruikt, het zijn niet míjn vermogens die u gebruikt, het zal mijn reactie zijn op úw vermogen’. Het zal úw kracht zijn. En veertig jaar lang bleef Mozes standvastig in geloof. 

Volgens mij, en dit is mijn persoonlijke overtuiging, bleef Mozes zeggen: ‘God, geef me nog een kans. God, als U me een nieuwe kans geeft, beloof ik U dat ik het op Uw manier zal doen. Ik zal doen wat U wilt dat ik doe. Ik zal niet meer mijn eigen ding doen. Alles. Vraag me maar wat te doen en ik zal het op Uw manier doen’. Ik geloof dat dit veertig jaar lang Mozes’ hartenkreet was. Veertig jaar lang op de ‘woestijnuniversiteit’. En Exodus 4 is zijn eindexamen: 1 Toen antwoordde Mozes: Maar als zij mij niet geloven en niet naar mij luisteren, doch zeggen: de HERE is u niet verschenen? Nou, Mozes is hier en in hoofdstuk 3 een heel ander persoon. In hoofdstuk 2 ontving hij een klein glimpje van wat Gods wil voor hem was, en hup, hij sloeg iemand dood om het te volbrengen. Hij was zelfverzekerd dat hij wel alles kon. 
Nu gaf God hem een opdracht en Mozes zei: ‘God, dat kan ik niet. God, ze zullen niet naar mij luisteren. God ik kan niet spreken. God, ze zullen niet geloven dat U tegen mij hebt gesproken. Wat kan ik zeggen wie tegen me heeft gesproken? Ik weet niet eens Uw naam’. Hij voerde werkelijk ieder uitvlucht aan die hij maar kon bedenken. Mozes was duidelijk niet langer dezelfde persoon die hij veertig jaar daarvoor was. Veertig jaar eerder was Mozes zelfgenoegzaam. Nu was Mozes zover gekomen dat hij besefte dat hijzelf niets kon. Nou, dat is maar een deel van het verhaal, maar wel een belangrijk deel ervan. 
Het is beseffen en erkennen dat jij in jouw natuurlijke vermogens helemaal niets kunt. Je moet daarvan doordrongen zijn voor je ooit bruikbaar wordt voor God. Als jij een zelfgenoegzame, zichzelf bedruipende man of vrouw bent, kun je nooit bruikbaar zijn voor God. Je moet nederig worden. Weet je, sommige van deze dingen zijn niet populair om tegen ‘geloofs’mensen te zeggen. Ik weet dat Tim een goede leraar is en ik voel me zeker om dit hier te onderwijzen omdat ik Tim ken. Maar als je in een hoop ‘geloof’kerken dit soort dingen gaat prediken springen ze bovenop je. Want je hebt dan geen ‘positief zelfbeeld’! Ik geloof in een positief zelfbeeld, maar ik ben positief over mijzelf vanwege wie ik ben in Jezus Christus. Ik heb geen positief beeld van mijn vlees. Ik heb geen positief beeld van mijn natuurlijke vermogens en krachten. 

Ik geloof dat ik in Christus alle dingen kan doen, maar ik geloof gewoon niet dat ik alle dingen door mijzelf kan doen. Ik geloof dat ik het door Christus kan. Maar als je iemand van Christus scheidt en probeert die positieve principes toe te passen zoals de zakenlieden en de verkopers van deze wereld, dan levert dat alleen maar een stelletje verwaande kwasten op. Trotse zelfingenomen kwasten. En misschien zien ze best voorspoed, en ze verkopen misschien meer dan wie ook, maar het zijn egoïsten. Hun huwelijken vallen uit elkaar en ze hebben allerlei vreselijke problemen. 

Ik verzeker je dat je een besef moet hebben, dat je in je natuurlijke zelf helemaal niets kunt bereiken. Zoals Paulus zegt in Romeinen 7: 18 Want ik weet dat in mij, dat is in mijn vlees, - hij maakte een specificatie - dat in mijn vlees niets goeds woont. En er zijn tegenwoordig heel wat geestvervulde mensen die dat niet geloven. Ze denken dat zij het in het vlees wel voor elkaar hebben en in de geest en in de ziel en overal wel. Maar ik kan je verzekeren dat God je niet is komen redden omdat jij het allergrootste juweel in de kroon van het universum bent! Hij deed het alleen maar omdat Hij van je houdt. En daar zit vrijheid in. Je hoeft niet te presteren. 

Weet je, de duivel komt naar mij toe en zegt: ‘Jij zielig onderkruipsel wat geeft jou het idee dat God jou zou willen gebruiken. Je hebt niet genoeg van dit gedaan. Je hebt niet genoeg gebeden, je hebt niet genoeg gestudeerd. Je hebt niet genoeg gevast. Je bent gewoon niet goed genoeg’. Weet je, vroeger kon hij me met dat soort dingen veroordelen. En dan ging ik me nog verdedigen met: ‘Ik doe het nu veel beter dan vroeger’ en dan probeerde ik mezelf te rechtvaardigen. En iedere keer als ik zo begon, had hij me te grazen. Want het maakte niet uit hoe goed ik was, volmaakt was ik nog steeds niet. 
Maar ik heb nu echt een plek van ontspanning gevonden. Als de duivel op me af komt om me aan te klagen en te veroordelen, in plaats van dat ik mezelf probeer te rechtvaardigen roep ik: ‘Schuldig! Prijs God voor Jezus’. En dan ga ik hem vertellen wie Jezus is. Amen? Ik bid voor mensen in de naam van Jezus en ik doe het door Christus in mij. En ik let helemaal niet op mijzelf meer. Daar zit vrijheid in. Daar zit ontspanning in. Amen? 

Ook al zou ik het gisteren totaal verprutst hebben, kan ik toch vandaag hier komen prediken met alle vrijmoedigheid en zekerheid. Niet vanwege wie ik ben, maar vanwege over wie ik predik. Vanwege wie het is waar ik het over heb. Ik vertel je over Hem. Ik hoef je helemaal niets te vertellen over míjn heiligheid en gerechtigheid. En daar zit vrijheid in. Ik dacht vroeger dat God me zou gebruiken vanwege mijn goedheid. En dat is gewoon niet zo. God heeft nog nooit iemand gevonden die gekwalificeerd was om voor Hem te werken. Amen? Prijs God. 

Mozes erkende dus dat hij niet gekwalificeerd was. En hij zei: Exodus 4:1 Toen antwoordde Mozes en zei: Maar zie, zij zullen mij niet geloven en niet naar mijn stem willen luisteren, want, zullen zij zeggen: De HEERE is niet aan u verschenen. 2 De HEERE zei tegen hem: Wat hebt u daar in uw hand? Hij zei: Een staf. 3 Hij zei: Werp hem op de grond. En hij wierp hem op de grond en hij werd tot een slang. En Mozes vluchtte ervoor. 
Sommige mensen zijn niet echt bang voor slangen. Ik zat een keer bij een man in zijn pick-up truck. En ik hoorde zo’n geluid achter me en ik keek om en keek onder de bank. En daar zat een ratelslang onder de bank. Met zijn staart te ratelen. Man, ik sprong vliegensvlug bovenop de bank. En hij wist ervan. Hij hield ratelslangen onder zijn bank voor het geval iemand hem problemen gaf. Hij ging gewoon met die slangen om. Voor hem geen probleem. Man, het was een heel probleem voor mij, maar niet voor hem. Sommige mensen zijn gewoon raar en die pakken met gemak slangen op. Maar Mozes hoorde daar niet bij! 

Hier staat dat Mozes ervoor vluchtte. Je moet echt het beeld hiervan krijgen. Mozes had God veertig jaar lang gezocht. Dat staat er, in Hebreeën 11. Door geloof volhardde hij. Mozes zocht God: ‘Oh God, geef me nog een kans’. Tenslotte verschijnt God in zichtbare vorm aan Mozes, spreekt met hem in een hoorbare stem. Mozes nam zijn schoenen van zijn voeten. En hij had daar geen voorbeeld van. Wij doen zoiets en denken dan: ‘Wij staan op heilige grond’. Wij denken dan aan wat Mozes had gedaan en al die anderen. Maar niemand had dat eerder gedaan. Mozes deed het wel. Mozes was in de tegenwoordigheid van God! Hij had hem veertig jaar lang gezocht en blijkbaar geen enkel werkelijk Woord van God ontvangen. Niets! Mozes was bang voor die slang. En dan spreekt God tot hem en zegt: ‘Mozes, strek je hand uit en pak die slang bij de staart’. Nou, zelfs al ben je iemand die met slangen omgaat, maar Mozes was helemaal niet zo iemand. Maar ook al pak jij gemakkelijk slangen op, je pakt ze nooit bij de staart. Als je hem bij de staart pakt, betekent het dat die slang zich overal heen kan wenden waar hij maar wil en je kan bijten waar hij maar wil. Je moet hem vlak achter de kop pakken, zodat hij je niet kan bijten als hij kronkelt. Als je hem bij de staart pakt betekent het dat je de zaak niet onder controle hebt en volkomen aan die slang bent overgeleverd. 

En Mozes had ook nog niet het voordeel om het laatste deel van vers 4 te weten. Mozes had Exodus 4:4 nog niet geschreven! En Mozes wist helemaal niet wat er ging gebeuren als hij zijn hand uitstak en die slang oppakte. Hier is meer aan de hand dan je op het eerste gezicht zou zeggen. Dit was in feite Mozes’ eindexamen. Veertig jaar lang had God Mozes onderwezen: ‘Mozes, jij kunt het niet, maar Ik wel’. En Mozes was blijven zeggen: ‘God, geef me nog een kans. Ik zal alles doen. Ik zal alles doen, en op Uw manier’. En hier heb je God die zegt: ‘Oké Mozes, dat zullen we eens even bekijken, of je het al geleerd hebt’. Hij zei: ‘Pak deze slang bij zijn staart’. En je weet dat Mozes hem bij de staart heeft opgepakt. En ik geloof dat Mozes niet wist dat die weer in een staf zou veranderen. Ik geloof dat het in Mozes’ gedachten de dood betekende. Dat was de normale manier van denken. Maar toch heeft hij zijn besluit genomen en zijn lesje geleerd. En hij zei: ‘God, ik zal alles doen. Ik doe alles en ik doe het op Uw manier. Ongeacht hoe dwaas en onzinnig het voor het natuurlijke ook lijkt, ik doe wat U maar wilt’. 

En wist je dat Mozes bewees dat dit echt het verlangen van zijn hart was, toen hij zijn hand uitstrekte en die slang bij de staart oppakte. Ik geloof dat Mozes niet dacht dat hij het zou overleven. Ik weet niet wat Mozes precies verwachtte, maar ik geloof niet dat hij verwachtte dat ze weer in een staf zou veranderen. Maar zie je, God stelde hem op de proef. God gaf hem zijn eindexamen en hij slaagde voor de toets. En toen was het pas zo dat God hem ging gebruiken. Pas toen hij bereid was het op Gods manier te doen, zelfs zover dat het hem zijn leven kon kosten. 

Velen van ons willen graag door God gebruikt worden. Maar hoevelen zijn bereid dat te doen als het onze dood betekent? Hoeveel van ons heeft God opgedragen een slang bij de staart te pakken? Hoeveel van ons hebben onderwerping geleerd tot het punt dat we ons leven af kunnen leggen. En ook waar we veertig jaar voor geloofd hebben: ‘God maar hoe zit het met mijn bediening? God, hoe zit het met die Joden? Ik geloof nog steeds dat U me zult gebruiken om de Joden uit de slavernij te leiden?’ Hoeveel van ons zouden bereid zijn dat hele plan in duigen te laten vallen door te zeggen: ‘God, als het Uw wil is dat ik nu dood ga, dan doe ik het. Ik leg mijn bediening neer’. 

Weet je, dit is echt een probleem van predikanten. Ik spreek veel tot predikanten en ik heb heel wat predikanten gesproken die zó verstrikt zijn in hun bediening dat als hun bediening niet voorspoedig is, dat ze net zo gemakkelijk willen sterven. De dingen zijn bij hen in de verkeerde volgorde gekomen. Die bediening slokt hen op en leidt hen meer dan dat God het doet. Weet je, ik kan dit in alle waarheid zeggen en mijn geweten getuigt met me mee, dat als God me vandaag zou opdragen om uit deze bediening te stappen en nooit meer het Woord te prediken, dan ben ik vanaf morgen vertrokken en ik zou ervan genieten! 

Ik kan zo weer terug gaan betonstorten en de chauffeurs van de betonwagens tot de Heer leiden. Ik zag toen ik beton stortte minstens één persoon per dag tot de Heer komen. Dat kan ik prima weer gaan doen en ervan houden. Ik kan vandaag nog van de bediening weglopen. Sommige mensen hebben het daar moeilijk mee. Maar weet je, ik denk dat ik daardoor sterker in de bediening sta. Omdat deze bediening niet het allerhoogste voor me is. God dienen is het allerhoogste. En als God me vandaag zegt: ‘Je hebt je nut gehad, lever je badge in en ga wat anders doen’, dan kan ik dat doen. Ik geloof dat dat deel is van onderwerping. Ik geloof dat dat het deel is van waarvoor God ons heeft geroepen om te doen. 

Als God je zou vertellen dat je moest beginnen met toiletten schoon te maken in plaats van in de bediening te gaan, dan er zijn heel wat mensen die zich daar niet aan over zouden kunnen geven. Weet je, dat zou jouw slang kunnen zijn die je op moet pakken. Heel veel mensen willen graag prediken. In deze stad zijn heel wat straathoeken. Er zijn heel wat cafés. Cafés zijn hele goede plaatsen om te prediken. Opvanghuizen en bejaardenhuizen. Daar ben ik begonnen. Ik heb twee jaar lang iedere week in een bejaardenhuis gepreekt. Ik heb twee en een half jaar lang vier gevangenissen per week bezocht. En ik was er tevreden mee om dat te doen, totdat de Heer kwam. 

Er zijn heel wat mensen die de erkenning willen. Ze willen niet echt de bediening, ze willen niet echt de levens van mensen zien veranderen. Ze willen gewoon hun eigen erkenning. Ze willen de bediening, door God gebruikt worden alleen als een manier om hun vlees te bevredigen. Helemaal niet omdat God ze gezalfd heeft. Daarom heeft God ook geen deuren geopend. Als jij moet bidden om de deuren geopend te krijgen, is dat omdat je nog niet bruikbaar bent. Maak jezelf beschikbaar, leer je les: ‘God, ik zal álles doen’. En maak je jezelf bruikbaar, dan garandeer ik je, dat God je zal gebruiken. Zonder enige twijfel. 

Mozes gaf zichzelf over, zelfs tot het punt van de dood. En als gevolg daarvan nam God hem en gebruikte hem. David, ik heb alle grote mannen van God bestudeerd, ik zou hier uren en uren over kunnen prediken, dat zal ik deze ochtend niet doen, maar precies dezelfde principes kun je ook uit het leven van Jozef halen, en uit het leven van Jakob, en uit het leven van David, en zo de hele reeks langs. Daniel leerde precies dezelfde les. Dezelfde dingen waar we het over hebben zijn constante en altijd aanwezige waarden in ieder persoon die ooit door God is gebruikt! 

Wist je dat David was gezalfd om koning te zijn. En in plaats van dat hij ooit maar iets in zijn eigen kracht deed om dat koningschap zelf tot stand te brengen, deed hij precies het tegenovergestelde. Hij wachtte op God en liet God degene zijn die hem promoveerde. Zelfs toen Saul een keer in zijn handen was overgeleverd. Op een keer was Saul er op uit getrokken om David te vermoorden. En toen Saul ging zitten in een grot waar David zich verborg, kwam David en sneed de zoom van zijn mantel af. En hij ging later naar buiten en sprak met Saul. Maar hij weigerde ooit maar iets te doen om dat koningschap zichzelf eigen te maken. Weet je dat God hem daarvoor gezegend heeft? 
En zelfs nadat David de troon had bestegen, dat is nog een les die je van David kunt leren. Sommige mensen beginnen op die manier. Ze beginnen op een zuivere manier. Maar als ze eenmaal succes beginnen te krijgen worden ze er door gecorrumpeerd. Ze hebben misschien God hen laten promoveren, maar als ze eenmaal een positie van macht hebben, gebruiken ze die macht en positie om zichzelf te verdedigen. En ze verpletteren iedere oppositie of alles wat zich tegen hen keert. David verkreeg die positie niet zelf en hij behield haar ook niet zelf in zijn eigen kracht. Je moet dit zelf bestuderen, want ik heb geen tijd meer het te behandelen, maar Absalom was vier en een half jaar bezig met de harten van de kinderen van Israël te stelen en hij vertelde hen dat David geen rechtvaardige koning was. Als je mij tot koning zou maken, zou ik je zaken rechtvaardig behandelen. David wist wat er gaande was. David zat niet met zijn hoofd in het zand. Hij wist wat Absalom aan het doen was. Hij heeft nooit ook maar iets gedaan om Absalom tegen te werken. 

En toen Absalom uiteindelijk zichzelf tot koning zalfde, en op David, zijn vader afkwam, vluchtte David de stad uit en de priesters begonnen met in ieder geval de ark met zich mee te nemen. De ark was symbool van de aanwezigheid van God. Maar David zei: ‘Nee, breng de ark terug naar Jeruzalem. Als het God behaagt om mij terug te brengen dan kom ik terug naar de ark. En als het God niet behaagt, als God met me klaar is, dan mag God met me doen wat Hij wil.’ Man, dat is sterk. 

David zei: ‘Als mijn nut voorbij is, prima! Ik kan prima sterven door de hand van Absalom.’ David zei: ‘God, wat U ook maar met me wilt’. Zelfs na veertig jaar regeren als koning en met absolute macht in handen waren die basiswaarden in David niet gecorrumpeerd. En daarom was God degene die hem promoveerde, en was God degene die hem zond. En God was degene die hem daar hield en hij weigerde het te doen door zijn eigen natuurlijke vermogens. Ik durf echt te beweren dat 99 op de 100 van ons die in diezelfde positie zouden worden gesteld, hun macht hadden gebruikt om Absalom te dwingen de troon op te geven. Maar zo was David niet. David was een man naar Gods hart. 

Jezus verdedigde zichzelf nooit en Hij had op alle macht van God een beroep kunnen doen. Maar Hij verdedigde zichzelf niet. Hij liet zich door God verdedigen. Jozef leefde 13 jaar lang zonder de profetie in vervulling te zien gaan die God had gegeven. Maar hij was getrouw. Weet je dat Jozef een van de weinige mensen was, die nooit een fout hebben gemaakt die in het Woord van God staat opgetekend? Nooit door God bestraft of tot de orde geroepen, op welke manier en wijze dan ook. Hij bleef getrouw. Uiteindelijk werd hij de tweede in rang over het hele land Egypte. Hij had het gezag over alle legers. De Bijbel zegt dat zelfs niemand zijn hand of voet kon opheffen zonder goedkeuring van Jozef. Farao gaf hem volledige autoriteit over het land Egypte. 

Hij kwam in die positie toen hij dertig jaar oud was. En hij regeerde de volle zeven voorspoedige jaren en twee van de hongersnoodjaren voordat zijn broers naar hem toe kwamen en hij zichzelf aan hen openbaarde. Negen jaar lang had Jozef met alle legers van Egypte naar Jacob kunnen trekken en hem en zijn broers omsingelen, en had hen kunnen dwingen hun knieën te buigen en die droom die God hem had gegeven toen hij zeven jaar oud was, uit kunnen laten komen. Ik denk dat hij 13 jaar lang door geloof vasthield: ‘God, ik geloof nog steeds dat wat U me hebt laten zien waar is’. Maar toen hij de absolute macht had, had hij alles kunnen doen wat hij maar wilde om die droom uit te laten komen. Maar nog steeds deed hij niet één ding, om die visie van Gods wil te laten uitkomen. Hij liet God het bewerken op Zijn tijd en op Zijn manier. Negen jaar lang zat Jozef daar en gebruikte helemaal niets van zijn autoriteit en macht om het te laten uitkomen. Daar ben ik van onder de indruk! Dat is een geweldig krachtig man van God, die zó aan God onderworpen is, dat hij toestaat dat iets negen jaar voortduurt, wat hij had kunnen veranderen. 

Er zijn er heel wat van ons die zelfs geen tien minuten op God kunnen wachten als wij een kans zien het zelf te doen. En dan vragen we ons nog af waarom we niet door God gebruikt worden. Ik verzeker je dat God er op uit is om mensen te vinden die volledig leeg zijn van zichzelf. Tot zover dat ze zeggen: ‘God, ik doe het op uw manier, Uw wil’. Die volledig aan God zijn overgegeven. En dan heb ik het niet over mensen die passief zijn. Ik heb het niet over niets doen. Het is moeilijk God op die manier te zoeken. Dat kost 100% van al je energie. 

Maar broeders en zusters, het is niet God die niet bereid zou zijn deze stad te veranderen. Het is niet God, die niet bereid zou zijn om dit gebouw afgeladen vol te maken. God zou wel willen dat ieder individu in deze stad deze ochtend Gods Woord zou horen. We hoeven helemaal niet bij God te pleiten en te bidden of Hem te motiveren. Het is gewoon het simpele feit dat God door mensen heen werkt en God gewoon geen bruikbare mensen heeft. En diegenen die gebruikt worden, worden nog maar op heel kleine schaal gebruikt in vergelijking met hoe God ons zou willen gebruiken. Het is geen kwestie van God vastgrijpen, het is een kwestie van God grip op ons te laten krijgen. 

Het is een kwestie van onszelf aan God overgeven en onszelf aan God aanbieden. En de Bijbel zegt dat de ogen van de Heer over de hele aarde gaan om krachtig bij te staan wiens hart volkomen naar Hem uitgaat. God zal zichzelf krachtig betonen aan hen die Hem liefhebben. 

Ik geloof dat God hier is, dat de ogen van God hier deze ochtend zijn. Ik geloof dat God mij deze ochtend hierheen heeft geleid om dit te prediken. Ik geloof dat God hier is om mensen te zoeken die Hij kan gebruiken. Weet je, Dwight L. Moody zat een keer achter in een kerk. En iemand stond op en zei: ‘De wereld heeft nog niet gezien wat God door één persoon kan doen die volkomen aan Hem is toegewijd’. En Moody ging daar vandaan en zei: ‘Bij de genade Gods zal ik die mens zijn’. En Moody faalde. Hij was niet volkomen 100% aan God overgegeven. Maar deze man met geen hogere opleiding dan groep 5 werd het lidmaatschap van de kerk geweigerd omdat ze niet geloofden dat hij voldoende vrucht liet zien om een Christen te kunnen zijn. Hij had helemaal niets mee, maar die man heeft opwekkingen gestart op drie continenten, en hele naties opgewekt. Hij heeft voor koningen en koninginnen gepredikt. Honderdduizenden mensen, misschien wel miljoenen mensen zijn wederom geboren. En hij had van nature helemaal niets mee, behalve dat hij zichzelf tot die mens maakte die aan God was overgegeven. 

En God is hier op zoek naar een paar goede mensen, net als de marine. God is niet op zoek naar vermogens of vaardigheden. Hij is niet op zoek naar mensen die het allemaal wel gemaakt hebben. Het enige dat Hij zoekt is een overgegeven vat, niet een zilveren vat. Als Hij een overgegeven vat kan krijgen, verzeker ik je dat Hij je zal veranderen in iets dat Hem verheerlijkt. En alle lof en eer en glorie zal naar God gaan en niet naar jou! Het zal God zijn en het zal duidelijk zijn dat het Gods zalving op jouw leven is, en niet jouw natuurlijke vermogens en krachten. 

Maar wat daarvoor nodig is, is dat jij jezelf overgeeft en je leven neerlegt. Er staat: ‘verlies je leven in God, zodat je echt je leven terugvindt in Gods leven’. Maar broeders en zusters, het is triest om te moeten zeggen dat de meesten van ons die toewijding nooit hebben gemaakt. Zelfs van de meest geestvervulde, in tongen sprekende mensen, Woord-mensen, ze doen nog steeds hun eigen ding. En God roept je ter verantwoording en vraagt je om jezelf over te geven, jezelf bruikbaar te laten maken. 

En als je dat wilt doen, kan het best enige tijd kosten, maar ik verzeker je dat God een wonder in je zal doen. God heeft een volmaakt plan voor het leven van ieder van jullie. God heeft bedoeld dat jij het meest bovennatuurlijke zou zijn dat ooit op de aarde heeft rondgewandeld. Hij heeft gezegd: ‘De werken die Jezus deed, zul jij ook doen en grotere nog dan deze zul je doen’. En dat zijn niet maar loze woorden. Dat is de realiteit. God wil graag zien dat jij de doden opwekt. God wil graag dat jij blinde ogen opent. God wil dat jij het evangelie aan de armen predikt zodat je de mensen vrijmaakt die terneergeslagen zijn en de gevangenen vrijlating geeft. 

God wil jou daarvoor gebruiken. God heeft een volmaakt plan voor jouw leven. Maar het komt tot stand door het verliezen van je leven, door het neer te leggen. Door het aan God over te geven. Door jezelf volkomen voor God beschikbaar te maken. Dat is de allereerste stap. Amen? Zijn jullie allemaal klaar om dat te doen? Prijs God, laten we gaan staan en bidden.

Vader, wij danken U voor uw Woord vandaag. Wij prijzen U daarvoor. En Vader, volgens 1 Korintiërs 10 is dit allemaal opgeschreven tot aansporing van ons. Alle verhalen in het Oude Testament zijn opgeschreven om ons aan te sporen en aan te moedigen, zodat wij ervan zouden profiteren en er iets aan zouden hebben. Zodat wij niet dezelfde problemen zouden hoeven hebben. 
Vader, ik vraag U dat de Heilige Geest de woorden die vandaag zijn gesproken zal nemen en onze harten openen, en ons gebieden in ons leven laat zien waar we onszelf niet aan U hebben overgegeven. Waar we eigengereid zijn en het Woord van God belemmeren om tot stand te komen. 
En Vader, wij stellen ons vanochtend aan U ter beschikking. Vader, ik vraag U dat U door de kracht van de Heilige Geest mensen helpt om die toewijding te maken. Om zichzelf tot dit levende offer te maken, heilig en aanvaardbaar voor U. En Vader, ik prijs U daarvoor. 
Wij zegenen U Heer Jezus, ik vertrouw erop dat de Heilige Geest mensen leidt tot dat punt van toewijding. Totale toewijding aan U. En Vader, wij ontvangen dit deze ochtend. Wij prijzen U Vader. 

Weet je, ik wil u iets vragen. De Bijbel zegt dat God Zijn Woord bevestigt met wonderen en tekenen die erop volgen. En ik geloof dat dit heel gericht is. Als ik predik over toewijding, zal God het Woord over toewijding bevestigen door mensen tot toewijding te brengen. En ik geloof dat er vandaag een zalving ligt op dit Woord. Sommigen van jullie zijn hier misschien nooit mee geconfronteerd. 
Je hebt je leven misschien toegewijd voor zover het vergeving van zonden betreft, voor zover het gaat om Hem te vertrouwen in kleine onderdelen. Maar ik weet zeker dat er hier mensen zijn die zichzelf nog nooit met huid en haar en alles aan God hebben overgegeven. Tot op het punt waarop ze net als Mozes een slang zouden oppakken. Dat je alles zou doen. ‘God ik doe alles’. Totale toewijding, totaal offer. 
En ik geloof dat God sommige mensen hier vandaag op aangesproken heeft en dat Hij je naar die plaats van totale toewijding brengt. Er is nu nog weinig tijd om een beslissing zoals deze te vragen, maar er is ook een zalving van God aanwezig die je opwekt, en die je helpt om die toewijding te maken. En ik wil je een gelegenheid geven om je daaraan toe te wijden. 
En daarvoor wil ik nog zeggen dat er sommigen van jullie zijn die deze toewijding hebben gemaakt, maar je bent tekort geschoten. Vandaag is een aansporing voor je. Je hoeft je niet opnieuw toe te wijden, kom gewoon weer op koers. Doe wat je God hebt gezegd dat je zou doen. Dank Hem voor de aansporing, voor de correctie. 

Maar sommigen van jullie hebben dit nooit eerder echt gedaan. Je hebt nooit echt openlijk beleden: ‘God, ik ben volkomen en geheel van U’. En het is belangrijk dat je dat openbaar doet. Nogmaals het is die kwestie van trots. Trots en eigengereidheid hebben je weerhouden om het te doen. En als je te zelfgericht bent, als je je te druk maakt om wat mensen wel van je zullen denken, om een openlijke belijdenis te maken, dan is trots nog te actief binnen in je. Er zit iets belangrijks in het jezelf vernederen voor het gezicht van alle mensen hier en zeggen: ‘Ik zat fout’. De Bijbel zegt dat het belangrijk voor je is om het openlijk te doen. 

Ik vraag je, als vandaag de eerste dag is, of de eerste keer dat jij jezelf aanbiedt aan God als een levend offer. Dat je zegt: ‘God, ik ben niet in staat het op eigen kracht te doen, maar ik maak de keuze. Ik beslis, en ik vraag U om vanaf dit moment, dat U mij verteert als een offer. Ik wil volkomen aan U overgegeven zijn. God, haal de zelfgerichtheid eruit, God haal die eigengereidheid eruit’. En als jij zover bent en je bent bereid om die toewijding te maken, dan wil ik je vragen om je hand op te steken waar je bent en zullen we een gebed van toewijding daarover bidden.