Bijbelgetrouw, krachtig en praktisch onderwijs van Andrew Wommack
Overzicht van de vertaalde bijbelstudies van Andrew Wommack, klik hier...

Een betere manier van bidden - 1
Andrew Wommack

Deel 1: Huichelaars zijn dol op bidden...
Deel 2: Jezus de enige middelaar...
Deel 3: Het ware doel van gebed...
Deel 4: Spreek tot jouw berg...
Deel 5: Gebed is een proces...

Onderwijs vertaald van MP3 bestanden. Gedownload van www.awmi.net (of kijk TV)
Oorspronkelijke titel van deze serie: ‘A Better Way To Pray’

Algemene inleiding:
Iedere christen weet dat hij zou moeten bidden, maar slechts heel weinig christenen ervaren dat ze een succesvol gebedsleven hebben. Daar zijn verschillende redenen voor. Het zal je misschien verbazen te ontdekken dat een van de voornaamste redenen waarom gelovigen zo’n moeite met gebed hebben, is dat ze er zoveel verkeerd onderwijs over hebben ontvangen. In deze serie weerlegt Andrew Wommack diverse moderne religieuze tradities over gebed en biedt een fundament waarop een bevredigend en effectief gebedsleven kan worden opgebouwd. 

Deel 1: Huichelaars zijn dol op bidden

Deze week begin ik een serie getiteld ‘Een betere manier van bidden’. En ik wil benadrukken dat ik dit níet de enige manier om te bidden noem, of beweer dat je geen enkel positief resultaat zult hebben als je niet op deze manier bidt. Want ik ga wat dingen zeggen, die naar alle waarschijnlijkheid bijna iedereen hier zullen kwetsen. Als je hier gekomen bent om iets te zoeken om over te mopperen of te klagen, dan heb ik wel wat voor je. Dit zal anders zijn dan alles wat je eerder gehoord hebt, omdat ik niemand anders ooit de dingen heb horen zeggen die ik ga zeggen. Ik heb hier en daar al wat van deze dingen gezegd en nogal wat commotie veroorzaakt, links en rechts. Dit wordt dus anders dan anders, maar ik geloof echt dat er een betere manier van bidden is.

Ik wil ook nog zeggen, dat ik alles waar ik nu tegen ga spreken zelf gedaan heb. En God hield nog steeds van mij. En ik hield van God. Ik had een goede relatie met de Heer, ook al deed ik al deze dingen. Maar ik ben er werkelijk van overtuigd dat ik tegenwoordig veel effectiever ben, en dat ik veel meer gebedsverhoring zie, en dat ik nu veel meer resultaat boek dan ooit tevoren. Ik bid niet meer op de manier die ik zo’n vijftien, twintig, dertig jaar geleden gewend was. Ik ben in de loop van de tijd gegroeid.

Ik merk dat de meeste mensen die ik help, bepaalde veronderstellingen hebben en ook een volkomen verkeerde instelling hebben ten opzichte van gebed. Ik dacht al over deze zaken na vanaf de tijd dat de Heer mijn leven heeft aangeraakt, maar de laatste 3 jaar heb ik letterlijk honderden teksten nagezocht. Elke tekst over gebed, gebeden, bidden, over iedere vorm van het woord ‘gebed’ die maar in de Bijbel te vinden is, heb ik bestudeerd, erover gebeden en gemediteerd. Ik heb hier heel veel tijd aan besteed en ik denk dat het echt een zegen voor jullie gaat worden. Maar het gaat heel veel van ons normale denken tegenspreken. 

Naar mijn mening, en dat is de enige mening die ik heb, is gebed het meest misbruikte concept in het christelijke leven van vandaag. Ik geloof dat er meer mensen in de war zijn geraakt door verkeerde gedachten en gewoonten over gebed, dan door wat dan ook. En dat is verbijsterend, want veel mensen denken: ‘Ja, ik bid toch? Dus wat kan daar nou mis mee zijn?’ Maar Jezus onderwees dat er een goede manier van bidden is en een verkeerde manier. 

Laten we wat verzen opzoeken waar Jezus sprak over gebed. In Matteüs 6 vanaf vers 5 staat: ‘En wanneer gij bidt, zult gij niet zijn als de huichelaars, want zij staan gaarne in de synagogen en op de hoeken der pleinen te bidden.’ 
Let op dat huichelaars dus gaarne staan te bidden. Dit is een verbazingwekkende verklaring, want de meeste mensen staan hier niet bij stil! Zij zeggen: ‘Wat kan daar fout aan zijn als je bidt?’ Huichelaars bidden dus gaarne! Heb je dat gelezen in jouw bijbel? Wees niet als de huichelaars, want zij staan gaarne te bidden!

Als je begonnen bent met ‘Onze Vader...’ en afsluit met ‘in de naam van Jezus’, betekent dat nog niet dat dit bidden was. Ik ben werkelijk van mening dat veel van wat vandaag de dag gebed genoemd wordt, belediging is voor God. En dat het een deur opent naar de duivel. En dat het gewoon een heleboel schade aanricht. 
Wat zijn de typische antwoorden die ik geef als mensen komen voor hulp? En meestal gaat het dan om vrouwen die bidden voor hun echtgenoot. Het lijkt erop dat vrouwen meer gevoelig zijn voor de Heer dan mannen. Het zijn de vrouwen die meestal het eerst wedergeboren worden en dan aan het bidden slaan voor hun echtgenoten. Ik heb werkelijk duizenden vrouwen gehad, die naar me toe kwamen en me vroegen hen te helpen om te bidden voor hun ongelovige echtgenoot. 
Meestal is het antwoord dat ik hen geef: ‘Stop met voor je echtgenoot te bidden. Het is beter voor hem dat jij niet voor hem bidt.’ Veel mensen voelen zich hierdoor gekwetst en ze begrijpen niet waar ik het over heb. Maar ik heb naar heel veel gebeden geluisterd en ik kan je zeggen dat de manier waarop de meeste mensen bidden de zaak alleen maar erger maakt.

Er bestaat gewoon een juiste en een verkeerde manier van bidden. Dat is het waarover Jezus het hier heeft. Als je deze eerste vier verzen bestudeert, zul je ontdekken dat Jezus, vóórdat Hij onderricht geeft over gebed, eerst onderwijst wat gebed níet is. Jezus was genoodzaakt eerst de religieuze opvattingen over gebed in zijn dagen te weerleggen. En ik wil je verzekeren dat wij minstens zo beroerd bezig zijn, zo niet erger, dan de Farizeeërs in de dagen van Jezus. Gebed is een religieus afstompmiddel geworden. Iets wat mensen gebruiken om hun geweten te sussen, om zichzelf het gevoel te geven dat zij tenminste iets gedaan hebben, iets wat nodig is om God te manipuleren of te motiveren. En dat zijn allemaal verkeerde motieven om te bidden.

Een van de dingen die ik je duidelijk wil maken, is dat de Heer meer geïnteresseerd is in jouw motivatie, in de houding van je hart áchter het gebed, meer dan in de woorden die je uitspreekt. God ziet het hart aan. En als jij een uur lang tijd besteedt aan gebed, terwijl je houding, je motivatie, verkeerd is, en je dus verkeerd bidt, zul je daarom gewoon niets bereiken met je gebed.

Deze conferentie is niet een doorsnee bijeenkomst. Ik ga jullie niet vragen om je hand op te steken, maar ik weet zeker van de meerderheid van jullie hier aanwezig, dat je óf een fanatiekeling bent, of dat je hier door een fanatiekeling naartoe bent gesleept. Je bent trouwens gegarandeerd een fanaticus als je hier bent. En ik verzeker je dat de meerderheid van jullie zichzelf gedisciplineerd heeft, zichzelf aangeleerd of aangewend heeft om vroeg of laat een zekere tijdsperiode te besteden aan gebed.

En ik wil er wat onder verwedden dat ik de meesten van jullie hier kan vragen hoeveel van jullie erdoor niet gefrustreerd zijn geraakt. Voor hoeveel het gewoon niet de resultaten heeft gebracht die je verwachtte. En ik weet zeker dat de meerderheid van jullie niet een keer, maar er vele keren mee zijn gestopt. Het lijkt gewoon maar niet te stromen. En meerderen die met hun hele hart van de Heer houden en een goede relatie met Hem hebben, vinden het gewoon heel moeilijk om te bidden.

Ik ben ervan overtuigd dat de reden daarvoor is, dat het model dat jullie volgen, het onderwijs dat jullie hebben gehad over gebed, gewoon níet in overeenstemming is met het Woord van God, en dat de Heilige Geest probeert je ervan te overtuigen om daarmee te stoppen! Dus Jezus zegt hier in vers 5: ‘En wanneer gij bidt, zult gij niet zijn als de huichelaars, want zij staan gaarne in de synagogen en op de hoeken der pleinen te bidden, om zich aan de mensen te vertonen. Voorwaar, Ik zeg u, zij hebben hun loon reeds.’ 

Wat Hij bedoelt is dat kleine schouderklopje dat ze van iemand krijgen, de bewondering die ze oogsten van iemand die zegt: ‘Wauw, dat is nog eens echt een heilige, heb je die wel eens horen bidden?’ Weet je, dát is hun beloning. Dat kleine beetje strelen van het ego, dat beetje genoegen dat ze daaraan beleven, dat is alles wat ze krijgen. Van God zullen ze helemaal niets ontvangen.

De Schrift zegt in 1 Kor. 13:3 ‘Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn – had ik de (juiste motivatie van) liefde niet, het zou mij niets baten’.
En 1 Korinthe 13 zegt nog wel meer, zelfs als je bidt in tongen, als je bidt in de talen van mensen en engelen, en je bent niet gemotiveerd door liefde, dan levert het je níets op. En als je alle geloof hebt en bergen kunt verzetten, en je doet het niet gemotiveerd door liefde, je hebt er helemaal niets aan. Met andere woorden, als jouw motivatie niet juist is, als de houding van je hart niet goed is, doet het er niet toe wat je doet, maar je hebt er helemaal níets aan. In tongen bidden, alle geloof hebben, al je goederen weggeven om de armen te voeden, zelfs je leven geven en sterven, als je het doet met de verkeerde houding, heb je er helemaal niets aan.

Ik wil je in overweging geven, dat een van de redenen dat we niet veel grotere resultaten van ons gebedsleven zien, komt omdat de motieven die achter ons gebed zitten ervoor zorgen dat het ons niets baat, niets oplevert. Velen van jullie willen dit niet toegeven, want we willen positief zijn, en we willen uitgaan van de beste bedoelingen, maar als je het aandurft om kritisch en objectief naar jezelf te kijken, en naar je gebedsleven te kijken, dan moeten velen van jullie toegeven dat het je niets heeft opgeleverd.

Je hebt al jarenlang gebeden en je ziet geen verhoring, geen genezing van je lichaam, je financiën zijn een puinhoop. En ik ben hier gekomen om je te vertellen dat het niet zo is dat God je gebeden niet verhoort. Maar het zijn onze gebeden die verkeerd zijn.

Ik zou willen dat ik jullie nog een week zou kunnen onderwijzen over het thema ‘Je hebt het reeds ontvangen’. Want dit is een van de fundamentele principes waarom ik denk dat onze gebeden verkeerd zijn: de meeste mensen geloven dat God wel het vermogen heeft om alles te doen, maar ze geloven dat Hij nog niets gedáán heeft, en dat gebed een mogelijkheid is om God in beweging te krijgen, zodat Hij eindelijk iets gaat doen. Gebed is de manier waarop je God zover moet krijgen, dat Hij iets gaat dóen. En als je denkt dat dát gebed is, dan zit je er helemaal naast.

Ik zou willen dat ik hier een hele week bij stil kon staan, want God heeft allang alles gedaan wat Hij ooit maar zal gaan doen. God heeft allang iedereen genezen die ooit maar zal genezen. God hoeft zelfs zijn vinger niet te bewegen om een genezing tot stand te brengen. God hoeft niet weer naar het kruis te gaan en te sterven om jou te redden. Hij heeft allang de zonden van de hele wereld vergeven. Niet alleen van de gelovigen, maar ook de zonden van de ongelovigen zijn allang vergeven. Voor het zondeprobleem ís reeds betaald. Voor alle zonden, uit het verleden, het heden en de toekomst is reeds geboet en de prijs betaald.

Maar dat betekent nog niet dat iedereen gered is, want je moet het wel aanvaarden en het je eigen maken. Er zijn grote aantallen mensen die niet hebben ontvangen wat God allang gedaan heeft. Wat betreft redding en behoud leren we mensen dat ze moeten bidden: ‘Heer, ik vraag u in mijn leven te komen’. Woorden hebben verschillende betekenis voor verschillende mensen. Ik wil hier niet zo technisch worden dat ik over een woordje struikel, maar technisch gesproken hoef je de Heer niet te vragen om jou te redden. Dat is onjuist. Maar dat leren wij mensen voortdurend: ‘Vraag Jezus om in je hart te komen’. Dat impliceert dat God nog iets niet gedaan heeft en dat wij dat moeten vragen. En afhankelijk van hoe Hij over ons denkt, zal Hij daar positief of negatief op reageren, en meer van dat soort dingen. Maar dat is niet waar.

De Bijbel leert ons in Handelingen 16:31 dat de gevangenisbewaarder van Filippi naar Paulus en Silas kwam en vroeg: ‘Heren, wat moet ik doen om gered te worden?’ En ze zeiden: ‘Geloof in de Here Jezus en u zult gered worden’. Wat moest hij dan precies geloven? Geloven dat Hij reeds voor zijn zonden had betaald, en dat Hij al met zijn zonden had afgerekend, en dat de losprijs al is betaald. Het is gewoon een kwestie dat jij het gaat geloven en ontvangen. Het is geen kwestie dat jij God zover moet krijgen dat Hij jou gaat redden.

Als iemand vanavond voor redding naar voren zou komen, en ik voor hem zou gaan bidden, niet zolang geleden deed ik dat nog. En dan bad ik voor iemand, en zij vertelde mij dat zij al zo’n honderd keer de Heer in haar hart had gevraagd, maar nog steeds geen enkele zekerheid had dat zij gered was. Dus ik vertelde haar: ‘We gaan vanavond bidden en jij zult zekerheid ontvangen’. Dus ik bad met haar en ik vroeg: ‘Ben je nu gered?’ En zij zei: ‘Ik weet het niet’. Dus ik zei: ‘Wat bedoel je nu met dat je het niet weet? De Bijbel zegt hier, op deze bladzijde in Romeinen 10:9 ‘dat als gij met uw mond belijdt dat Jezus Heer is, en in uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, dat u gered zult zijn.’ 
Dus ik zei: ‘Heb jij met je mond beleden dat Jezus Heer is?’ - ‘Ja’. - ‘Geloof je in je hart dat God Jezus uit de doden heeft opgewekt?’ – ‘Ja’. – ‘Ben je gered?’ – ‘Ik weet het niet’. En toen las ik vers 13. Want er staat ook: ‘Ieder die de naam van de Here aanroept, zal gered worden. Ben jij een íder die...?’ – ‘Nou dat denk ik wel dat ook ik dat ben’. Dus ik vroeg haar: ‘Heb jij de naam van de Heer aangeroepen?’ – ‘Ja’ – ‘Dus ben je gered?’ – ‘Ik weet het niet’.

Ik kon deze dame gewoon niet zover krijgen dat zij geloofde dat ze gered was. Wat zouden jullie denken in zo’n situatie, als ik zou zeggen: ‘Ok, wij weten niet waarom God haar niet gered heeft, maar laten wij eenparig gaan bidden. Hoeveel van jullie willen samen met mij gaan bidden en vasten en eenparig bidden dat God deze vrouw zál gaan redden. Wij zullen het niet los gaan laten tót God haar redt.’ Weet je dat je zou zeggen: ‘Dat is niet zoals het in elkaar zit. God heeft haar al gered. Als zij dat niet heeft ontvangen, is haar ontvangen het probleem, en niet het geven van God.’ 

Zie je, als het redding en behoud betreft, dan zijn de meesten van ons het hier wel over eens. Maar weet je wat ik ook zou kunnen doen, als iemand vanavond voor genezing naar voren zou komen. Neem bijvoorbeeld iemand in een rolstoel. Als ik voor deze persoon zou bidden, en wij zouden hem niet onmiddellijk uit de rolstoel zien stappen, dan zou ik kunnen zeggen: ‘Hoeveel van jullie willen vasten en bidden en eenparig met mij vragen, en in geloof gaan staan? Laten we vasten en bidden en niet aflaten van God tot Hij deze persoon geneest.’ Meer dan 90% van jullie hier aanwezig zou ik meekrijgen om dat te doen.

En toch zegt de Bijbel hier in Kolossenzen 2:6 ‘Nu gij Christus Jezus, de Here, aanvaard hebt, wandelt in Hem.’ 
Dat betekent dat op dezelfde manier als je redding hebt ontvangen, op dezelfde manier ontvang je genezing, op dezelfde manier ontvang je bevrijding, je op dezelfde manier ontvang je voorspoed en al het andere. Op dezelfde manier. Als het niet gepast is om God te smeken om iemand te redden, omdat God dat allang gedaan heeft, en het alleen een kwestie is dat zij dat aannemen en ontvangen, dan is dat ook de manier waarop al het andere in het christelijk leven zou moeten zijn. Wij zijn volkomen verkeerd bezig als wij God benaderen van: ‘God, ik weet dat U mij kúnt genezen, maar U hebt dat nog niet gedaan, maar ik wil leren hoe ik U zover krijg dat U mij zúlt genezen.’ Weet je wat dat is? Dat is gewoon ongeloof. En dat is een van de redenen dat wij niet zien dat mensen genezen worden. Omdat we niet geloven dat Hij het al gedaan heeft. Wij geloven dat wij Hem zo ver kunnen krijgen dat Hij het gaat doen! Dat is ongeloof. Dat is verkeerd. 

Dit is een van de dingen die wij onderwijzen in onze Bijbelscholen, en waar wij deze mensen in trainen: ‘Denk erom dat je níet gaat bidden voor mensen voor genezing.’ De Bijbel beveelt je nergens dat je voor mensen moet bidden, zodat ze zullen gaan genezen. Op een plaats in het Nieuwe Testament, Jacobus 5 vers 14 staat: Is er iemand bij u ziek? Laat hij dan de oudsten der gemeente tot zich roepen, opdat zij over hem een gebed uitspreken en hem met olie zalven in de naam des Heren. 15 Als zij in geloof bidden, zal de zieke genezen worden. 
Dit noemt het bidden voor de zieke en daar staan verschillende voorbeelden van in Handelingen, maar er wordt geen gebod gegeven om te bidden voor de zieken. In plaats daarvan is in Matteüs 10 het gebod gegeven om heen te gaan en de zieken ‘te genezen’. Er is een enorm verschil tussen bídden voor zieken en zieken daadwerkelijk genezen.

John J. Lake die een grote bediening in genezing had in de omgeving van Seattle, had wat hij noemde ‘genezingsbeoefenaars’ (healing practitioners). Het is een soortgelijk principe als wat wij hier doen. In plaats van zelf alle bediening te doen, onderwees hij anderen. Hij had dus deze mensen die hij genezingsbeoefenaars noemde. En als iemand om gebed vroeg, dan zond hij hen er op uit met een klein flesje olie en hij zei: kom niet terug voordat ze genezen zijn! Zij gingen niet om voor iemand te bidden, zij gingen en genazen de persoon, en de langste periode, voor zover ik mij herinner, was dat iemand er op uit ging en pas na drie en een halve week terug kwam. Het duurde dan wel drie en een halve week, maar ze kregen deze persoon wel genezen, en hij vertelde dat geen enkele bedienaar ooit terugkwam en de persoon níet genezen had gekregen. Ze bleven gewoon tótdat ze de genezing gezien hadden.

Ik weet dat de dingen die ik hier vertel voor sommigen wel bijzonder vreemd lijken: ‘Zoiets kun je toch niet doen!?’ Ja, dat kun je wel als je begrijpt dat God zíjn deel allang gedaan heeft. God heeft ook iedereen allang gered. Het is geen kwestie van dat jij moet bidden: ‘God wilt u me alstublieft redden?’ Je gelooft dat Hij het al gedaan heeft en je maakt gebruik van dat wat Hij al gedaan heeft. Daarom was het ook zo gemakkelijk voor je om wedergeboren te worden. En waarom is het zo moeilijk voor je om genezen te worden? Dat komt niet omdat er een verschil is tussen deze twee. Er is niets meer geloof nodig om iemand uit de doden opgewekt te zien worden, dan om te zien hoe iemand zijn zonden vergeven worden. In feite zou ik je zeggen, dat als je een soort metertje zou hebben om de kracht van God te meten, dat je dan zou zien dat het tot behoud en redding komen van iemand de allergrootste manifestatie van Gods kracht is die er ooit maar geweest was.

Je was van nature een kind van de duivel. De duivel had rechten en aanspraken op jou. Hij had het wettelijke recht om jou te overheersen. Jij was niet bezig geweest met vasten en bidden, en naar de kerk gaan en het Woord van God bestuderen, je tienden betalen en een heilig leven leiden, voordat je gered werd. En je ontving het grootste wonder dat er ooit maar geweest is, zonder enige inspanning van jouw kant. En de reden dat het gebeurde was dat jij geloofde dat het al voor je gedaan was. Hoe kón je in twijfel trekken dat God zou doen wat Hij allang gedaan had?

Dat is de reden waarom wij dit het evangelie noemen: het goede nieuws. Het is niet ‘de goede profetie’ over wat God wíl gaan doen. Het is goed nieuws, want God heeft het al gedaan. God heeft je al vergeven. Waarom zou je naar de hel gaan, terwijl je zonden al vergeven zijn? Waarom zou je daar niet gebruik van maken, als je kunt begrijpen dat God zíjn deel al gedaan heeft? Hij heeft je al lief. Het is helemaal niet een kwestie of God je nog wíl gaan redden. Hij heeft je al gered. Zul jij zijn redding aannemen?

En het is hetzelfde met alle andere dingen. God heeft je al genezen. Je hoeft hem niet te smeken om je te genezen. Je hóeft niet te pleiten en te bedelen dat God je wilt gaan genezen. En toch garandeer ik je dat dit is waar de gebeden van de meeste mensen uit bestaan. Het gaat erom hoe God te smeken, hoe Hem te manipuleren, hoe God onder controle te brengen, hoe God iets te laten doen wat Hij níet zou willen doen. Dat is de houding die de meeste mensen hebben in gebed. En ik kom je hier vertellen dat dit volkomen fout is. Dat is níet waar het om gaat in gebed. Gebed is niet bedoeld om God gemotiveerd te maken, om Hem in de houdgreep te nemen, om Hem zover te krijgen om iets te doen.

Ik ga hier nog een hele avond aan besteden. Dus ik blijf er nu niet bij stilstaan. Maar ik ben van mening dat voorbede, zoals dit wordt onderwezen, de grote dwaling in het lichaam van Christus is. Als de Heer nog zou uitblijven en mensen over honderd jaar zouden terugkijken op de manier waarop het nu onderwezen wordt, dan zullen ze denken: ‘Wat barbaars, wat onwetend, hoe onbeschaafd kun je zijn. Niemand met een beetje gezond verstand zou de dingen moeten geloven die over voorbede worden onderwezen in het lichaam van Christus. Het is het grootste gebied van misleiding en gebondenheid. … Dank jullie wel voor die oorverdovende stilte! Ik weet dat ik nu al iemand tot zegen geweest ben. 
Ik heb hier echt wat krasse dingen over te zeggen, maar dat houd ik dus nog even af. Merk op dat Jezus voor Hij ging onderwijzen wat gebed wel is, eerst onderwees over wat gebed níet is. En ik verzeker je dat wij, vóór we dit gebouw op een goed fundament kunnen neerzetten, eerst het fundament zullen moeten slopen dat in het lichaam van Christus hierover heeft gelegd. En we moeten alle puin verwijderen, voordat we kunnen onderwijzen wat gebed werkelijk is. Er zijn echt heel wat verkeerde opvattingen.

De manier waarop gebed meestal wordt gedaan, is een belediging van God. Nu is God groot genoeg om daar tegen te kunnen. God is een geweldige God. Hij is een God van liefde. En toen ik zelf al deze dingen deed waartegen ik deze week ga preken, hield God van me. God verdroeg me en God rekende met al deze dingen af, en God zegende me. Hij was niet boos op me, en ik weet dat God niet boos op jou is. Maar ik vertel je dit, ik heb een heleboel gebeden gezien die niet verhoord werden, en dat kwam niet omdat God niet trouw zou zijn, of geen goede God zou zijn, maar je bent gewoon vastgelopen door de woorden die uit je mond kwamen. Er zijn juiste en verkeerde manieren om iets te doen.

Ik ga hierover onderwijzen en dat zal bij sommige mensen hun manier van denken over gebed volkomen veranderen. Maar ik geloof dat het móet veranderen. Laat ik het eens zó zeggen: als je niet zulke goede resultaten verkrijgt, waarom ben je dan zo in de verdediging en wil je zo vasthouden aan de patronen die je hebt, terwijl ze gewoon zo weinig effectief zijn.

Ik wil niet zeggen dat ik er al helemaal ben, maar ik ben in ieder geval vertrokken! En ik heb wonderen zien gebeuren, ik heb meegemaakt dat mijn eigen zoon uit de dood is opgestaan. Prijs de Heer, hij is vijf uur dood geweest! Ik heb blinde ogen zien opengaan, dove oren zien horen, ik heb mensen uit hun rolstoel zien opstaan. Ik wil dit niet op een veroordelende of arrogante manier zeggen, maar ik wil je wel zeggen dat wat ik doe effect heeft. En als jij die resultaten níet ziet, waarom houd je dan zo vast aan vormen die helemaal geen effect hebben in je leven. Misschien wordt het wel tijd voor je om het een en ander anders te gaan bekijken. Amen?

Dus Jezus zei: ‘Wees niet zoals de huichelaars, zoals zij bidden, op zoek naar aandacht en bewondering van mensen’. In vers 6 zegt Hij: ‘Ga je binnenkamer in als je bidt’. Weet je dat dit niet letterlijk bedoeld is? Ik heb mensen gehad die mij uitdaagden en zeiden: ‘Je mag nooit in het openbaar bidden!’ Nou, Jezus bad in het openbaar, als je in feite ditzelfde stuk leest in Lukas 11, dan zul je zien dat daar staat: terwijl Hij aan het bidden was, vroegen zijn discipelen Hem: Meester leer ons bidden. Omdat zij Hem hoorden bidden. Als Jezus hier bedoelde: bid in het geheim, zodat niemand ooit je woorden kan horen, dan zou Hij zijn eigen onderwijs hebben overtreden. Dit is niet letterlijk bedoeld. Dit zegt in principe: bid niet voor de erkenning door mensen!

Ik kom in heel wat kerken en ik weet zeker dat heel wat van jullie dezelfde dingen hebben gezien, mensen die voorgaan in gebed in de kerk, en ik zeg je, het is afschuwelijk. Mensen die bidden in King Jamesstijl-Engels (vgl. Statenvertaling-Nederlands). Ik ben niet tegen de King James vertaling, ik zeg alleen dat ik niet op die manier tegen God spreek. Ik zeg niet: ‘Wilt Gij Uwe behagen om dit of dat te doen’. En toch kom ik mensen tegen, die nooit van hun leven zo zouden praten, maar als ze bidden nemen ze deze religieuze toon aan, praten in een ander dialect, bidden in antiek Engels, en dat soort dingen. Het is religieus, het is hypocriet, en God is er niet bij. God geniet van een heleboel van onze gebeden niet. Dat is misschien een schok voor je. 

Weet je, toen ik voor het eerst in vuur en vlam voor de Heer raakte, hoorde ik mensen zeggen, dat je een uur per dag moest bidden. En ik dacht als een uur goed is, dan zijn twee of drie uur per dag zelfs beter. Dus ik legde mijzelf een discipline op, en ik bad 1 tot 3 uur per dag. Ik zette zelfs een wekker, en om 7:00 uur begon ik met bidden. Soms bad ik een uur, soms twee, soms drie of vier uur per dag. En dat deed ik máánden lang. Waarschijnlijk heb ik het zelfs jaren lang gedaan, ik kan me de precieze periode niet meer herinneren. Laat me zeggen dat ik er wel iets aan gehad heb, omdat het mezelf leerde een discipline op te leggen, dus het heeft míj geholpen voorzover het een training in zelfdiscipline was, en in ieder geval was ik aan het bidden, ook al deed ik het niet goed. Ik besteedde mijn tijd in ieder geval niet aan televisiekijken, of iets anders. Dus er zat wel een zekere waarde in. Ik wil ook niet zeggen dat het helemaal verkeerd was, maar ik zal je zeggen dat het saai en stomvervelend was.
Ik herinner me de allereerste keer dat ik de wekker zette. Ik deed mijn ogen dicht en begon te bidden. En na vijf minuten vroeg ik me af hoe lang ik al gebeden had. Ik dacht dat ik minstens dertig minuten of wel een uur gebeden had. Ik keek op, en het waren maar vijf minuten! Ik was zó teleurgesteld en ik dacht, mijn God, dit uur komt nooit voorbij! Maar na een aantal maanden was het zo dat ik een geweldige tijd had gehad. Ik bestudeerde het woord van God, was bezig met aanbidding, geweldige dingen gebeurden, en dán werd het tijd om te gaan bidden!
En het was een keer 06:45 uur, en ik zei: ‘Heer, ik bedoel dit niet verkeerd, ik houd van U, en het zal voor u geen probleem zijn, maar deze gebedstijd is gewoon smerig, ik verafschuw het, ik haat deze tijd, en het lijkt wel of dit uur, het traagste uur van de hele dag is. Ik wil niet negatief zijn, maar ik vertel U gewoon hoe het is. Ik zie er gewoon tegen op. Om 6:30 begin ik er al tegenop te zien.’ En de Heer sprak tegen me, en zei: ‘Ik begon er al om 06:00 tegenop te zien!’ Hij zei: ‘Ik kan dat uur bijna níet verdragen!’ En mijn bliksemsnelle verstand trok eindelijk de conclusie: nou als God er niet van geniet, en ik ook niet, waarom doe ik dit eigenlijk? Dus ik stopte met bidden. En mijn geestelijk leven bloeide op als nooit tevoren.

Een van de dingen die de Heer hier zegt in vers 7: ‘En gebruikt bij uw bidden geen omhaal van woorden, zoals de heidenen; want zij menen door hun veelheid van woorden verhoord te zullen worden.’ 
Als ik dit niet gelezen had, of als ik dit anders had benaderd, had ik jullie onder druk kunnen zetten, en ik had iedereen kunnen veroordelen en het gevoel geven dat jullie niet genoeg bidden, en dat je langer, meer, harder zou moeten bidden. En ik had anderen zo ver kunnen krijgen om dat te accepteren, als de Heer dit niet openlijk had gezegd, namelijk dat er geen deugd zit in lange gebeden.

Een uur lang per dag bidden heeft nul komma nul waarde voor wat God betreft. Ik weet dat sommigen van jullie nu helemaal in de war zijn. In wezen denken de meeste mensen: hoe langer ik bid, hoe beter het is, hoe meer God zal antwoorden. Het antwoord op alles is gewoon, langer bidden, harder, met meer vuur! Maar lange gebeden, daar gaat het dus gewoon niet om.

Weet je dat er in het Nieuwe Testament maar twee gelegenheden zijn, dat Jezus de hele nacht lang bad? Het staat wel in een aantal verschillende evangeliën opgetekend, zodat het lijkt alsof het acht keer gebeurd is, maar het gaat maar om twee gebeurtenissen in het hele Nieuwe Testament waar Jezus de hele nacht bad. Maar de meeste gelegenheden waar Hij bad, was dat geen lange periode. Bij de storm op zee zei Hij: ‘Vrede, wees stil!’ Dat was zijn gebed. Toen hij voor Lazarus bad om uit de doden op te staan zei Hij: ‘Lazarus, kom naar buiten!’ Vier woorden! Als Hij voor mensen bad, was dat meestal heel kort. Als je de dingen op de juiste manier gaat begrijpen, dan geldt: hoe korter het gebed, hoe groter het geloof.

Een vriend van mij, Dave Duell, zei het zo: ‘Help!’ is een prima gebed! Ons is geleerd dat wij lange uitgebreide perioden van gebed moeten hebben. Er zijn verschillende doeleinden voor gebed. Een van de doeleinden van gebed is, jezelf te stichten. Als je in tongen bidt, bouw je jezelf op in je meest heilig geloof. Dus als ik langere periodes bidt, zoals deze morgen, was ik aan het wandelen, ik weet niet hoelang, ik heb ongeveer anderhalf uur gewandeld, en een deel ervan was berg op, dus ik bad niet terwijl ik naar boven klom, dus ik heb zo’n 30 a 40 minuten gebeden, en voor het grootste deel daarvan bad ik in tongen.

Maar dat is niet echt God smeken. Dan ben ik gewoon zelf aan het bidden. Het bevordert de geestelijke groei. Ik bid voor wijsheid en geestelijke openbaring. Dus als je langere tijd bidt, is het grootste deel niet een verzoek. Het is niet God om iets vragen, het is gewoon jezelf geestelijk opbouwen. Ik ga hier in een andere sessie dieper op in, dus ik wijd er nu niet over uit, maar gebed is hoofdzakelijk níet God om iets te vragen of te verzoeken. En toch garandeer ik je dat de meerderheid van het lichaam van Christus zo naar gebed kijkt. Het is een gelegenheid om bij God te pleiten, en om te zorgen dat in mijn behoeften wordt voorzien. Er zijn bijbelgedeelten waaruit blijkt dat dit op zich een waardevol element van gebed is. Maar, en dat is gewoon mijn persoonlijke mening, en ik baseer dit op een lange relatie met God, ik zeg niet dat het bij jou óók zo moet gaan, maar dit is niet de enige manier om te bidden, maar dit is waarvan ík geloof dat het de beste manier is. Weet je, je zou je verzoeken, smeekbeden, pleiten, voorbede, om iets vragen, etc. moeten beperken tot zo’n 5% van je tijd in gebed. Dat is namelijk níet waar het om gaat in gebed. Het is een deel van gebed.

Als je de gedeelten van berouw en bekering, en het verklaren van hoe het je spijt (wat volkomen overbodig is), of je verzoeken, of je vragen aan God, enz. zou verwijderen, of als je echt geestelijk bent, je verzoeken voor andere mensen (dat is wat voorbidders doen, zij vragen altijd voor iemand anders) zou verwijderen, als je al die onderdelen zou verwijderen uit je gebed, zouden de meeste mensen niets anders over houden. Want dát is het waar hun gebedsleven uit bestaat. Oh, God, het spijt me zo, ik heb weer gefaald. God help me om dit probleem te overwinnen, oh God, geef me dit, schenk me dat, voorzie in dit. Of als je geestelijk bent en bidt voor andere mensen: doe het voor hen! Dat is waar het gebedsleven van de meeste mensen op neer komt.

Weet je, Adam en Eva hadden dat soort dingen helemaal niet. Ze hadden helemaal niemand om vóór te bidden, ze hadden geen demonen om te bestraffen of uit te drijven, geen koninkrijken neer te halen, ze hoefden geen geloof te hebben voor kleding, ze hadden geen voedsel om geloof voor te hebben, geen huizen, hoefden niet te bidden voor een nieuwe baan. Ze hadden helemaal geen gebedspunten, en toch ontmoetten ze God elke avond in de koelte van de dag, en hadden gemeenschap met God, terwijl er helemaal niets was over zonde, gebrek, behoeften, problemen, berouw, of smeken, of pleiten. En toch hadden ze gebed, communicatie met God, iedere dag opnieuw.

Ik geloof dat de meeste mensen gebed gebruiken voor iets waar God het nooit voor bedoeld heeft. Het is een religieuze instelling geworden. En dát is de reden waarom het niet stroomt in je leven. Dat is de reden waarom je al die beloften kunt doen, en zeggen: oh God, ik beloof u dat ik een uur per dag zal bidden ook al sterf ik eraan. En je houdt het een week, een maand of zoiets vol, en het houdt geen stand, omdat het niet de manier is waarop God het bedoeld heeft. Denk niet dat je gebed verhoord zal worden omdat je een langdurige tijd bidt of omdat je bepaalde woorden telkens weer gebruikt. De Heer maakte het bijzonder duidelijk dat dit niet is waar het in gebed om gaat.

Er kwam eens een man hier in Colorado Springs die onderwees in een plaatselijke kerk. Hij onderwees hoe een uur per dag te bidden. En zijn hele bediening bestond eruit om mensen te leren hoe ze een uur per dag moesten bidden. En hij gebruikte daarvoor het Onze Vader uit Matteüs 6. In ieder geval was er een verdienste in wat hij zei. Ik zeg niet dat het allemaal verkeerd was. En ik ben naar zijn bijeenkomsten gegaan. Hij is ook naar mijn kantoor gekomen om mij op te zoeken. En het eerste wat hij mij vroeg was: hoeveel besteed jij per dag aan gebed? Toen hij dat de eerste keer zei, verrastte hij mij volkomen, want ik had er nooit over nagedacht. Ik was nooit gaan zitten tellen hoeveel tijd ik nou elke dag besteedde aan gebed. Maar toen ik er over nadacht, vroeg ik me af, waarom wil deze man nou weten hoe lang ik bid? En ik kon maar twee antwoorden bedenken. Een daarvan was, dat hij zichzelf met mij kon vergelijken en er hopelijk beter uitzien dan ik, en dat zou zijn ego strelen, en hij zou zichzelf daardoor beter gaan voelen. Óf het zou zijn dat hij mij kon oordelen en iets op mij aanmerken en mij de les zou gaan lezen, en mij op de een of andere manier gaan manipuleren en controle over mij zou krijgen, zodat ik mij zou gaan verantwoorden tegenover hem. Dat waren de enige twee redenen die ik kon bedenken.

En terwijl ik hier over nadacht, sprak de Heer tot mij en vroeg mij: ‘Hoeveel tijd heb jij gisteren met Jamie doorgebracht?’ Jamie en ik hebben de hele dag samen doorgebracht. We waren de hele dag samen. De Heer vergeleek het met een relatie. De Heer gebruikt exact dezelfde redeneringen in Lukas 11 en andere plaatsen. In ieder geval, de Heer zei: ‘Als je gisteren de hele dag met Jamie doorbracht hebt en je zou op de een of de andere manier de relatie die je met haar had terugbrengen tot een uur of zo, terwijl zij 24 uur beschikbaar was, dan zou dat niet zo’n geweldige relatie zijn.’ Weet je, de Heer sprak tegen mij en zei: ´Als Ik 24 uur per dag beschikbaar ben, omdat Ik je nooit zal verlaten of verwerpen, en als jij dan jouw relatie met God, in je gebed, zou reduceren tot een uur per dag, dan heb je maar een armzalige relatie.’ Dus ik antwoordde die man op die manier, en ik zei: ’Weet je, ik breng de hele dag door met God, ik ben gewoon de hele dag in gebed.’ En hij was gewoon geshockeerd: ‘Oh nee, je begrijpt niet wat ik bedoel’. En ik zei: ‘Nee, jij begrijpt niet wat ik bedoel, want dát is gebed’.

Gebed is niet een bepaalde houding aannemen, ook al zegt de Schrift dat mensen soms knielden, of soms hun handen ophieven in de lucht, of opkeken naar de hemel. Daar kun je geen religieuze vormen uit halen. Je hoeft niet per se je ogen te sluiten, je hoeft niet perse luidop te spreken in gebed. De Schrift zegt, neem mijn overdenkingen in acht, Psalm 5:1. Overdenken is gebed. Gebed is gewoon communicatie met God. En weet je, als God de hele tijd met ons is, zouden wij ook de hele tijd in gebed moeten zijn. Je zou voortdurend in communicatie met God moeten zijn.

Er zijn natuurlijk tijden dat je een speciále communicatie met God hebt. Nogmaals, net als echtgenoten. Er zijn tijden dat je intimiteit met elkaar nodig hebt. Jamie en ik hebben geen vast schema, zodat we dat elke week doen, maar wij hebben af en toe afspraakjes met elkaar. We zeggen gewoon, laten we iets samen doen, bijvoorbeeld, deze donderdag, we gaan naar een voorstelling of zo. En ik denk dat het goed is, en gezond voor een relatie. Want als je geen afspraak maak, en geen tijd apart zet, raak je zo druk bezig, dat je uiteindelijk nooit meer tijd voor elkaar hebt. Dus er zijn speciale tijden die je besteedt aan je partner. En ik geloof dat het passend is dat je je op speciale tijden terugtrekt samen met God. Maar dat is niet de meerderheid van je tijd, en je kunt niet ál je tijd daaraan besteden. En je kunt daar geen relatie op opbouwen.

Als je jouw relatie met God terugbrengt tot iets, waarbij je de hele tijd op je knieën moet doorbrengen, uit alle macht moet roepen en je handen in de lucht houden, en dat er bliksemschichten en explosies moeten zijn, en je noemt dát gebed, dan verzeker ik je, dat je er niets mee opschiet. Je moet op het punt komen dat je gewoon geniet van het bij God zijn. Er hoeft helemaal niets gezegd te worden, geen verblindende lichtflitsen of dat je iets specifieks moet doen. Je brengt gewoon tijd met God door, je bent gewoon bezig met van God te houden.

Weet je waar ik van geniet en waar ik de meeste tijd aan besteed, en wat ik gebed noem? Dan ben ik gewoon de Schrift aan het bestuderen. Voor mij is het lezen van de Bijbel gebed. Dat hoeft niet voor iedereen zo te zijn, want ik geloof, dat je de Bijbel ook alleen met je verstand kunt lezen, maar als je leest met je hart, als ik dan in het Woord duik, kan ik een tekstgedeelte nemen, en daar uren mee bezig zijn. In feite heb ik de laatste 3 maanden doorgebracht met alleen 1 en 2 Samuel te lezen. En dan bedoel ik heel langzaam lezen. Ik kan een hele dag besteden aan een vers. Weet je wat dat is? Dat is gewoon gebed. Ik kijk ernaar en God spreekt tot me, en ik ontvang openbaringen over allerlei zaken, en ik mediteer erover, en voor mij is dat de meest plezierige vorm van gebed, gewoon het Woord lezen, en nadenken over God, en God tot me laten spreken. Dat is gebed.

Broeders en zusters, er zijn sommigen van jullie hier, die Satan hebben toegelaten om je in elkaar te slaan, alleen maar omdat je niet 30 minuten of een uur of zoiets hebt besteed om jezelf op te sluiten in een kast, en bolwerken neer te halen, demonen te bestraffen, en te schreeuwen en te roepen. En je voelt je veroordeeld, en je hebt het gevoel dat je God niet hebt behaagd. Maar God is zo blij met je als Hij maar kan zijn. Je hebt een geweldig gebedsleven. Het is gewoon anders.

Als je als moeder met vier kleine kinderen jezelf dagelijks een uur of anderhalf in je kamer zou opsluiten, loop je God mis. Dat is gewoon niet Gods wil voor jou. Het is gewoon niet Gods wil, dat je jezelf afzondert en ondertussen de kinderen elkaar laat afmaken en het huis laat afbreken, terwijl jij daar bezig bent met God te praten. Het gaat niet altijd, maar je kunt gewoon bidden zonder ophouden, elke dag, de hele dag door, en dan kun je in communicatie met God zijn, en God is daar gewoon heel blij mee. En als je wat speciale tijd kunt krijgen, en een uurtje of zo kunt doorbrengen op je knieën, met je ogen dicht, zodat níets je afleidt, halleluja, prijs de Heer, maak er gebruik van. Maar dat hóeft niet verplicht zo te zijn.

Je kunt gebed maken tot iets wat níet in te passen is in je normale dag, zodat je niet kunt bidden terwijl je gewoon door de straat rijdt. Ik zeg je dat je móet bidden als je in de file vastzit. Je móet in communicatie met God zijn. Je móet in staat zijn om te bidden als je aan het werk bent. Ook dan móet je in staat zijn te bidden, en communicatie met God hebben. Door de manier waarop wij gebed hebben voorgesteld, krijg je het nóóit ingepast in de echte wereld. Je kunt gewoon niet leven op de manier zoals sommige mensen onderwijzen over gebed. Je hoort mensen praten over twee of drie uur eerder opstaan dan alle anderen. Om 3 uur ’s ochtends gaan ze bidden en dan drie of vier uur in gebed doorbrengen. En je hoort al die verhalen. Het is geweldig als je dat kunt doen.

Maar als je kinderen hebt, die je tot 10 uur ’s avonds bezig houden, en nog twee of drie keer wakker maken in de nacht, en je moet om vijf uur op om naar je werk te gaan of zoiets. Dan ben je gewoon niet in staat om in de nacht op te staan om een paar uur te bidden. En God wil dat helemaal niet van je. Weet je, de Bijbel zegt dat het zinloos is om vroeg op te staan en laat naar bed te gaan. Want de Heer geeft het zijn beminden in de slaap.

Toen ik voor het eerst God begon te zoeken en ik zó’n verlangen had om de Heer te dienen, werd mij verteld dat je wakker moest blijven en bidden. En dat ging ik ook doen, en ik bleef lang op. En ik viel gewoon in slaap tijdens het gebed. Ik knielde naast mijn bed en begon te bidden en ik viel in slaap. En ik voelde me dan zó schuldig en veroordeeld. En ik zei: ‘Oh God, het spijt me zo verschrikkelijk. Wat kan ik doen om te voorkomen dat ik slaap val als ik bid’. En Hij zei: ‘Kruip toch je bed in en zorg dat je een goede nachtrust hebt gehad en dán kun je bidden zonder in slaap te vallen.’

Dus als ik nu begin met het Woord te bestuderen, en ik ga bidden en ik val in slaap, dan ga ik gewoon een dutje doen. En daarna ga ik gewoon verder met studeren en bidden, en alles is gewoon prima in orde. Ik weet dat dit vernietigend is voor sommige van jullie benaderingen en van jullie modellen voor gebed. Maar ik geloof echt dat God helemaal niet blij is met al onze religieuze cosmetische oplapbeurten. En dat is wat het is.

De meesten van ons zijn gewoon als deze huichelaars, we bidden voor de erkenning van anderen, óf we bidden om ons eigen geweten te sussen, zodat we het gevoel hebben dat we onze religieuze plicht nu vervuld hebben, en nu móet God wel in beweging komen. Ik heb het muntje in de gleuf gedaan en aan de hefboom getrokken. God U móet nu wel tevoorschijn komen, want ik heb wel een uur in gebed doorgebracht. Maar ik wil dat je weet dat God totaal niet onder de indruk is van hoelang jij wel in gebed geweest bent. Dat interesseert God helemaal niet. Amen, of: och, arme ik? Dus Hij heeft tijd genomen om je eerst te vertellen wat gebed niet is. In vers 8 van Mattheüs 6 heeft hij gezegd: ‘Wordt hun dan niet gelijk, want God uw Vader weet wat gij van node hebt eer gij Hem bidt.’

Hebben jullie wel eens dit soort van bidden gehoord? Waarschijnlijk heb je het zelf ook wel gebeden als iemand een diagnose te horen krijgt van de arts, waarin deze zegt dat je zult gaan sterven. Mensen roepen dan: ‘Oh God, de arts heeft gezegd dat…’ En dan beginnen ze de hele lijst af te werken en op te noemen van alles wat de arts heeft gezegd, en oh, de dokter heeft gezegd dat ik nog maar 2 maanden te leven heb. En het grootste deel van hun gebed bestaat eruit dat zij God vertellen hoe slecht hun situatie eruit ziet.

Dit vers zegt echter dat je Vader weet wat je nodig hebt, vóórdat u het Hem zelfs maar vraagt. Gebed is níet bedoeld om God op de hoogte te stellen van hoe beroerd je situatie is. God weet veel beter hoe jij er aan toe bent dan jij zelf! Je hoeft God echt niet te vertellen wat de dokters allemaal hebben gezegd. En je hoeft God óók niet te vertellen wat je man, of je vrouw allemaal heeft gezegd, of wat je baas heeft gezegd, of wat je probleem is. Maar het is net alsof de meeste mensen zo’n plaatje in hun hoofd hebben van de hemel, waar een of ander bureau staat, waarop miljoenen verzoeken liggen, en je weet dat Hij erin verdrinkt, en dat Hij wel maanden nodig heeft, voordat Hij aan jouw verzoek toekomt. Dus je moet hem echt vertellen: Heer, God, dít is echt dringend! Dit moet U echt snel in behandeling nemen.’ En je moet God daarvan op de hoogte stellen, zodat Hij hopelijk jouw verzoek boven op de stapel legt en dan een stempel met ‘toegekend’ erop drukt.

Misschien gebruik je dit beeld niet echt in je geest, maar dat komt wel overeen met de manier waarop de meeste mensen denken. Ze denken dat God op de een of andere manier echt overstelpt is, en het zal Hem wel maanden kosten, dus je moet Hem laten weten dat dit echt dringend en urgent is. Dat is níet het doel van gebed. Gebed dient er niet toe om een slecht geïnformeerde God te laten weten hoe verschrikkelijk jouw toestand is.

Als je dit gedeelte van de gebeden van de meeste mensen weg zou halen, dus het gedeelte waarin ze God vertellen wat hun probleem is, en Hem laten weten hoe slecht hun situatie is, zou je niet veel gebed overhouden. Dit neemt een enorm percentage van het gebed in beslag. Dat is de reden dat ik de meeste vrouwen die voor hun man bidden aanraad om te stoppen met bidden voor hun echtgenoot. Omdat ik ze heb horen bidden. Want weet je wat ze doen? Ze zeggen: ‘Oh God, mijn man slaat me, en hij slaat de kinderen, hij slaat de hond en hij jaagt ons geld erdoor. Hij is aan de alcohol, hij is onverbeterlijk.’ En ze besteden daar wel 45 minuten aan, om God te vertellen hoe slecht hij wel is, en dan zeggen ze op het eind nog: ‘Maar ik geloof dat U hem gaat redden, in Jezus naam’.

Ze besteden vijf seconden aan bidden in geloof en 45 minuten aan het uitspreken van ongeloof! Ze blijven het probleem maar herhalen en weer ophalen, en praten maar hoe slecht het allemaal is, en dan compenseren ze dit met vijf seconden geloof. En dan vragen ze zich af: ‘Hoe komt het toch dat ik me niet gesterkt en bemoedigd voel.’ Het is gewoon geen bemoedigend gebed! Je focus is op al je problemen, en je spreekt er negatief over! Dood én leven zijn in de macht van de tong. Je kunt met je tong even gemakkelijk dood zaaien, als dat je er leven mee kunt zaaien.

Charles Caps was een keer aan het bidden en hij vertelde dat de Heer hem midden in het gebed stopte en zei: ‘Wat ben jij nu aan het doen?’ En hij zei: ‘Ik ben aan het bidden.’ En God zei: ‘Je bent niet aan het bidden, je bent aan het klagen en mopperen.’ Dat is wat het gebed van de meeste mensen is. Het is allemaal klagen, mopperen, murmureren. Daar heeft God helemaal geen behagen in!

Ik weet dat sommigen van jullie nu zeggen: ‘Man, je haalt gewoon alles onderuit wat ik gebed noem! Maar soms moet je vóórdat je het juiste fundament kunt leggen, eerst het oude gebouw tot de grond toe slopen en alles verwijderen. En dan helemaal nieuwe funderingen storten om op te kunnen bouwen. En ik geloof echt dat gebed voor de meeste mensen zó vreselijk ‘religieus’ is geworden. En nogmaals, ik spreek vanuit mijn eigen persoonlijke voorbeeld. Ik ga hier niemand bekritiseren voor iets wat ik niet zelf gedaan heb. Ik heb ‘de hele nacht doorbidden bijeenkomsten’ georganiseerd. Mensen bij elkaar gehaald, we hebben de hele nacht doorgebeden. Ik heb zelf hele nachten doorgebeden, terwijl iedereen allang vertrokken was. Ik heb wel meegemaakt dat tegen 11 uur ’s avonds iedereen vertrokken was, en ik bleef in mijn eentje de hele nacht doorbidden.

Toen ik in Vietnam zat, bad ik 13 maanden lang, elke dag vier uur per dag, tijdens mijn wachtperioden. En dat was nog vóórdat ik in tongen bad. En ik kan je verzekeren dat je in 30 minuten voor de hele wereld kunt bidden, tenminste als je niet in tongen bidt. Dat was niet gemakkelijk om te doen, en ik dwong mijzelf ertoe om het te doen. Ik bad 13 maanden lang vier uur per dag, naast alle andere dingen die ik nog deed. Maar mijn wachtperiode was echt speciaal gewijd, vier uur lang echt iedere nacht, stuk voor stuk. Ik heb ál deze dingen gedaan. En ik doe nu níets van dit soort dingen meer, en ik krijg betere resultaten, en ik houd nog meer van God,

God houdt van mij, we hebben gewoon een geweldige relatie met elkaar. Ik geloof niet dat God ontstemd is over mij, en ik doe dit soort dingen gewoon niet meer. Ik weet dat er sommigen zijn, die mij nu op dit moment veroordelen in hun hart, maar totdat jij betere resultaten begint te krijgen dan ik, moet je misschien eens overwegen of jij wel eens degene zou kunnen zijn die moet veranderen.

Dwight L. Moody was iemand zonder hoge opleiding en hij werd een prediker. Hij sprak voor de koningin van Engeland, preekte op ieder continent van de hele aarde. Hij zag honderdduizenden, misschien wel miljoenen mensen tot bekering komen, hij was echt geweldig. Moody leidde een gedisciplineerd leven, dat uit al deze dingen bestond. Hij hielp heel veel mensen en zijn hele gebedsleven bestond uit 45 minuten gebed inclusief bijbelstudie, van 12:00 tot 12:45 elke dag, en dat was alles wat hij eraan deed. De rest van de dag was hij druk bezig met iets anders te doen. Weet je dat volgens het huidige model wat onderwezen wordt in het lichaam van Christus, hij gewoon niet effectief had kunnen zijn? Hij veranderde de wereld. Honderd jaar later had hij nog steeds een enorme invloed door het Moody Bible Institute. Hij stichtte een school in Schotland, en op andere plaatsen, en de man heeft meer gedaan dan de meesten van ons ooit maar van kunnen dromen.

Ik zeg je dat we echt enkele ernstige misvattingen hebben over waar het in gebed om gaat. En we moeten het een en ander veranderen. Dus vóórdat Jezus ging onderwijzen wat gebed zou moeten zijn, onderwees Hij eerst wat het niet was, en Hij weerlegde een heleboel zaken. En ik ga dat ook doen. Heel snel nog, laat me hier even naar toe gaan. Matteüs hoofdstuk 6 vers 9 waar staat: Bidt gij dan aldus, op deze manier, of op deze wijze. En dit is níet een gebed dat bedoeld is om letterlijk herhaald of opgezegd te worden, zoals tegenwoordig het vaak in de kerk wordt gedaan. Dit is voorbeeld, een modelgebed. Wij noemen het ‘het Onze Vader’ of het gebed des Heren. Maar het is juister om te zeggen dat het een voorbeeld of een modelgebed is.

Weet je dat het in feite niet eens een nieuwtestamentisch gebed is? Sommigen van jullie zullen geshockeerd zijn om dat te horen, maar het is niet eens een gebed dat gebeden wordt in de naam van Jezus. Vlak voordat Jezus ging sterven, vertelde Hij ons in hoofdstuk 16 van Johannes: ‘24 Tot nog toe hebt gij niet om iets gebeden in mijn naam; bidt en gij zult ontvangen, opdat uw blijdschap vervuld zij. 23 Maar ik verzeker jullie: wat je de Vader ook vraagt in mijn naam – Hij zal het je geven.’ Een nieuwtestamentisch gebed moet vragen in de naam van Jezus, en dit is niet in de naam van Jezus. Het is geen nieuwtestamentisch gebed. Betekent dit dat we het niet zouden moeten bidden? Nou, het is niet de bedoeling om letterlijk de woorden te herhalen, maar Hij was bezig met een model te geven, een voorbeeld. Met andere woorden, het gaat hier om schriftuurlijke principes die hierbij betrokken zijn.

Dit is een maníer om te bidden. Het zijn niet de wóórden die je moet bidden. Als je alleen maar de woorden citeert en uitspreekt: ‘Onze Vader die in de hemel zijt’, is het enige dat je doet, je geweten sussen, jezelf dat schouderklopje geven, en jezelf ervan overtuigen, nou, ik kom mijn religieuze verplichtingen na. En meer zul je er niet uit halen. Het zal je geen enkele verdienste bij God opleveren. Maar in plaats daarvan is het meer dat dat. In Psalm 100 zegt de Schrift, vers 4: ‘Gaat met een loflied zijn poorten binnen, zijn voorhoven met lofgezang, looft Hem, prijst zijn naam.’ Daar staat hoe je met gebed zou moeten beginnen. Het is de bedoeling dat je begint door met vreugde binnen te treden, met dankzegging en God te loven. Dat is precies wat Jezus hier zegt om te doen. Je begint met ‘onze Vader’ dat een appèl doet op de relatie die je hebt, het is niet God op een onpersoonlijke afstand, niet de rechter, niet de schepper, maar ‘onze Vader’.

Er was in het hele Oude Testament maar een persoon, die God met de naam Vader aansprak. Onder het Nieuwe Testament is dit de naam voor iedereen van ons. Iedereen van ons heeft een relatie die uitgaat boven alles wat mensen in het Oude Testament hadden. Dit is heel bijzonder. Dus we zeggen: ‘Onze Vader die in de hemelen zijt, geheiligd zij Uw Naam.’ Weet je wat Hij hier doet? Psalm 100! Hij gaat zijn poorten met dankzegging binnen, en zijn voorhoven met lofgezang. Dit wil niet zeggen dat je deze woorden letterlijk moet nazeggen, maar als je in de aanwezigheid van God binnengaat, begin dan met God te loven, te danken en te aanbidden. Dank hem voor zijn liefdevolle Vaderschap, voor de Vader-kind relatie. Herinner jezelf eraan dat Hij een goede God is. Hij is niet kwaad op je, Hij heeft zelfs niet eens een slecht humeur. God is blij met jou! God houdt van jou! God is niet boos op je. Ook als je niet gebeden hebt, is God niet boos op je. God veroordeelt je niet! God houdt van je.

Je moet zijn poorten binnengaan en jezelf eraan herinneren, dat Hij jouw Vader is. Wat zou je denken als een kind bij zijn vader binnen zou komen en op klagende, schuldige toon zou beginnen: ‘Oh, ik weet dat ik de hele dag nog niet met u gesproken heb, en ik weet dat u nu boos bent, en oh vergeeft u mij, vergeef mij’. En je begint te smeken en te pleiten om genade en clementie. Je zou dan zeggen dat die vader niet echt een goede vader is. Die vader heeft zijn kinderen zover gekregen dat ze bang zijn. Als ze niet alles precies helemaal goed doen, als ze niet de hele dag met hem hebben gesproken, zal die vader boos op hen zijn. 
Ik wilde dat ik met ieder van jullie persoonlijk zou kunnen spreken. Ik weet dat ieder van jullie, ik heb het zelf ook gedaan, zijn poorten zijn binnengegaan met een gevoel van onwaardigheid, en mislukking: ‘God ik heb niet gebeden, ik ben niet liefdevol, ik heb niet gedaan wat ik zou moeten doen.’ En we komen binnen, totaal gedomineerd en in beslag genomen door onze onwaardigheid in plaats van door zijn goedheid! Daar is God dus helemaal niet blij mee. Het is niet de juiste manier om God te benaderen. Als je jezelf schuldig voelt, of ellendig, nou, prijs Hem dan voor het feit dat Hij van zo’n schuldig of ellendig persoon als jij houdt. In plaats van je te richten op jouw ellende, prijs God voor zijn goedheid!

Ik had een hond toen ik voor het eerst op de Heer gericht was. De naam van deze hond was Honey. Zij was driekwart Duitse herder en een kwart nog wat anders, en ik kocht haar omdat ik wegging, het leger in, en ik liet haar bij mijn moeder achter als waakhond. Het was de bedoeling dat het een vervaarlijke hond zou zijn, ze was groot. Maar ze was geslagen met een ketting vóór ik haar kreeg en deze hond zág er vervaarlijk uit. Als er iemand langs het hek liep, sprong ze tegen het hek aan, en het hek was helemaal doorgebogen op de plek waar deze hond er tegenaan sprong. Ze joeg mensen angst aan en zág er gevaarlijk uit. Maar zodra je het hek opendeed, maakte ze dat ze wegkwam. Omdat ze geslagen was, was ze in feite zo angstig. En elke keer als deze hond naar mij toe kwam rennen, stopte ze op een paar meter afstand, en ging op de grond liggen kermen en kroop schuivend op haar zij naar mij toe. Ze wilde wel dat ik haar zou aaien, maar ze was bang dat ik haar zou gaan slaan of zoiets. 

Ik herinner me dat ik over ditzelfde schriftgedeelte aan het nadenken was en dat ik naar buiten liep en op het hek ging zitten, en daar komt die hond aanrennen over het erf, en op een paar meter afstand stopt ze en gaat liggen kermen en janken. En ik herinner me dat ik het zat was. Ik schoot echt uit mijn slof tegen deze hond. Weet je, het is moeilijk om boos te zijn op je hond als deze ‘Honey’ heet. Deze hond had een honingkleurige vacht, vandaar de naam ‘Honey’. Dus ik schreeuwde tegen haar: ‘Honey, voor een keer, wil je je eens als een gewone hond gedragen en tegen me op springen, en me behandelen zoals een normale hond zou doen? Iedereen ziet je, en denkt dat ik je sla. Iedereen denkt dat ik een gemeen baasje ben. Ik geneer me gewoon als mensen zien hoe jij je gedraagt.’ En zo foeterde ik nog een beetje door tegen dat beest. 

En de Heer sprak tegen me: ‘Dat is nou precies zoals Ik denk over jóu. Gewoon voor één keer zou Ik willen dat je bij me kwam en gewoon zei: pappa, vader, en niet begint met te vertellen hoe het je spijt en hoe erg je het vindt, en dat je het allemaal niet verdient, en ‘oh, God, alstublieft, heb genade met mij’, maar gewoon een keer, kom binnen en gedraag je alsof Ik van je houd!’ Dáár gaat dit over. We moeten zijn poorten binnengaan met dankzegging, we moeten hem prijzen en loven en zeggen: ‘Vader! Dank U dat U mijn Vader bent.’

Wij verwachten zelfs van een aardse vader niet eens dat hij zijn kinderen behandelt op de manier zoals wij verwachten dat onze hemelse Vader óns behandelt. Als een kind zijn ouders zou benaderen zoals wíj getraind zijn om onze hemelse Vader te benaderen, dan zou níemand van ons geloven dat het goede ouders zijn. En mensen van buiten het geloof zien en horen de manier waarop wij praten over God: God als degene die de 11 september aanvallen zond, God die Amerika gaat oordelen, God die we moeten bidden om zijn genade, God die ons gaat vernietigen, die ons allemaal gaat uitroeien omdat we een goddeloze natie zijn geworden. En we vragen ons ook nog af waarom mensen niet tot de Heer komen.

Dit is geen juiste voorstelling van God. Het is niet de waarheid over God. Het is gewoon niet waar dat God boos op je is. Het interesseert Hem niet hoe zeer het je spijt, God is gewoon blij dat je iets van je laat horen. Amen? Hij gaat je niet ondersteboven schoppen. Hij gaat je niet tuchtigen. God ís gewoon niet zo! Je hebt het gewoon nodig om zijn poorten binnen te gaan met dankzegging en lofprijzing en te zeggen: ‘Onze Vader die in de hemel zijt, geheiligd zij Uw naam.’ Je dankt Hem gewoon omdat Hij heilig is, Hij is goed, Hij houdt van je, omdat Hij je Vader is, in plaats van je rechter.

Ik weet dat er sommigen van jullie hier zijn, die dit gewoon niet kunnen pakken. Hij ís toch onze rechter? Nee, dat is Hij niet! Hij zal over de ongelovigen oordelen, maar Hij zal niet over jóu gaan oordelen. Jouw oordeel is al geveld, op de schouders van Jezus! God gaat je niet oordelen. Hij is niet boos op je. Hij is niet kwaad of van streek. En dan staat er: ‘uw Koninkrijk kome; uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde.’ Matteüs 6:10. Dit is gewoon God prijzen: Vader, ik weet dat het Uw wil is, dat de dingen op aarde net zo gedaan worden als in de hemel. In de hemel is geen ziekte, dus ik weet dat het niet Gods wil is dat je ziek zult zijn. Er is geen armoede in de hemel, dus het is niet Gods wil dat je arm zult zijn. In de aanwezigheid van de Heer is volheid van vreugde, vrede, gejuich en lofgezang. Dus dat is de manier waarop Hij verwacht dat wij ons hier beneden ook gedragen.

Wij hebben op de een of andere manier een houding ontwikkeld dat we verwachten dat God al half geërgerd is, en dat je voortdurend een woedende God tot bedaren moet brengen en dat is fout, fout, fout! Dat is níet de manier waarop God wil dat het gaat. Als mensen gewoon dit gedeelte van het gebed zouden begrijpen, dan zouden ze ophouden te geloven dat God degene is die mensen ziek maakt, en dat God degene is die armoede in je leven brengt. Dat God de oorzaak zou zijn dat je huwelijk is vastgelopen, omdat je Hem niet voldoende gediend zou hebben. Of God zou je kind gedood hebben, omdat jij niet genoeg je Bijbel gelezen zou hebben.

Religie onderwijst dit soort dingen. En dan vragen we ons af waarom we geen betere resultaten hebben. God wil dat zijn wil gedaan wordt op aarde, zoals die ook in de hemel wordt gedaan. In de hemel is een overvloed van al deze dingen, en daarvoor zouden we moeten bidden. Dit gebed geeft ons richtlijnen wát we van God mogen verwachten. En dan zegt Hij (Matth. 6:11): ‘Geef ons heden ons dagelijks brood.’ Wist je dat dit geen vraag is? Er staat geen vraagteken aan het einde van deze zin. Dit wil niet zeggen: ‘Oh, God, wilt u ons alstublieft een kruimeltje geven, ik weet dat we het niet verdienen, maar God, geeft u me alstublieft een kruimeltje vandaag.’ Dit is een eis: ‘Geef ons heden ons dagelijks brood. Het is geen arrogánte eis, het is niet: God ik dwíng u mij te geven. Dat is het helemaal niet. Maar het is heel familiair. Het is als een klein kind dat binnen komt en zegt: ‘Mama, ik wil wat te eten.’ Geef je ze dan een draai om hun oren: ‘Je hebt niet gevraagd?’ Nee, het is gewoon onderdeel van de relatie die je met elkaar hebt. Ze verwachten dat je in hun behoeften zult voorzien. Je hebt al gezegd dat je in hun behoeften zult voorzien, en daar maken ze nu gebruik van. Niet uit arrogantie, maar uit vertrouwelijkheid. Ze weten dat jij van hen houdt.

Weet je dat dít de manier is waarop van ons verwacht wordt dat we het doen? Vader, ik ontváng mijn genezing, ik neem mijn genezing. Níet omdat je daardoor God zover krijgt om iets te doen, maar omdat je weet dat God het al gedaan heeft. God heeft al voorzien in jouw genezing, dus jij strekt je gewoon uit om het dan ook in ontvangst te nemen. Weet je dat er niet heel veel christenen zijn, die God op deze manier benaderen? In plaats daarvan komen we tot Hem als bedelaars in plaats van als zijn kinderen. In plaats van een eis te stellen en te zeggen: ‘Vader, ik dank U, dat U het al gedaan hebt en ik weet dat U mij niets dat goed is zult weigeren´, in plaats daarvan komen we binnen alsof we moeten smeken en pleiten, alsof God eigenlijk helemaal niet van plan was om iets voor ons te doen of om in beweging te komen. Die houding deugt van geen kant. Het is een religieuze gebondenheid, het is beledigend voor God, en er gaat geen zegen voor je vanuit. We moeten al dit soort dingen tot de grond toe afbreken en helemaal opnieuw beginnen.

Geef ons vandaag ons dagelijks brood. Maak gewoon gebruik van dát wat Hij al gedaan heeft. Je hóeft er niet om te vragen, eigen je het tóe. Matth. 6:12: ‘en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren; 13 en leid ons niet in verzoeking.’ Zie je dat dit geen nieuwtestamentisch gebed is? Je zonden zíjn al vergeven. Je hóeft niet te belijden ‘vergeef ons onze schulden’, omdat je zonden al vergeven zíjn. Wat je moet is doen is dat gelóven en gebruik maken van de voorziening dat je zonden al vergeven zijn.

En je hoeft ook niet te bidden: ‘God, leid ons niet in verzoeking.’ Dit is vóórdat Jezus voor al deze dingen verzoening deed. Jezus ging voor ons de verzoeking binnen. Híj werd in verzoeking geleid en Hij leed 40 dagen en 40 nachten in verzoeking door de duivel. En nu is Hij verrezen. En nu hoef je niet meer te bidden ‘leid ons niet in verzoeking’, want dat zal Hij niet doen! Hij heeft dat al gedaan door Jezus. Er zijn hierin nog wel steeds principes die voor ons van toepassing zijn. Je zou kunnen zeggen: ‘Vader, ik dank U dat Jezus dit al gedragen heeft, en dat het Uw wil is dat ik niet verzocht zal worden.’ En zo zul je het jezelf toe-eigenen. Dat is prima.

En dan staat er: ’maar verlos ons van de boze. Want van U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen.’ Hij begon het gebed met lofprijzing: Onze Vader in de hemel, geheiligd zij Uw Naam. En dan eindig je het met: van U is het Koninkrijk, de kracht en de glorie. Het is wat ik noem de sandwichtechniek. Je begint ermee te spreken hoe groot en hoe geweldig God is, en daar eindig je mee. Je verzoek stop je er halverwege tussenin. Weet je, als je God op die manier benadert en je stopt je verzoeken tussen twee sneetjes lofprijs en dankzegging, dan zul je erachter komen, dat je niet zo heel veel te verzoeken hebt aan God. In plaats van te beginnen met: ‘Oh God, de dokter heeft net gezegd dat ik ga sterven en ik herinner me dat mijn tante Susie hier ook aan gestorven is.’ En je vertelt God maar hoe slecht het allemaal is, en al dat soort dingen. Weet je wat dat doet? Het ontmoedigt je, het bouwt vrees en depressie op. Maar in plaats daarvan kom je binnen en begint met: ‘Vader, ik dank U, dat uw naam de naam boven alle naam is.’ Kanker heeft een naam! Aids heeft een naam. Deze dingen waar de artsen over spraken hebben een naam. Maar ‘Uw naam is de Naam boven alle namen. Dank U dat U groter bent dan al deze dingen.’ Als je eens vijf of tien minuten zou besteden om God te danken voor zijn grootheid, dan ga je tegen de tijd dat je jouw verzoek bij God wilt neerleggen al praten: ‘Oh God, dit is zó’n kleinigheid in vergelijking met wat U allemaal kunt doen. Ik zou het eigenlijk niet eens meer moeten vragen, maar de arts heeft gezegd dat ik ga sterven. Als U dat nou even wilt regelen, zou dat geweldig zijn.’ En dan ga je gewoon weer terug naar het loven en prijzen van God, en dan zou er geen enkel probleem zijn. 

Maar wat wij doen is zeggen: ‘Oh, onze Rechter, die in de hemel zetelt, U bent zó ver weg, en oh God, ik ga sterven’ En je besteedt 40 minuten aan het praten over wat de arts zei, en dan eindig je met: ‘Genees me, in de naam van Jezus.’ En dan vraag jij je af, waarom je depressief bent! Het is een deprimerend gebed. Als jij je focust op het probleem, zal het probleem groter worden. Je hóeft God helemaal niet te vertellen hoe erg de situatie is. Weet je, wat je moet doen? Je moet jezelf eens wat vertellen. Een heleboel gebed is eigenlijk praten tegen jezelf. God prijzen voor wie Hij is, ja, je spreekt tegen Hem, maar het doet een heleboel goed aan jezelf.

Gebed zou voor een enorm gedeelte lofprijzing en dankzegging moeten zijn. Lofprijs is belangrijk. Daarom beginnen wij onze diensten met lofprijzing. Lofprijzing is belangrijk. Weet je dat een van de woorden voor gebed letterlijk betekent: aanbidding. Een ander woord voor gebed betekent: het gezicht kussen. Gebed is aanbidding. Gebed is God liefhebben. Gebed is: gemeenschap met God. En broeders en zusters, het meeste van wat wij doen is geen gebed. Het is klagen en mopperen. Het is dingen doen, waardoor jij je beter voelt over jezelf, zodat je het gevoel hebt, dat je iets tegoed hebt van God, en denkt dat je gehoord wordt als je een uur lang bidt. Je verlengt je gebeden. Maar er is nul komma niets verdienste in het verlengen van je gebeden. Het is gewoon religieus gedoe waar we mee bezig zijn. 

En ik wilde dat ik vanavond de tijd had om te spreken over wat gebed wel is. We hebben nu de hele avond besteed aan praten over wat gebed níet is. En morgenavond ga ik het óók niet hebben over wat gebed wel is. Maar in de loop van deze week zullen we wel spreken over wat gebed is. Maar ik probeer eerst wat van het verkeerde denken dat we hebben, ongedaan te maken. En ik verzeker je dat als je God met een nieuwe houding gaat benaderen, dat een groot verschil gaat maken in je leven.

Er is hier vanavond iemand die vrij kan worden van de religieuze gebondenheid die jij jezelf hebt opgelegd. God heeft het je niet opgelegd. Mensen hebben het je opgelegd. En jij hebt het aanvaard. Maar ik zeg je, dát is niet de manier waarop God werkt. Als jij van plan was om je gezin kapot te maken, kan ik je een manier aanbevelen om dat voor elkaar te krijgen. En dat is een speciale tijd te hebben, elke avond, waarop iedereen verplicht samen moet zijn van 19:00 – 20:00. Maak er gewoon een wet van dat niets anders daar de voorrang boven mag krijgen. Van 7 tot 8 elke avond zúl je gemeenschap hebben. Dus de kinderen zitten te bellen, of ze zijn met huiswerk bezig, of ze kijken TV of wat dan ook, en nu gaat de bel en iedereen moet komen opdraven: een twee drie, gemeenschap! En ik garandeer je, je maakt je gezin kapot.

Het is natuurlijk een goed idee om tijd apart te hebben, waarin je dingen samen doet als gezin. Maar je kunt niet zo star zijn dat het iets wettisch wordt. Mensen houden van afwisseling. Mensen houden van spontane dingen. En als je een gezonde relatie wilt hebben met mensen, moet je tijd aan hen besteden. Maar het moet wel iets fijngevoeliger zijn dan dat. Het moet zijn dat je het doet omdat je het fijn vindt om te doen, niet omdat je het afdwingt. Op het moment dat je zegt: ‘Je móet het doen’, is er iets binnenin je dat zegt: ‘Ik wíl het niet doen.’ En God is een persoon. En ik geloof dat God er geen behagen in heeft als jij tot Hem komt omdat je het móet doen. De Heer zegt dan: ‘Ga terug naar je televisie. Ik heb liever dat je TV kijkt dan hier komen en een uur lang mokken hoe zwaar het is en hoe moeilijk het allemaal is.’ Amen?

Ik ontmoet mensen die mijn tapes geluisterd hebben, of me op tv gezien hebben, of op de radio geluisterd. Ze hebben iets van mij ontvangen en dan willen ze onmiddellijk mijn beste vriend worden. Dan komen ze naar me toe, en binnen 10 minuten willen ze dat ik hen het achterste van mijn tong laat zien. Ik wil dat je me vertelt wat je problemen zijn, ik wil voor je bidden, maar dan willen ze in tien minuten intiem met mij worden, en mijn beste kameraad zijn, en dat gaat gewoon niet gebeuren. Dat kún je niet afdwingen of opleggen. Relaties moeten worden ontwikkeld.
En God is een persoon. En het heeft gewoon tijd nodig om een relatie met God op te bouwen. Je kunt wel proberen het intens te maken. Als de Heer sommige van jouw gebeden zou beantwoorden en je zou Hem vragen om een bliksemflits uit de hemel zodat je haar zou krullen, als de kracht van God zó sterk zou komen dat je een bovennatuurlijke ervaring met God zou hebben, dan zou dat het allerslechtste zijn dat je ooit zou kunnen overkomen. Want als dat deze ochtend zou gebeuren in gebed, dan heb je morgenochtend in gebed iets nodig, dat nóg groter zou zijn, of nóg beter. Want anders zou je je voelen als: ‘Oh God, wat is er gebeurd, waarom houdt U niet van me? Gisteren deed U dit, vandaag heb ik niets gevoeld!’ God zou dan door een nieuw hoepeltje moeten springen. En Hij zou elke dag iets totaal nieuws moeten doen, iets nóg spectaculairder, elke dag, om tegemoet te komen aan onze ideeën.
Dat is gewoon niet de manier waarop God is. De Heer houdt ervan om zichzelf op subtiele manieren te openbaren. Dat kun je ook terugvinden in de Schrift. Jezus had zichzelf op de een of andere glorieuze manier kunnen openbaren. Er had bijvoorbeeld een komeet op de aarde kunnen komen, er had een aardbeving kunnen komen, die de hele wereld door elkaar had geschud, zodat de hele wereld had geweten dat Jezus was gearriveerd. In plaats daarvan waren er maar een paar herders aan wie de geboorte werd aangekondigd. God houdt ervan om de dingen subtiel te doen. Jezus zei het zelf: ‘Ik ben zachtmoedig en nederig van hart.’ De Heer ís niet spectaculair! Weet je, als ík degene was geweest die uit de doden was opgewekt, zou ik niet naar Maria Magdalena en een groepje discipelen zijn gegaan. Ik was gewoon rechtstreeks naar Herodes gegaan. Ik was naar Pilatus gegaan, en ik had aan het voeteneinde van zijn bed gerammeld, en ik had gezegd: ‘Pilatus, zijn je handen ondertussen al schoon?’ Ik was naar die lui gegaan die mij geblinddoekt en bespuugd en geslagen en bespot hadden. Die hadden gezegd: ‘Profeteer nu, als jij de Christus bent´. Ik zou aan hen verschenen zijn, en dan had ik gezegd: ‘Wil je dat ik je iets vertel?’ Ik zou boven Jeruzalem gaan zweven en zou zorgen dat iedereen die mij had gekruisigd zou zien dat ik uit de dood was opgestaan.
Er waren zo’n honderdduizend mensen in Jeruzalem. Als Hij iets dergelijks zou hebben gedaan, zouden ze allemaal op hun gezicht zijn gevallen en Hem aanbeden hebben. Er is niet een voorbeeld in de Schrift dat Jezus ná zijn opstanding verschenen is aan iemand die niet al daarvoor in Hem geloofde.

Dat is de manier waarop God is. God houdt van gelóóf. Hij wil dat je door geloof reageert. Hij zou met een hoorbare stem tot je kunnen spreken, maar zoiets gebeurt niet erg vaak. Hij houdt er meer van, als je luistert naar die stille zachte stem en daarop reageert. God zou een vogeltje op onze schouder kunnen doen neerstrijken en ons alles laten vertellen wat we ooit maar zouden hoeven te weten. Hij zou iedere hond die ons voorbij liep kunnen laten zeggen: ‘God houdt van je’. God kan echt álles doen. Maar dat is gewoon niet zijn aard. En toch zijn wij op zoek naar dat spectaculaire, en wij willen dat elke keer als wij in gebed gaan. En we gaan huilen en janken en kermen zodat het allemaal zó emotioneel is. Maar je verpest met zo’n houding je relatie met God. Het is als iemand die zó intiem wil zijn met zijn partner dat elk ogenblik, iedere dag het moet zijn dat je aan het vrijen bent. Zo zal het níet zijn. Dat is niet de manier om een duurzame relatie te hebben. Het is er een onderdeel van, maar een heel klein onderdeel.

Ik heb meegeholpen hier in Colorado Springs het Colorado Zwangersschap Centrum op te zetten. En het is gegroeid en echt heel effectief. Ik heb geholpen het mee te organiseren. Ik ben nu niet langer lid van het bestuur, omdat ik andere dingen moet doen. Maar ik ben er een bepaalde periode heel intensief mee bezig geweest. En ik ben naar een conferentie geweest waar mensen van alle zwangerschapcrisiscentra uit de hele staat bij elkaar kwamen. En ik was een van de sprekers op deze conferentie. Maar ze hadden daar ook andere sprekers. En er was een dame daar, ze was psycholoog, en zij ging daar staan en vertelde dat er verschillende stadia zijn om een band met elkaar te scheppen en een man/vrouw relatie op te bouwen.
Ik herinner me niet alle details meer, maar in ieder geval vertelde ze dat als kleine kinderen, als jongetje en meisje, alleen al bij elkaar in de buurt zijn, geeft al een zekere opwinding. Je hebt dat niveau een periode nodig. En het volgende stadium is elkaar aanraken, en dan elkaars hand vasthouden, en contact met elkaar hebben. Leren hoe je met elkaar moet praten, en dan krijg je ál deze stadia, en uiteindelijk loopt dat dan uit op de fysieke relatie, zoals je die hebt in het huwelijk. En zij gaf minstens tien verschillende stadia, niveaus van intimiteit. En zij vertelde dat het probleem dat wij tegenwoordig in onze maatschappij zien, is, dat seks zó gestimuleerd wordt, dat mensen ál die andere stadia overslaan, en denken dat intimiteit helemaal om seks draait. En daarom zijn ze niet in staat een relatie in stand te houden, omdat je gewoon niet de hele dag en elke dag seks kunt hebben. En ze vertelde dat dit de reden was waarom huwelijken kapot gingen en mensen niet in staat waren het in stand te houden. En ik ben het daar helemaal mee eens. Er zijn zoveel verschillende stadia.

En dat is hetzelfde met onze relatie met God. Er zijn perioden. Ik heb ook dingen meegemaakt waar ik niet eens over praat, omdat mensen er gewoon weer een leerstelling van maken. Ik ben omhoog geroepen geweest en ik heb ontzagwekkende dingen zien gebeuren. Ik ben een lange tijdsperiode echt helemaal weggeweest ergens naar toe en ik heb enorme dingen zien gebeuren in mijn leven. Maar ik spreek er niet veel over, want die dingen gebeurden met soms wel perioden van járen tussendoor. Het is echt wel langer dan 10 jaar geleden dat ik voor het laatst een van die overweldigende, bovennatuurlijke ervaringen heb gehad. En sommige mensen denken: ‘Wat jammer is dat. Het is een schande dat jouw relatie zo bekoeld is.’ Het is helemaal niet bekoeld! Maar ik heb gewoon geleerd te genieten van God. Ik bracht laatst een weekend thuis door. Voor mij is dat iets heel zeldzaams. En ik was gewoon aan het genieten van de bloemen. Ik heb elk soort bloem op ons erf bekeken, en ik was gewoon bezig met God te prijzen voor die bloemen! Ze zijn gewoon fantastisch! En ik geloof dat God daar blij mee is. Dat is relatie met God, leren om de bloemen te waarderen, leren om het mooie weer te waarderen. Ik kan me niet herinneren dat het ooit zó mooi groen is geweest in Colorado. Ik ben gewoon bezig geweest met God daarvoor te prijzen en Hem daarvoor te danken. Het is schitterend. Vorig jaar om deze tijd werden we geëvacueerd vanwege de bosbranden. We zijn twee en een halve week van ons huis weggeweest, geëvacueerd. God spaarde ons huis. De brand stopte minder dan een kilometer van ons huis, en dat was onder een klif. Zelfs mijn uitzicht is er niet door aangetast! Prijs de Heer! Ik prijs God voor dat soort dingen. En dát is relatie met God. Er zijn enkelen van jullie die nog nooit geleerd hebben om een relatie met God te leggen op basis van die kleine dingen. Jullie proberen iets geweldigs te doen, iets dat de aarde op haar grondvesten doet schudden, en daarom ben je niet in staat om een relatie met God in stand te houden.

Mensen, we moeten terug. Ik geloof dat Adam en Eva met God spraken: ‘Wat heb je vandaag gedaan?’ - ‘Oh, ik heb een boom gezien zoals ik die nog niet eerder heb gezien’. En zij vertelden Hem: ‘Nou dat was een indrukwekkende boom, U hebt iets geweldigs gedaan door die boom’. En weet je wat? Dat was gebed, dat was gemeenschap met God. En dat was volmaakt. Als je probeert je relatie te intens te maken, loop je gewoon mis wie God is. God is niet zo. Dus prijs de Heer, we gaan een aantal dingen over gebed ánders zien, en dit zal je helpen.

Deel 2: Jezus de enige middelaar...

Nawoord:

Hebt u vragen of commentaar n.a.v. deze studie of vertaling, stuur een mail naar: familyvossen@versatel.nl 

Indien u bent gezegend door deze studie, geef haar door aan anderen van wie u denkt dat ze er door gezegend kunnen worden. Ook kunt u de verspreiding van het onderwijs van Andrew Wommack in NL ondersteunen door een gift over te maken op rekening: 11.41.76.485 t.n.v. Stichting AWM Nederland , Petten. ANBI.

Inmiddels zijn de volgende studies van Andrew Wommack in boekvorm in het Nederlands verschenen:
• Geest, Ziel en Lichaam
• De balans van genade en geloof
• De nieuwe jij / De Heilige Geest
• De ware aarde van God
• Hardheid van hard.

Voor informatie hoe u aan deze boeken kunt komen verwijs ik u graag naar de website www.AWME.net Klik op de NL vlag voor de NL versie.

God houdt van u. 
Jan Vossen