Bijbelgetrouw, krachtig en praktisch onderwijs van Andrew Wommack
Overzicht van de vertaalde bijbelstudies van Andrew Wommack, klik hier...

Hoe kun je gelukkig zijn? - 1
Andrew Wommack

Deel 1. Het is niet verkeerd om blij te zijn
Deel 2. Is Jezus genoeg voor je?
Deel 3. Leer tevreden te zijn
Deel 4. Het geheim van Paulus
Deel 5. Wat doen we met ambitie?
Deel 6: Herken je Jezus?

Oorspronkelijke titel: How To Be Happy – Are You Satisfied With Jesus?
Als MP3 bestand te downloaden van: www.awmi.net
Vertaling 2007 Wiebrig Calderhead

Veel mensen verlangen ernaar om gelukkig te zijn. Waarom zijn sommige mensen gelukkig en lijkt het of anderen zich ellendig voelen? In deze krachtige serie zul je het geheim leren hoe je gelukkig kunt zijn. Andrew Wommack legt uit dat het Gods wil is dat je gelukkig bent. De Bijbel leert ons om ons altijd in de Heer te verheugen. Leer hoe je ondanks je omstandigheden gelukkig kunt zijn. De vreugde van Paulus was niet afhankelijk van zijn omstandigheden. Ontdek het geheim. De Heer is altijd bij je. Wanneer jij je eenmaal deze waarheid hebt toegeëigend, zal je vreugde overvloeien.

Deel 1: Het is niet verkeerd om blij te zijn

Waar ik het in deze serie over wil hebben is: "Hoe kun je gelukkig zijn, zelfs als je een christen bent?" Als ik zoiets zeg, dan vragen veel mensen: "Wat zeg je? christenen zouden de gelukkigste mensen op aarde moeten zijn." Ja, daar ben ik het mee eens. Dat zouden ze ook moeten zijn. Maar de waarheid is dat ze het niet zijn. Ik ontmoet veel ongelukkige christenen. Waarschijnlijk zijn er meer ongelukkige christenen dan ongelukkige ongelovigen. Daar is een reden voor. Het is niet zo dat als je wedergeboren wordt, je automatisch de vreugde van de Heer ervaart. Daarom leert de Bijbel ons hoe we ons moeten verheugen. In de Bijbel staan opdrachten, zoals in Filippenzen 4:4: "Verblijdt u in de Here te allen tijde! Wederom zal ik zeggen: Verblijdt u!" 

De apostel Paulus moest dit herhalen, omdat hij wist dat een aantal mensen het niet zouden aannemen. Door sommige dingen die ons overkomen zou je kunnen denken dat het de bedoeling is dat we zielig en ongelukkig moeten zijn. Maar nee, de Heer zegt: ‘Verblijd je in de Here te allen tijde! En wederom, voor het geval dit iemand ontgaat, wil ik dat je weet dat ik geen vergissing maak en ik herhaal het: Verblijd je!’ Weet je, christenen zouden gelukkig moeten zijn. Maar helaas is dat niet altijd zo. Hier zijn redenen voor. Eén van de redenen is dat je ontmoedigd kunt raken door te hoog gestelde verwachtingen. 

Om te beginnen wil ik naar Spreuken 13:12 gaan: "Een langgerekt hopen maakt het hart ziek, maar een vervulde begeerte is een boom des levens." Dit betekent dat als dingen worden uitgesteld, of als ze niet gebeuren, dat het hart ziek wordt. Maar als het verlangen vervuld wordt, dan is dat een boom des levens. In dit vers zijn de woorden "hoop" en "verlangen" uitwisselbaar. Ik denk dus dat je zou kunnen zeggen dat als een verlangen uitgesteld wordt of niet vervuld wordt, het je hart ziek maakt. Als jij je hart op iets zet en als je dat doel niet bereikt, dan kan dat ervoor zorgen dat je hart ziek wordt. Hoe vaak heb je niet uitgekeken naar een reis of een loonsverhoging, of wat dan ook, en als het niet gebeurt, dan is opeens je hart ziek gemaakt. Welnu, daar gaat dit vers over.

Als je niet oppast, zul je als je een christen bent of een christen wordt, je doelen en je verwachtingen zo hoog stellen dat je vaak je doelen niet zult verwezenlijken en dan word je ziek gemaakt. Je begint ontmoediging en ontevredenheid te ervaren. Iemand die niet gelooft verwacht eigenlijk niet veel. Ze verwachten ziek te worden. Ze verwachten griep te krijgen. Er zijn mensen met de instelling dat als er ook maar iets verkeerds kan gaan, dan zal dat hun overkomen. Als je dat verwacht, dan zal je hart nooit ziek worden, omdat je niet in je hoop teleurgesteld bent. Je wordt misschien ziek door andere dingen, maar je hebt niet de teleurstelling en frustratie omdat je doelen niet zijn verwezenlijkt.

Maar er zijn christenen die God geloven voor volledige gezondheid. Dat is het doel dat ze voor ogen hebben en satan zal daar uit alle macht tegen vechten. Er zijn christenen die depressief kunnen raken door de griep. Niet alleen maar omdat ze ziek zijn. Een ongelovige neemt iets in tegen de griep, en gaat door met leven. Maar een christen zit ermee en zegt: "Maar God, ik geloof dat het Uw wil is dat ik gezond ben. Hoe komt het dat dit gebeurt?" Er zijn meer christenen die van slag raken door de griep dan ongelovigen. Er zijn christenen die God geloven voor voorspoed, maar ze zien geen voorspoed in hun leven en daar raken ze ontmoedigd door. Er zijn christenen die God geloven dat mensen gered worden en hun levens veranderd worden. Ze verwachten meer omdat ze weten dat God een levende God is. Dus als je niet oppast, kan je hoop de bodem worden ingeslagen en dan kun je er ziek van worden.

Wat ik hiermee wil zeggen is, dat als ik spreek over ‘Hoe kun je gelukkig zijn, zelfs als je een christen bent’, dan is dat omdat het nodig is over dit onderwerp te spreken. Er zijn sleutels om in de vreugde en vrede van de Heer te wandelen. Het is Gods verlangen dat je hierin wandelt. Er zijn groeperingen in het christendom die werkelijk geloven dat een christen somber zou moeten zijn. Dat is echt zo. Ik weet niet hoeveel van jullie uit dat gedeelte van ‘Egypte’ komen, maar ik kwam er wel vandaan. Hoe somberder je bent, hoe heiliger je bent. Het is een serieuze zaak. Ze leggen het gewicht van de wereld op je schouders en vertellen je dat mensen doodgaan en naar de hel gaan en je zou daar somber en ontdaan van moeten zijn. Als er ook maar iemand in je familie is die niet met de Heer wandelt, dan zou je een last moeten dragen. Sommige mensen zijn bezig met voorbede en geweldige inspanning. En daar zit wel enige waarheid in. Er is een zuchten in de Geest. Maar de Schrift zegt in Filippenzen 4:6: "Weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God."

Ik geloof zeker dat er tijden zijn om ernstig te bidden, om bezwaard te zijn door iets en om je in te spannen, maar de Schrift zegt: ‘Laat je wensen met dankzegging bij God bekend worden.’ Ik geloof dat het nooit moet voorkomen dat, als je in gebed bent, jij je niet verheugt. Ik noem het de sandwich-techniek. En de Heer leerde het ook zo. In Matteüs 6:9-13 staat het gebed dat de Here Jezus leerde. Het begint met: "Onze Vader die in de hemelen zijt, Uw naam worde geheiligd." - Prijs de Heer, dat is toch positief? - "Uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op aarde." - Hier ga je voor dingen bidden, strijden tegen zonde en strijden tegen ongerechtigheden - "Geef ons heden ons dagelijks brood." - Hier gaat het weer over je noden. Maar het gebed eindigt met: "Want van U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen."

Het begint met lofprijs en het eindigt met lofprijs en daar tussenin klem je jouw verzoek, en wat voor problemen je ook maar hebt. Er zijn tijden dat je bidt en er zijn tijden dat je bezwaard bent door iets, en het is misschien een last voor je om te zien dat iemand op weg is naar de hel, maar het is misplaatst, het is onverstandig en het is niet alsof de Schrift leert dat jij er dagen- of weken- of maanden- of jarenlang onder gebukt moet gaan, omdat je hevig ontdaan bent over wat er in de wereld gebeurt. Je kunt naar de problemen kijken en ervoor bidden en voorbede doen, zodat dingen veranderen. Je kunt bidden dat mensen veranderen, dat de natie verandert, dat de politici veranderen, maar als je niet oppast, kun je één van de meest negatieve, ontstelde, ontmoedigde en verslagen mensen worden die er ooit geweest is, en dat allemaal in de naam van Heer. Het is niet Gods bedoeling dat je zo bent.

Ik vertel dit eigenlijk vaak aan mensen die voorbede doen voor iemand anders om wedergeboren te worden. Ze komen naar me toe en ze zijn ontroostbaar. Ze zeggen: "Ik bid al zo lang. Help me alsjeblieft om voor die persoon te bidden." Eén van de eerste dingen die ik ze dan vertel is dat ze moeten ophouden om voor die persoon te bidden. Dat vertel ik aan heel veel ontroostbare vrouwen die voor hun mannen bidden. Ik zeg ze dat ze moeten ophouden om voor hun man te bidden. Dan zijn ze geschokt: "Wat zeg je me nou?" Het is niet zo dat gebed slecht is, maar dan moet het wel de goede manier van bidden zijn. En vaak is wat wij bidden noemen niet echt bidden. Het is gemopper en geklaag. Ik hoorde Charles Capps eens op de radio. Hij was aan het bidden en midden in het radioprogramma hield de Heer hem tegen en zei: "Wat ben je aan het doen?" Charles Capps zei: "Nou, ik ben aan het bidden." En de Heer zei: "Je bent niet aan het bidden. Je bent aan het klagen."

Velen van ons zijn aan het klagen terwijl ze denken dat ze aan het bidden zijn. Er zijn veel mensen die bidden en dan zeggen: "Oh God, mijn situatie is zo moeilijk. Mijn man is verdoemd. Oh God!" Ze zijn aan het snotteren en het enige wat ze doen, is dat ze negatieve dingen zeggen en zichzelf depressief maken. Maar weet je, als een man niet gered is, dan is de partner die wel gered is de enige schakel tussen die man en God. Als jij depressief wordt, als jij verslagen wordt, als jij in ongeloof komt, dan heb je een groot probleem. En de man die niet gered is heeft een nog groter probleem, want hij heeft zijn voorbidder verloren.

Als jouw gebed dus een last voor je wordt omdat jij je op het negatieve focust, als het je zo verslagen en depressief maakt dat je geen enkele vreugde meer hebt, dan moet je ophouden om zo te bidden. Daarom is één van de eerste dingen die ik deze vrouwen vertel om op te houden voor hun man te bidden. Ga terug in de aanwezigheid van de Heer en word gelukkig. In Nehemia 8:10 staat: "De vreugde die de Heer geeft is onze kracht." Als je geen enkele vreugde hebt, dan heb je geen kracht achter je gebed. Het is alsof je een gewicht probeert op te tillen. Je hebt je armen en je spieren, maar als je er geen enkele kracht in hebt, dan ben je ongeschikt.

Veel mensen weten wel hoe ze moeten bidden en ze kennen de Heer, maar ze hebben geen enkele kracht. Ze zijn geestelijk zwak, omdat ze zo depressief, zo verslagen en zo ontmoedigd zijn De vreugde van de Heer is onze kracht. Je hebt het nodig om gesterkt te worden. Er is inderdaad een tijd om te bidden en voorbede voor iets te doen, maar het moet nooit en te nimmer zo zijn dat je eronder gebukt gaat en dat je in de naam van de Heer een dag in depressie doorbrengt. Dat komt niet van God.

Sommigen van jullie denken nu misschien: "Maar broeder, mijn hele leven heb ik zo geleefd. Het is heel godvruchtig om zo rond te lopen en mijn lasten te dragen."
Jezus leefde niet op die manier. Nu zeggen sommigen van jullie misschien: "Wacht eens even. Jezus was een man van smarten en vertrouwd met ziekte." Dat staat ook inderdaad in de Schrift. Maar wist je dat het ingeklemd zat tussen vreugde. Kijk eens naar het volgende Schriftgedeelte. Hiervan zullen sommigen achterover vallen. Het staat in Hebreeën 1 en je moet het echt zelf in je Bijbel lezen, anders zou je niet geloven dat het in de Bijbel staat. Dit gedeelte gaat over Jezus. Het eerste hoofdstuk van de brief aan de Hebreeën verheerlijkt Jezus. Er staat dat hij zoveel machtiger is geworden dan de engelen, als Hij uitnemender naam boven hen als erfdeel ontvangen heeft. (vers 4). In vers 6 staat er dan: "En wanneer Hij wederom de eerstgeborene in de wereld brengt, spreekt Hij: En Hem moeten alle engelen Gods huldigen. En van de engelen zegt Hij:" - dit is wat God de Vader van de engelen zegt – "Die zijn engelen maakt tot winden en zijn dienaars tot een vuurvlam; maar van de Zoon:" - en hier staat wat God de Vader zei van de Zoon – "Uw troon, o God,"- hier spreekt God de Vader tot de Zoon, en God de Vader noemt Jezus God. Dit zou wat vragen moeten beantwoorden van iedereen die de Godheid van de Here Jezus betwist. Amen? God de Vader noemt God de Zoon: God. – "Uw troon, o God, is in alle eeuwigheid en de scepter der rechtmatigheid is de scepter van Zijn koningschap. Gerechtigheid hebt Gij liefgehad en ongerechtigheid hebt Gij gehaat."- het gaat hier over God de Zoon, Jezus - "Gerechtigheid hebt Gij liefgehad en ongerechtigheid hebt Gij gehaat; daarom heeft U, o God, Uw God met vreugdeolie gezalfd boven uw deelgenoten." De Schrift zegt dat Jezus met vreugdeolie was gezalfd boven Zijn deelgenoten. 

We hebben misschien deze veronderstelling dat Jezus iemand was die treurig en somber was, met gevouwen handen rondging en nooit ergens van genoot. Maar dat leert de Schrift niet. In Lukas 10:21 zegt de Schrift dat Jezus Zich verblijdde door de Heilige Geest: "Terzelfder tijd verblijdde Hij Zich door de Heilige Geest en zei: Ik dank U, Vader, Heer des hemels en der aarde, dat Gij deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt, doch aan kinderkens geopenbaard." Hij verblijdde Zich. Man, denk je dat Jezus huilde toen hij mensen genas? En omdat Hij mensen uit de dood zag opstaan? Denk je dat Hij er last van had en dat Hij bedroefd was om te zien dat mensen schreeuwden en God prezen, palmtakken op de weg wierpen en Hem aanbaden door te zeggen: "Hosanna, de Zoon van David, gezegend Hij, die komt in de naam des Heren." (Matteüs 21:9) Welnee, Jezus was enthousiast. Hij had eeuwenlang op deze dag gewacht. Jezus was gezalfd met vreugdeolie boven Zijn deelgenoten.

Ik zag eens een film met Johnny Cash. Ik geloof dat het in de zestiger jaren was, maar misschien ook wel begin zeventiger jaren. De film heet "The Gospel Road" . Heeft iemand deze film wel eens gezien? In ieder geval maakte het grote indruk op me. In die tijd was ik bij een Baptistenkerk en, nou ja, het is een lang verhaal, maar vanwege mijn religieuze instelling had ik heel veel moeite met sommige dingen die gebeurden. Ze hadden bijvoorbeeld een hippy met blond haar en blauwe ogen die de rol van Jezus speelde. Dat was in de zestiger jaren en in de Baptistenkerk konden mannen met lange haren alleen maar hippies zijn en waren ze niet wedergeboren. Als je haar tot op je kraag kwam, dan kon je niet gered zijn. Dus dat was al aanstootgevend. En bovendien weet iedereen dat Jezus geen blond haar en blauwe ogen had. Maar ik zag deze film en wat ze hadden gedaan, was dat ze niet eens hadden geprobeerd om Jezus fysiek te typeren, want niemand kan weten hoe Hij er werkelijk uitzag. Dus dat hadden ze niet eens geprobeerd. Ze hadden geprobeerd om Zijn houding en Zijn geest weer te geven. En mijn religieuze geest werd behoorlijk door elkaar geschud zoals ze sommige dingen in de film uitbeeldden.

Eén van de eerste dingen die je ziet is dat Jezus van de berg der verzoeking afkomt. Hij droeg een lang gewaad en sandalen, zoals mensen in die tijd gekleed gingen. Hij kwam van de berg af en Hij was blij. Hij had de duivel verslagen. Hij was gelukkig. Hij kwam die berg af en hij sprong van rots tot rots en toen kwam Hij bij een steil gedeelte en weet je wat Hij toen deed? Hij ging op Zijn achterwerk zitten en gleed de berg af. Zijn gewaad kwam helemaal omhoog. En daarna stond Hij weer op en klopte Zijn achterwerk af. Lieve help! Ik was perplex. Ik zei: "Nee, Heer, nee! Jezus zou zoiets nooit hebben gedaan." Ik bedoel maar, mijn maag draaide zich om. Maar toen ik hierover nadacht, sprak de Heer tot me en Hij zei: "Tja, hoe denk je dat Ik anders van die berg afkwam?" Ik had daar nooit over nagedacht. Ik dacht altijd dat Jezus wel van rots tot rots zou zweven. Hij zou niet van de berg zijn afgegleden en vies zijn geworden. Weet je, het was goed voor me. Het ontnuchterde me.

In de scène waar Jezus de dochter van Jaïrus uit de dood had opgewekt, begon Hij God te prijzen. En Zijn discipelen begonnen God te prijzen. Ze liepen de weg af en Petrus en Johannes sloegen elkaar op de rug en toen rende Petrus naar Jezus en sprong op Zijn rug en Jezus droeg hem op Zijn rug verder. Met Petrus op Zijn rug rende Hij de weg af. Man, dat was weer zoiets! Ik dacht: "Nee, dit bestaat niet. Dit kan niet." Maar toen herinnerde de Heer mij eraan dat de Schrift zegt dat Jezus zich verblijdde dat deze dingen gebeurden en God verheerlijkten. Hoe denk je dat Hij zich verblijdde?

David verblijdde zich en hij danste uit alle macht. Jezus was gezalfd met vreugdeolie boven Zijn deelgenoten. Weet je wat dat betekent? Jezus was gelukkiger dan ieder ander in die tijd. Hij was ook een man van smarten, maar dat is niet in tegenspraak. Als je ziet dat iemand anders lijdt, dan kan er bedroefdheid en medelijden zijn, je kunt om die persoon verdriet hebben. Maar God wil niet dat je zo leeft. Soms presenteren we het zo en dan laten we de mensen denken dat het heilig is om rond te lopen met een lang gezicht en er uit te zien als iemand die citroenen eet. Maar dat is niet van God. Dan klop je bij iemand aan de deur en je zegt met een grafstem: "Wil je zijn zoals ik?" En dan vragen we ons af waarom we niet meer mensen bij de Heer brengen. Maar ik zeg je dat het fijn is om een christen te zijn. Je kunt plezier hebben als je christen bent. Ik geloof dat God plezier heeft. Ik geloof dat we in de hemel zoiets hebben als de grappigste bloopers en video's en dat soort dingen.

Als ik met andere predikanten samenkom, weet je wat we dan na afloop doen? We gaan uit en we praten over wat God gedaan heeft. We prijzen God voor de dienst. We gaan ergens zitten en vertellen elkaar verhalen over de grappige dingen die gebeurd zijn. Ik kan je zeggen dat predikanten over grappige voorvallen kunnen vertellen. Als je met mensen te maken hebt, dan krijg je fantastische verhalen. We hebben hilarische dingen meegemaakt. We zitten bij elkaar en we lachen ons een bult. Het is leuk om christen te zijn. Ik geniet ervan. Ik ben hier niet omdat ik hier moet zijn. Ik ben hier omdat ik ervan geniet om dit te doen. Het is geweldig. Ik vind het moeilijk te geloven dat God me er voor betaalt om deze dingen te doen. Het is groots. Het is heerlijk. Ik geniet ervan om het Woord van God te verkondigen. Ik heb uitgerekend dat ik tot op vandaag meer dan 5.000 radioprogramma's heb gemaakt. Weet je, dat is gaaf. Het is fantastisch. Het is heerlijk. Ik geniet van ieder moment. Weet je, het is heerlijk om de Heer te dienen.

Laten we naar Matteüs 21 gaan. Hier wordt beschreven dat Jezus Jeruzalem binnenging en dat de mensen God prezen. Ze waren verheugd, ze waren gelukkig. En weet je wat de religieuze mensen deden? In Matteüs 21:15 staat: "De hogepriesters en de schriftgeleerden zagen welke wonderen hij verrichtte en hoorden de kinderen in de tempel 'Hosanna voor de Zoon van David!' roepen, - de kinderen riepen niet omdat ze verdrietig waren. Zo'n soort geroep was het niet. Dit was een luid uitroepen – "en ze waren hoogst verontwaardigd." (NBV) Weet je, religieuze mensen worden nog steeds verontwaardigd als mensen plezier hebben. Ze denken dat het heiligschennis is en oneerbiedig als mensen in de kerk plezier hebben. Maar als christenen geen plezier kunnen hebben, als christenen niet kunnen genieten, wie ter wereld kan dan wel plezier hebben? Als mensen van wie hun zonden vergeven zijn en die naar de hemel gaan niet een fijne tijd kunnen hebben, hoe kan er dan in hemelsnaam iemand zijn die wel een fijne tijd heeft. Man, we zouden ons moeten verheugen.

In de vroege kerk hield men liefdesmalen. Paulus verwijst hier naar in 1 Kor. 11:20. De christenen kwamen samen en ze hielden zoveel van de Heer dat ze zich verheugden en God prezen. In de Schrift staat heel veel over lofprijs. Ik zeg je dat onze diensten veel blijer moeten zijn dan ze nu zijn. Ik weet dat in deze Calvary Cathedral God machtig beweegt en er is hier veel blijdschap. Er is heel veel vreugde. Zo zou het ook moeten zijn. Het is niet godvruchtig om somber te zijn. Het is goddeloos om somber te zijn. Jezus is niet somber. God is niet somber. God zit niet op Zijn troon terwijl Hij piekert hoe Hij dit ooit tot een goed einde moet brengen. Hij maakt Zich niet bezorgd. Hij wringt Zijn handen niet. God is vanavond niet bezorgd. God heeft het naar Zijn zin.

De ideeën die we over de Heilige Geest hebben zijn soms onvoorstelbaar. "Beweeg je niet, anders bedroef je de Heilige Geest." Ik heb zelfs preken gehoord dat als je tijdens de kerkdienst op kauwgom kauwt, je het risico loopt dat je iemand anders naar de hel stuurt, omdat de persoon naast je gaat luisteren en kijken hoe jij op dat stuk kauwgum smakt, wat hem zal afleiden van de dienst en daarom zou je iemand naar de hel kunnen sturen. Je denkt misschien dat ik een grapje maak, maar ik hoorde het als kind in een dienst in Arlington in Texas. We liepen het risico om de Heilige Geest te bedroeven als we op kauwgom kauwden of als iemand zich bewoog.

Ik weet niet hoe Jezus het deed. Hij had niet al die voorzieningen die wij nu hebben. Als Jezus sprak, dan waren er geen mobiele toiletcabines voor al die mensen. En toch bleven ze soms wel drie dagen op dezelfde plaats. Men moest toch echt wel eens naar het toilet gaan, maar er waren geen voorzieningen. En er waren kinderen. Er gebeurde van alles. Het was een rumoerig spektakel, een drukte van jewelste. En dan was er ook nog een groep mensen die de orde verstoorde. Ze schreeuwden naar Jezus en zeiden dingen zoals: "Leugenaar! Je bent een oplichter!" Man, het was een toestand. En toch scheen Jezus het wel allemaal aan te kunnen. Hij had geen probleem. Het is onvoorstelbaar wat voor religieuze ideeën wij ons in ons hoofd halen. 

Ik wil dat je weet dat God lang niet zo pietluttig is als wij het ons voorstellen. Het waren de religieuze mensen die in verzet kwamen en die verontwaardigd werden toen de kinderen riepen en God prezen. De godvrezende mensen op de eerste rij staan daar met rechte ruggen en zij tonen respect. Ik denk dat een aantal vrome mensen nu al zijn vertrokken. Maar de religieuze mensen kwamen in verzet en ze namen het de Heer kwalijk dat de kinderen riepen en God prezen. Ze wilden dat Jezus hen een standje zou geven. Merk je wat ze deden? De kinderen verstoorden de dienst. Mensen zeggen wel eens dat ze bang zijn dat de dienst verstoord wordt. Ik ben bang dat het niet gebeurt. Zij zijn bang dat het uit de hand loopt. Ik ben bang dat het niet uit de hand loopt. Het moet ons uit de hand lopen. Het moet zo ver komen dat God het helemaal in handen heeft. Amen?

In Matteüs 21:16 staat wat Jezus antwoordde. De mensen zeiden: "Hoort Gij wat dezen zeggen? Jezus zei tot hen: Ja; hebt gij nooit gelezen: Uit de mond van kleine kinderen en zuigelingen hebt Gij lof bereid?" Hij citeerde uit het Oude Testament. In Psalm 8:2 staat: "Uit de mond van kinderen en zuigelingen hebt Gij sterkte gegrondvest." Jezus verving twee woorden door andere woorden. Hij verving het woord "gegrondvest" door "bereid" of "toebereid" en hij verving het woord "sterkte" door "lof". De Schrift spreekt zichzelf nergens tegen, dus als je deze twee teksten naast elkaar legt, dan staat er dat lofprijs sterkte is en door God ingesteld is. Psalm 8:2 zegt verder: "Uw tegenstanders ten spijt, om vijand en wraakgierige te doen verstommen." Lofprijs is door God ingesteld als wapen tegen de duivel om hem aan de grond te nagelen. Lofprijs roept satan een halt toe.

Ik zeg je dat als je dat gaat begrijpen, de mensen je zullen bekritiseren en zeggen dat je niet gelukkig en blij kunt zijn. Ze zullen zeggen dat de duivel je wel te pakken zal krijgen. Maar je moet begrijpen dat lofprijs een wapen is tegen de duivel. Lofprijs houdt de duivel bij je weg. Wist je dat een gebrek aan lofprijs en blijdschap één van de grootste wapens is van satan? Door somberheid en verdriet heeft satan een directe ingang in je leven. In 2 Korintiërs 7 spreekt Paulus erover dat de droefheid van deze wereld de dood brengt. Hij zegt dat de droefheid naar Gods wil onberouwelijke inkeer tot heil brengt, maar de droefheid van de wereld brengt de dood. De droefheid van deze wereld is dat je depressief, somber en ontmoedigd bent, en dat is een directe ingang van satan in je leven.

Vorig jaar had ik een studente op de Bijbelschool die sinds haar jeugd depressief was. Ze was een tiener toen ze ernstige depressies kreeg. En voor haar was het een levenswijze geworden. Ze is getrouwd, ze heeft een goed huwelijk, de dingen gaan voorspoedig, haar man houdt van God en van haar en hij is geduldig met haar. Alles gaat goed, maar ze is gewoon depressief. Ze gaat door depressieve perioden heen en dat heeft ze als normaal geaccepteerd. Ik riep haar bij me en ik heb een aantal keren met haar gesproken. Zij maakte zich er helemaal niet druk om. Voor haar was het een normale gang van zaken. Maar weet je, uiteindelijk zei ik tegen haar: "Kijk eens, jij begrijpt de situatie niet. In Jakobus 1:14-15 zegt de Schrift dat in jouw emoties en verlangens zonde bevrucht wordt. Als jij je emoties niet kunt beheersen en als jij toestaat dat al die negatieve emoties ongehinderd door je heen stromen omdat je denkt dat het normaal is, dan sta je toe dat er zonde wordt bevrucht. En je wilt niet dat die geboren wordt."

Zie je, christenen proberen niet te zondigen. We willen geen overspel plegen, we willen de Heer niet verwerpen, we willen niet van onze standvastigheid afvallen, en we willen ons geloof niet verloochenen. We willen allemaal de juiste dingen doen, maar de meeste christenen beseffen niet dat in hun emoties zonde wordt bevrucht. Als je de geboorte van zonde wilt stoppen, dan moet je de bevruchting van zonde stoppen.

Over het algemeen geloven christenen niet in abortus. Als er een vrouw is die zegt: "Maar hoe zit het met mijn rechten? Ik heb het recht van keuze. Hoe zit het met mijn vrije keuze?" dan zeggen christenen in principe dat zij haar keuze inderdaad moet aanwenden en niet zwanger moet worden. Amen? Ik geloof in vrijheid van keuze, maar als jij je vrijheid van keuze toeëigent, dan moet je niet wachten tot je een leven hebt verwekt en daarna iemand vermoorden en zo je vrijheid van keuze uitoefenen. Je moet je vrijheid van keuze aanwenden voordat je zwanger raakt. Als je eenmaal een leven in je hebt, dan heb je niet het recht om dat leven te nemen. De meeste christenen zullen het hiermee eens zijn en zeggen: "Amen, broeder. We moeten onze verantwoordelijkheid nemen. We hebben geen behoefte aan mensen die abortus als geboortebeperking gebruiken en levens beëindigen."

Maar christenen leven voortdurend in een geestelijke abortus. Ze staan toe dat somberheid, verslagenheid, ontmoediging en depressie ongehinderd door hen heen kunnen stromen en ze denken dat dit normaal is. Maar vervolgens brengt het afwijzing, woede, bitterheid en zonde voort. Veel mensen zijn tot zonde gekomen omdat ze zo lang depressief en ontmoedigd zijn geweest. Christenen vechten uit alle macht om te proberen een geestelijke abortus te plegen en tegen te houden dat dit ding uitbreekt. En dan vragen ze zich af waarom ze zo in verleiding worden gebracht. "Waarom heb ik geen enkele kracht? Waarom heb ik al deze problemen?" Omdat je die gevoelens van depressie, somberheid en verdriet hebt toegestaan. De Schrift zegt dat ze de dood uitwerken. Met die gevoelens bevrucht je zonde. Maar de meeste christenen voelen geen enkele dwang om verantwoordelijkheid voor hun emoties te nemen.

Veel mensen geloven dat emoties een reactie op omstandigheden zijn. Dat is niet waar. Dit komt misschien als een donderslag bij heldere hemel en de meesten van jullie zijn het daar waarschijnlijk niet mee eens. Je schudt misschien je hoofd, maar de werkelijkheid is dat de meeste mensen denken dat de omstandigheden onze reacties bepalen. De meeste mensen denken dat als er iets verschrikkelijks gebeurt, je wel gedeprimeerd, depressief en ontmoedigd moet zijn want anders zou je niet normaal zijn. Welnu, dat hangt af van wat je onder normaal verstaat. Amen? Wat gebruik jij als je referentiekader? Als je naar de wereld kijkt en de manier waarop het daar toegaat, dan denk ik dat het normaal is. Maar als je kijkt naar wat God verwacht, dan zegt de Schrift ons dat we ons zouden moeten verheugen.

In Johannes 16:33 zegt Jezus: "Dit heb Ik tot u gesproken, opdat gij in Mij vrede hebt. In de wereld lijdt gij verdrukking, maar houdt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen." De Heer maakte het duidelijk dat je temidden van verdrukking goede moed kunt houden. De wereld zegt: "Welnee, in verdrukking moet je depressief zijn, ontmoedigd, gekwetst, want anders ben je in ontkenning. Dan ben je gewoon niet eerlijk. Je ziet de situatie niet onder ogen. Je onderdrukt het." De wereld begrijpt niet dat de Schrift leert dat je blij kunt zijn temidden van verdrukking. Je kunt goede moed houden.

Weet je waar Jezus over praatte, als je naar het verband in deze tekst kijkt? Hij zei dit op de avond voor Zijn kruisiging. Hij bereidde Zijn discipelen voor op de kruisiging en in Johannes 14:1 begint Hij te zeggen: "Uw hart worde niet ontroerd; gij gelooft in God, gelooft ook in Mij." Hij had het niet over een situatie dat je vliegtuig drie uur vertraging heeft en dat je hart dan niet ontroerd hoeft te worden. Natuurlijk is zo'n situatie een gelegenheid om je geloof te oefenen, maar het is niet wereldschokkend, het gaat je niet maken of breken. De Heer praatte erover dat ze de volgende dag zouden zien dat Hij gekruisigd werd en Hij zei: "Laat je hart niet ongerust worden." Als jij daar was geweest en je zou Hem gekruisigd zien, dan zou jouw hart gebroken zijn. Je zou helemaal van streek zijn geraakt. Je zou verward zijn geweest en je zou in elkaar zijn gestort. Dat is normaal. Een gezond persoon zou op deze manier reageren.

Jezus vertelde Zijn discipelen: laat jullie hart niet ongerust of ontroerd worden. Je gelooft in God, geloof ook in Mij. Hij zei het nog een keer in Johannes 14:27: "Vrede laat Ik u, mijn vrede geef Ik u; niet gelijk de wereld die geeft, geef Ik hem u. Uw hart worde niet ontroerd of versaagd." En Hij eindigt met: "Dit heb Ik tot u gesproken, opdat gij in Mij vrede hebt. In de wereld lijdt gij verdrukking, maar houdt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen." Hij zei niet dat Hij de wereld zal overwinnen en dat het uiteindelijk allemaal wel goed zal komen. Maar Hij zei: "Ik heb de wereld overwonnen." Het is al gebeurd. Hij sprak Zijn geloof uit en Hij gaf de discipelen iets waar ze houvast aan hadden. En toch ontging het hen. De meesten van ons vereenzelvigen zich met de discipelen en we zeggen: "Nou ja, zo zou ik ook hebben gereageerd." Inderdaad, de meesten van ons zouden waarschijnlijk zo hebben gereageerd, maar Jezus vertelde ons dat het niet zo hoeft te zijn.

Weet je, de discipelen hadden in geloof kunnen staan. Jezus had Zijn discipelen veertien keer verteld over Zijn opstanding en acht keer was dat in de laatste zes maanden. Jezus had Zijn discipelen voorbereid op wat er zou gebeuren en toch ging het volkomen langs hen heen. Het ontging hen. Als ze hadden gewandeld in wat God zei, dan hadden zij vreugde kunnen hebben. Zelfs als ze Jezus gekruisigd zagen, hadden ze kunnen weten dat de zondag er aan zou komen. Ze hadden kunnen weten dat het niet zo erg was als het er uit zag. Het was Gods vervulling van de Schrift. God bracht een einde aan de zonde en aan satans overheersing. In geloof hadden ze zich kunnen verheugen.

In Hebreeën 12:2 zegt de Schrift, en het gaat hier over Jezus: "Die, om de vreugde, welke vóór Hem lag, het kruis op Zich genomen heeft, de schande niet achtende, en gezeten is ter rechterzijde van de troon Gods." Jezus had vreugde. Zelfs aan het kruis. De Schrift vertelt ons wat Hij dacht. Om de vreugde die voor Hem lag, verdroeg Hij het kruis. De meeste mensen zien alleen maar dat Jezus aan het kruis geleden heeft. Lichamelijk en emotioneel leed Hij ook enorm, maar door geloof verheugde Hij Zich. Dat is wat de Schrift zegt. Om de vreugde die voor Hem lag verdroeg Hij het kruis en achtte Hij de schande niet, en Hij ging zitten aan de rechterzijde van de troon van God de Vader. Jezus gebruikte vreugde als een motivatie om door moeilijke tijden heen te komen.
En het is de bedoeling dat jij hetzelfde doet. Het is de bedoeling dat jij je verheugt. Als je op dit moment in een slechte situatie zit, dan moet jij je nog meer verheugen dan iemand anders. Christenen hebben het nodig om zich te verheugen. Christenen hebben het nodig om gelukkig te zijn. Zelfs als je onder iets gebukt gaat, dan klem je het snel in tussen lofprijs. Je klemt je last daartussen en dan ga je in geloof God weer prijzen. Het zorgt ervoor dat je in geloof blijft. Lofprijs maakt dat jij je aandacht afhaalt van het negatieve en wat satan doet en het maakt dat jij je op het positieve richt. Want als je negatief blijft en naar je problemen blijft kijken, dan zul je God niet prijzen. Als je besluit om God te prijzen, dan zal dat je werktuigelijk dwingen om je aandacht van het negatieve af te halen en je op het positieve te richten.

Neem het voorbeeld dat de dokter zegt dat je zult sterven. Dan begin je God te prijzen. "Dank U Vader, ik prijs U Vader. De dokter zegt dat ik ga sterven. De dokter zegt dat ik nog maar zes maanden te leven heb." En dan dwalen je gedachten af naar dat geliefde familielid van je dat aan dezelfde ziekte is overleden. Je zag haar wegteren. Je was op haar begrafenis en iedereen was aan het huilen. "Dank U Vader dat ik net zoals tante Suus word. Ik zal wegteren. Iedereen zal kunnen zien dat ik mager en ziek word." Als je daaraan denkt, dan zul je ophouden om God te prijzen. Want als je Hem wilt prijzen, dan moet jij je aandacht op iets positiefs richten. Als in de natuurlijke wereld alles slecht lijkt, dan is God het enige positieve om je aandacht op te richten. Je moet gaan kijken naar de belofte in plaats van naar het probleem.

Vlak nadat Jezus tot Zijn discipelen zei: "Uw hart worde niet ontroerd. Gij gelooft in God, gelooft ook in Mij." zei Hij in verzen 2 en 3 (Johannes 14): "In het huis van mijn Vaders zijn vele woningen – anders zou Ik het u gezegd hebben – want Ik ga heen om u plaats te bereiden en wanneer Ik heengegaan ben en u plaats bereid heb, kom Ik weder en zal u tot Mij nemen, opdat ook gij zijn moogt, waar Ik ben." Hij begint meteen te praten over de hemel, vlak nadat Hij heeft gezegd om niet ongerust te zijn.

Wat heeft dit met elkaar te maken? Zoals ik het heb opgevat betekent het dat je situatie zo uitzichtloos kan lijken dat je niets goeds kunt ontdekken. Maar ik geloof trouwens niet dat je situatie ooit zo kan zijn. We zijn wel meesters geworden om aangetrokken te worden tot het negatieve, en om van alles de negatieve kant te zien, maar zelfs als er, om wat voor reden ook, iemand is die werkelijk in een uitzichtloze situatie is, die niets goeds meer kan ontdekken, en elke keer als hij licht ziet aan het eind van de tunnel, blijkt dat een andere trein te zijn, als alles in je leven zo slecht is, dan kun je altijd je ogen sluiten en aan de hemel denken. In het huis van mijn Vader zijn vele woningen.

Voor een christen is er geen enkele reden om God niet te prijzen. Wat kan het schelen als alles in je leven instort? Het is maar tijdelijk. Het duurt niet eeuwig. Als je dingen in het licht van de eeuwigheid gaat plaatsen, heeft iedereen een reden om God te prijzen. Iedereen hier zou moeten juichen en God moeten prijzen, ongeacht wat er in je leven gaande is. Iedereen hier heeft een reden om God te prijzen. Als je in de fysieke wereld niet iets positiefs kunt zien, sluit dan je ogen en denk aan Jezus, en de hemel, en aan al Zijn beloftes.

Ik leerde eens in Charlotte in Noord Carolina een vrouw kennen. Ik vertel dit verhaal heel vaak. Ik weet dat sommigen van jullie het al eens eerder hebben gehoord, maar het is een klassiek voorbeeld. Ik houd ervan om dit verhaal te vertellen. Het is zo dat ik sinds tien jaar ieder jaar naar een bedrijf in Charlotte, Noord Carolina ga. De eigenaar van het bedrijf heeft 35 werknemers. Hij laat ze allemaal plaatsnemen en hij zegt: "De klok tikt. Jullie zijn hier in mijn tijd. Ik betaal jullie." Hij vertelt zijn werknemers dat ze, zo lang als ik die preek houd, naar me moeten luisteren. En dan laat hij mij opstaan en ik ga een preek houden. Dus ik vertel die werknemers uit het Woord. Ongeveer vier jaar geleden bewoog God zeer krachtig. God raakte die werknemers werkelijk krachtig aan. Dus toen ik klaar was met mijn preek ging ik naar een andere kamer waar ze bij me konden komen. Ik geloof dat ongeveer tien van die 35 werknemers de Heer aannamen. Het was echt geweldig. We zagen ook heel veel genezingen en andere goede dingen gebeuren.
En er kwam ook een vrouw bij me. De dag tevoren had ze geprobeerd zelfmoord te plegen. Ze had haar pols gesneden. Ze was daarvoor naar het ziekenhuis gegaan en ze hadden haar weer ontslagen. Ze was alcoholiste en haar man was ook een alcoholist. Ze waren beiden arm. Ik ging naderhand naar hun huis en het zag er daar niet goed uit. Alles in hun leven was slecht. En ze waren met een scheiding bezig. Deze vrouw kwam dus bij me en toen ze de kamer binnenstapte zei ze: "Ik ben geen christen zoals u en de baas en die andere mensen, maar ik weet dat gebed werkt en ik wil graag dat u voor mijn huwelijk bidt. Bid alsjeblieft voor mijn huwelijk." En ze begon te huilen en ze zei: "Bid alsjeblieft dat we niet gaan scheiden."
Ik keek deze vrouw aan en zei: "Wacht eens even. Begrijp ik dit goed? Je zegt dat je geen christen bent." Zij zei: "Ja, dat is zo." Ik zei: "Weet je, als je geen christen bent en je zou nu gestorven zijn, dan zou je rechtstreeks naar de hel zijn gegaan." En zij zei: "Ja." En ik zei: "En jij wilt dat ik voor je huwelijk bid en niet voor je redding?" En weer zei ze: "Ja." Toen zei ik: "Dame, over duizend jaar, als je duizend jaar lang in de hel hebt gebrand, dan interesseert het je geen snars meer of je ooit eens een keer wel of niet getrouwd was. Wat kan jou dan je huwelijk nog schelen?" 

Nu wil ik hiermee niet zeggen dat God Zich niet om je huwelijk bekommert, maar ik zeg dat je de dingen in perspectief moet zien. Met de eeuwigheid vergeleken duurt je huwelijk maar heel even. En nu wilde deze vrouw dat ik zou bidden voor iets dat voorbij zou gaan en ze schudde de eeuwigheid van zich af en maakte zich daar geen zorgen over. Ik zei tegen haar: "Jouw huwelijk duurt niet erg lang vergeleken met de eeuwigheid. Je hebt het nodig om wedergeboren te worden." En zij zei: "Je hebt gelijk." We begonnen te bidden en ze werd wedergeboren.

Het punt dat ik duidelijk wil maken is dat sommigen van jullie denken: "Ja, broeder, ik geloof dat we ons zouden moeten verheugen en dat zou ik ook wel doen, maar …" En dan vertel je mij je droevige verhaal en je denkt dat jouw situatie je rechtvaardigt om je niet te verheugen. Met andere woorden, het is alsof we een hek bouwen. We zeggen dan dat we God gaan prijzen voor alles wat zich binnen de omheining bevindt. Als ik mijn teen stoot, dan ga ik in plaats van te schelden God prijzen. Als ik met een hamer op mijn vinger sla, dan ga ik in plaats van schelden God prijzen. Als er iets gebeurt wat niet zo erg is, dan ga ik God prijzen. Maar als je met een scheiding te maken hebt, dan kun je God niet prijzen. Dan moet je depressief zijn? Nee, dat moet je niet.

"Wederom zal ik zeggen: Verblijdt u in de Heer!" (Filippenzen 4:4). De apostel Paulus zei je altijd te verheugen, altijd. En hij herhaalde dit voor het geval dat iemand zou denken dat hij niet meende wat hij zei. Je zou je altijd in de Heer moeten verheugen. Psalm 34:2: "Ik wil de HERE te allen tijde prijzen, bestendig zij zijn lof in mijn mond." Zo zou het moeten zijn. En zie je, er is geen enkele reden waarom je God niet zou prijzen.

In Habakuk 3:17-18 (Habakuk is een van de Kleine profeten) staat: "Al zou de vijgenboom niet bloeien, en er geen opbrengst aan de wijnstokken zijn, de vrucht van de olijfboom teleurstellen; al zouden de akkers geen spijs opleveren, de schapen uit de kooi verdreven zijn en er geen runderen in de stallingen zijn, nochtans zal ik juichen in de HERE, jubelen in de God van mijn heil." 

Habakuk had het hier over oordeel. Hij zei dat de kinderen van Israël verstrooid zouden worden vanwege hun zonden. God zou legers inschakelen die letterlijk de zwangere vrouwen zouden nemen en hen met kind en al zouden openrijten, hen verkrachten en vermoorden en alles plunderen en vernietigen. Hij eindigt door te zeggen: "Het kan me niet schelen wat er gebeurt, zelfs als er geen voedsel is, als de wijnstokken niets opbrengen, als het vee is verdreven, als wij veroordeeld worden. Ik zal mij toch verheugen in de God van mijn heil." Ondanks het komende oordeel wist hij dat er genade was in Gods oordeel.

In Jeremia 29:11 staat een tekst die vaak geciteerd wordt. Er staat: "Want Ik weet, welke gedachten Ik over u koester, luidt het woord des HEREN, gedachten van vrede en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven." Dat is een positieve tekst. Maar weet je waar dat hoofdstuk over gaat als je deze tekst in het verband van het hele hoofdstuk ziet? Het gaat over oordeel. Het gaat over de vernietiging van de natie van Israël vanwege hun overtredingen. Hij profeteert oordeel en ondergang en temidden van dit alles zegt hij: "Maar Ik weet welke gedachten Ik over u koester, luidt het woord des Heren." Met andere woorden, de Heer zegt dat Zijn hart voor ons vol genade is. Er is vrede. In de volgende verzen gaat het verder: "Dan zult gij Mij aanroepen en heengaan en tot Mij bidden, en Ik zal naar u horen; dan zult gij Mij zoeken en vinden, wanneer gij naar Mij vraagt met uw ganse hart." Temidden van dit oordeel vertelt Hij dat Hij dit niet wil doen. Het is omdat jullie Mij geen keuze hebben gelaten. En zelfs temidden van dit oordeel is er ruimte om God te prijzen, want Hij heeft altijd veel meer genade dan wij verdienen. Tegenwoordig zijn we door Jezus niet meer onder het oordeel en de straf van God. We hebben niets anders dan genade. Maar zelfs onder het Oudtestamentische oordeel was Habakuk in staat om zich, ondanks de verschrikkelijke dingen, te verheugen en God te prijzen, want God is een genadige God.

Broeders en zusters, we hebben geen enkele reden om te klagen. En ja, ik weet dat velen van jullie zeggen: "Maar mijn situatie …" Ik zeg dat je God beperkingen hebt opgelegd. Je hebt gezegd dat je God alleen maar voor bepaalde dingen kunt prijzen. God zegt om Hem altijd te prijzen, om je altijd in Hem te verheugen.

Paulus en Silas werden in de gevangenis gegooid. En niet alleen dat, ze werden zelfs in het laagste gedeelte van de gevangenis gegooid, in de binnenste kerker. Hun handen en voeten werden in blokken geslagen. Omstreeks middernacht gingen ze God prijzen. Ik kan je verzekeren dat ze God niet knarsetandend prezen. Ze prezen God voluit. Ze kenden God. Ze hielden van Hem. En het maakte hen niet uit dat ze opgesloten zaten. Dat weerhield hen er niet van om God te prijzen. Men kon hen ervan weerhouden om het evangelie te prediken en men kon dreigen hen te doden, maar Paulus zei: "De zonde heeft mijn dood bewerkt." Dus wat ga je doen met iemand die zegt dat hij al dood is? 

Wat ga je doen met iemand die in Filippenzen 1:23 zegt: "Ik verlang heen te gaan en met Christus te zijn, want dit is verreweg het beste." Hij wilde zo graag bij de Heer zijn dat als iemand naar hem toe zou komen en zou dreigen hem te doden, hij op hem zou afrennen en op het voorhoofd kussen. Hij zou zeggen: "Oh, dankjewel! Dat komt mij goed van pas." Hoe intimideer je zo iemand? De meesten van ons zouden in die kerker zitten en ons zorgen maken over de dood. Maar Paulus was al dood. Daarom was hij niet bang om te sterven. Hij zag ernaar uit. Hij richtte zijn aandacht op de Heer en zelfs om middernacht begon hij te zingen en God te prijzen. Iedereen in de gevangenis hoorde het. God hoorde het. God vond het zo mooi dat Hij met Zijn voet de maat meetikte en er kwam een aardbeving. Iedereen werd bevrijd. Prijs God.

In Psalm 22 staat dat God troont op de lofzangen van Zijn volk. Het is een kwestie van perspectief. Ieder van ons heeft wel iets om God voor te prijzen. Ik daag je uit om je denken van de wereld af te wenden, ermee op te houden om de schuld aan andere dingen te geven en excuses te gebruiken om depressief en ontmoedigd te zijn. Houd ermee op om religieuze excuses te gebruiken dat je somber zou moeten zijn, want Jezus was gezalfd met vreugdeolie boven Zijn deelgenoten. Houd ermee op om de wereldse excuses te gebruiken, dat je naar je omstandigheden kijkt en dat die rechtvaardigen dat je depressief bent. Want ik beloof je dat ons loon in de hemel groter is dan wat voor tragedie, probleem of verdrukking je hier ook maar op aarde kunt hebben. Jij hebt het nodig dat je naar je zegeningen kijkt in plaats van naar al je problemen. Je moet je ogen opheffen in plaats van je te focussen op het negatieve. Je moet omhoog kijken en de toekomst zien. Je toekomst is zo stralend dat jij je ogen moet dichtknijpen om ernaar te kunnen kijken.

Ik ben nog niet eens bij het eerste punt aangekomen dat ik wilde maken. Maar we komen hier nog wel op en je zult goede dingen horen. Waar ik naar toe wil is echt heel goed. In 2 Korintiërs 4:17 zegt de apostel Paulus: "Want de lichte last der verdrukking van een ogenblik bewerkt voor ons een alles verre te boven gaand eeuwig gewicht van heerlijkheid." Voordat we verder gaan, wil ik erover praten waarom hij een lichte last der verdrukking had. Ik wil je laten zien dat toen hij zei dat hij een lichte last der verdrukking had, dat niet was omdat hij weinig problemen had. Paulus had heel veel problemen. Als je over zijn problemen wilt lezen, dan moet je naar 2 Korintiërs 11 gaan. Ik neem nu niet de tijd om er naartoe te gaan, maar Paulus somt daar een aantal van zijn "lichte lasten" der verdrukking op. Hij werd gestenigd, hij werd voor dood achtergelaten, hij werd gegeseld en met stokken geslagen, hij leed schipbreuk, hij bracht een etmaal in volle zee door, hij was zonder voedsel, hij werd door mensen beschuldigd, afgezonderd, veracht en hij werd meer dan wie ook vervolgd. In hoofdstuk 12 van 1 Korintiërs praat hij over de doorn in het vlees, die niet een ziekte was, maar een demonische boodschapper die overal waar hij ging de mensen ophitste om Paulus te vervolgen. Paulus had meer problemen dan enig ander persoon. Paulus zei zelfs dat het hem toescheen dat God aan de apostelen de laatste plaats had aangewezen als ten dode gedoemden: "Wij zijn dwaas om Christus’ wil, maar gij zijt verstandig in Christus; wij zijn zwak, maar gij zijt sterk; gij zijt in aanzien, maar wij zijn niet in ere." (1 Korintiërs 4:10) Hij had meer ontberingen dan wie dan ook. Als je denkt dat jij een probleem hebt, dan had Paulus grotere problemen dan jij, en toch zei Paulus dat het maar een lichte last der verdrukking was.

Dit is dus het punt. Als Paulus meer problemen had dan jij hebt, en als zijn last der verdrukking slechts licht was, hoe kun jij dan jouw lasten zwaar noemen? De waarheid is dat jouw waarneming, jouw perspectief verkeerd is. Hier heb je Paulus met veel grotere problemen en hij zegt dat het een lichte last der verdrukking is, en daar ben jij met kleinere problemen en jij zegt dat het een zware last is. "Het is zo zwaar, ik kan het nauwelijks dragen." Wie heeft gelijk? Iemand moet het verkeerd hebben. Jullie zeggen tegenovergestelde dingen. Ik geef er de voorkeur aan om de apostel Paulus te geloven, die onder de bezieling van de Heilige Geest schreef. De waarheid is, broeders en zusters, dat jullie lasten licht zijn. Ze zijn de moeite niet waard.

Clifton Coltron gebruikt een uitdrukking waar ik echt veel aan heb gehad. Ik heb deze uitdrukking van je gestolen, broeder. Ik gebruik hem steeds: “De duivel legt een tandenstoker op je weg en tegen de tijd dat je klaar bent erover na te denken, is het gegroeid en vermeerderd tot een honkbalknuppel en slaat het je hersens in." Sommigen van jullie hebben slechts miezerig kleine dingen waar je je op richt en erover nadenkt, zodat het zo groot wordt dat het je plotseling gaat vernietigen. 

Er kwam eens een man naar onze voorgangersconferentie. Eén van de voorgangers, Bob, praatte over een aantal problemen die hij in zijn kerk meemaakte. Hij vertelde dat hij had volgehouden en dat God hem er doorheen had geholpen. Het was niet negatief. Hij praatte er op een positieve manier over dat je niet moet opgeven. Een andere voorganger, Greg More, vertelde over een rechtszaak van negen miljoen dollar die tegen hem was aangespannen, maar hij kwam er overheen en God zegende hem. En een man die ook naar de conferentie was gekomen had problemen. Hij had bedacht dat iedereen moest horen hoe groot zijn probleem was. Hij wilde dat mensen medelijden met hem zouden krijgen. Hij stond op en legde een getuigenis af. Hij zei: "Mensen, nadat ik heb gehoord waar jullie doorheen zijn gegaan, dan heb ik vergeleken met jullie helemaal geen problemen. Mijn problemen zijn voor jullie een peulenschil. Ik ben vrijgezet. Ik heb helemaal geen problemen meer." Hij had zijn perspectief veranderd. Zijn omstandigheden waren niet veranderd, maar zijn perspectief wel.

De waarheid is dat de problemen die jullie groot vinden helemaal niet zo groot zijn. Sommigen zeggen misschien: "Maar man, ik heb een vreselijk huwelijk. Ik houd het al vijf jaar vol, maar het is verschrikkelijk. Wat moet ik doen?" Je moet God prijzen. Je hebt een heleboel waar je God voor kunt prijzen. Als je niks anders kunt bedenken, dan kun je God prijzen dat er in de hemel niet gehuwd wordt en niet ten huwelijk wordt genomen. Dat zei Jezus. Je zou God moeten prijzen dat het maar tijdelijk is. Je zou God moeten prijzen. Halleluja. Er is heel veel waar je God voor kunt prijzen.

Paulus praat dus over zijn lichte last der verdrukking en hij geeft er een reden voor. Hij zegt dat het maar voor een ogenblik is. Wist je dat jouw lichte last maar voor een ogenblik is. Dat zei ik ook tegen de vrouw die wilde dat ik voor haar huwelijk bad. Ik zei: "Vergeleken met de eeuwigheid is jouw huwelijk als een vingerknip.".Als je alles in het perspectief van de eeuwigheid plaatst, dan krimpt jouw probleem in tot het niets meer is. Het is alsof je een verrekijker neemt. In plaats van dat je door het verkleinende eind naar het vergrotende eind kijkt, kijk je door het vergrotende eind naar het verkleinende eind. Kijk eens naar die grote berg die je maar volgt en draai je verrekijker om. De berg wordt piepklein. Je kunt hem aanraken en oppakken en er is geen probleem meer. Amen? Gooi hem in de zee. 

Je kunt je perspectief veranderen. Dus wat als de dokter zegt dat je gaat sterven? "Geweldig! Ik heb ernaar verlangd om heen te gaan en Jezus te zien. En als ik genezen word, dan is dat een fantastisch getuigenis. Maar als ik niet genezen word, zal ik bij Jezus zijn. Hoe je het ook wendt of keert, ik kan niet verliezen." Zeg ik nu dat je niet genezen zou moeten worden? Nee, ik geloof dat het Gods wil is om je altijd te genezen, maar stel dat je niet genezen wordt, dan sterf je in de frontlinie terwijl je in God gelooft. Dat is geen schande. Het geeft geen smaad.

Sommige mensen zijn bang dat ze zullen falen. De enigen die nooit zullen falen zijn de mensen die er niet in slagen ooit iets te doen. Als je iets gaat doen, zul je waarschijnlijk falen. Je zult waarschijnlijk vergissingen maken. Dat is geen enkel probleem. Het stelt niets voor. Amen? Je kunt dingen in het perspectief van de eeuwigheid plaatsen. Het is maar voor een ogenblik. In de Schrift staat vaak "en het geschiedde". Het gebeurt en het gaat voorbij. Daarom gebeurde het, zodat het voorbij kon gaan. Je hoeft er niet voor eeuwig mee te leven. Als je op deze manier naar dingen gaat kijken, dan kun jij je verheugen. Je kunt je verheugen omdat het voorbij gaat. Het is tijdelijk.

In vers 18 van 2 Korintiërs 4 staat: "Daar wij niet zien op het zichtbare, maar op het onzichtbare; want het zichtbare is tijdelijk, maar het onzichtbare is eeuwig." Hier heb je nog een reden waarom Paulus kon zeggen dat hij een lichte last der verdrukking had. Hij keek niet naar het natuurlijke, maar hij richtte zich op het onzichtbare, de geestelijke waarheden. Hij keek naar wat God had gedaan in plaats van naar wat de duivel had gedaan. Satan is werkzaam in het natuurlijke. Als jij in het natuurlijke te werk bent en je richt je op het natuurlijke, dan haak je in op de duivel. Als je ingehaakt wilt zijn op wat God doet, dan moet jij je blik richten op het Woord van God. Door geloof moet je dingen gaan beseffen. Je moet in staat zijn om voorbij het natuurlijke en in het geestelijke te kijken. Je moet het onzichtbare gaan zien.

Weet je hoe we het noemen als je iets ziet dat je niet met je natuurlijke ogen kunt zien? Dat is geloof. In Hebreeën 11:1 staat: "Het geloof nu is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet." Geloof stelt je in staat om door geloof te wandelen. In 2 Korintiërs 5:7 staat: "Want wij wandelen in geloof, niet in aanschouwen." Weet je wat wij geloof noemen? De meeste mensen vinden dit niet leuk, maar de waarheid is dat geloof is om het onzichtbare te zien in plaats van het zichtbare. Geloof is in staat zijn om te zien wat God doet in plaats van wat de duivel doet. De meeste mensen zijn ingehaakt op wat de duivel doet. Daar zijn ze op gericht en waar jij je aandacht op richt, zal je gaan beheersen.

In Spreuken 23:7 staat: "Want als iemand die zijn eigen plannen maakt, zo is hij." Als je naar negatieve dingen kijkt, zul je negatief zijn. Als je naar deprimerende dingen kijkt, zul je depressief zijn. Als je naar sombere dingen kijkt, zul je somber zijn. Als je kijkt naar de beloftes van God en de overwinning, zul je je verheugen en God prijzen. Op deze manier werkt het. In Filippenzen 4:8-9 staat: "Voorts, broeders, al wat waar, al wat waardig, al wat rechtvaardig is, al wat rein, al wat beminnelijk, al wat welluidend is, al wat deugd heet en lof verdient, bedenkt dat. Wat u geleerd en overgeleverd is, wat gij van mij gehoord en gezien hebt, breng dat in toepassing en de God des vredes zal met u zijn." Denk over deze dingen na. Als je aan deze dingen denkt, zul je leven en vrede hebben.

In Romeinen 8:6 staat: "Want de gezindheid van het vlees is de dood, maar de gezindheid van de Geest is leven en vrede." Denk aan dingen met de gezindheid van de Geest. Het Woord van God heeft de gezindheid van de Geest. Het is Geest, het is leven. Als je daaraan denkt, zul je leven en vrede hebben. Je kunt dit vers ook omdraaien en zeggen dat het spreekt over wat je in je leven hebt gezaaid, door naar de resultaten te kijken. Dat is de oogst. Heb jij leven en vrede? Als dat zo is, dan heb je de gezindheid van de Geest. Heb je dood? Als dat zo is, dan heb je de gezindheid van het vlees. De gezindheid van het vlees brengt dood voort. Het zijn niet je genen, het zijn niet je omstandigheden, het is niet de partner die God aan jou gegeven heeft, het zijn niet de lasten der verdrukking en de problemen in je leven die de dood voortbrengen. Het is jouw gezindheid van het vlees. Het is jouw manier om naar al deze dingen te kijken wat de dood voortbrengt.

Wist je dat John Wesley een man was die op een krachtige manier de wereld ondersteboven zette voor God? Nog niet zo lang geleden las ik zijn biografie. Zijn vrouw was een heks. Ze was boosaardig. Als hij aan het bidden was, kwam zij binnen en ging ze hem slaan en schoppen. Soms schopte ze zijn voeten onder hem vandaan. Ze hoonde hem. Ze haatte God en ze haatte John Wesley en hij leefde veertig jaar met haar samen. Hij hield van die vrouw. Hij bad voor haar en hij deed nooit iets verkeerds. Hij bleef haar trouw. Hij had een slecht huwelijk, maar John Wesley zette de wereld ondersteboven voor God.

Sommigen van jullie kunnen niet eens naar het werk gaan door wat je man of vrouw doet. Ik zal je wat vertellen. Jouw probleem is het probleem niet. Het probleem is de manier waarop je naar je probleem kijkt. Je zou niet naar het natuurlijke moeten zien. Je zou in het geestelijke gebied moeten zien. Je zou alles in perspectief moeten plaatsen en je zou moeten beginnen te beseffen dat het Gods wil is dat je gelukkig bent. Het is niet verkeerd om gelukkig te zijn. Het is verkeerd om somber te zijn.

Natuurlijk kun je wel somber zijn. Maar ‘somber’ is een verkeerde woordkeuze. Je kunt voor een korte periode bedroefd zijn en medelijden hebben en voorbede doen. Maar dat zou als in een sandwich tussen de lofprijs moeten zijn ingeklemd. Begin met "Onze Vader die in de hemelen zijt. Uw naam worde geheiligd." – dan leg je jouw verzoek er tussen en je eindigt met: "Maar van U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid tot in eeuwigheid. Amen." Gebruik de sandwichtechniek. 

"Gaat met een loflied zijn poorten binnen, zijn voorhoven met lofgezang." Dat staat in Psalm 100:4. "Looft Hem, prijst zijn naam, 5 want de Here is goed, zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid, en zijn trouw tot in verre geslachten." Psalm 103:2 zegt: "Loof de Here, mijn ziel, en vergeet niet een van zijn weldaden." Weet je waarom Hij je beveelt om niet een van Zijn weldaden te vergeten? Omdat je Zijn weldaden zult vergeten als je je niet inspant om ze voor je geest te halen. Je wordt meegezogen in het negatieve, en dan ga jij je richten op het negatieve. Je moet je inspannen om God te prijzen. Daarom onderwijs ik hierover. Geloof is uit het horen en het horen door het Woord van God. Het Woord leert ons dingen over blijdschap, tevredenheid en geluk die je in het natuurlijke niet zult krijgen. Op een natuurlijke manier kun je niet in blijdschap wandelen.


Deel 2. Is Jezus genoeg voor je?