Bijbelgetrouw, krachtig en praktisch onderwijs van Andrew Wommack
Overzicht van de vertaalde bijbelstudies van Andrew Wommack, klik hier...

Hoe kun je gelukkig zijn? - 6
Andrew Wommack

Deel 1. Het is niet verkeerd om blij te zijn
Deel 2. Is Jezus genoeg voor je?
Deel 3. Leer tevreden te zijn
Deel 4. Het geheim van Paulus
Deel 5. Wat doen we met ambitie?
Deel 6: Herken je Jezus?

Oorspronkelijke titel: How To Be Happy – Do You Recognize Jesus?
Als MP3 bestand te downloaden van: www.awmi.net
Vertaling 2008 Wiebrig Calderhead

Veel mensen verlangen ernaar om gelukkig te zijn. Waarom zijn sommige mensen gelukkig en lijkt het of anderen zich ellendig voelen? In deze krachtige serie zul je het geheim leren hoe je gelukkig kunt zijn. Andrew Wommack legt uit dat het Gods wil is dat je gelukkig bent. De Bijbel leert ons om ons altijd in de Heer te verheugen. Leer hoe je ondanks je omstandigheden gelukkig kunt zijn. De vreugde van Paulus was niet afhankelijk van zijn omstandigheden. Ontdek het geheim. De Heer is altijd bij je. Wanneer jij je eenmaal deze waarheid hebt toegeëigend, zal je vreugde overvloeien.

Deel 6: Herken je Jezus?

Ik wil een verhaal nemen uit Lucas 24 over de opstanding van de Here Jezus en je een aantal dingen laten zien die, toen ik ze zag, mijn leven radicaal veranderden. In die tijd woonde ik in Darling en het gebeurde vlak nadat de Heer me had geroepen om te prediken. Het maakte dat ik voor het eerst met een mate van zelfvertrouwen kon spreken. Twee jaar lang had ik geprobeerd in de bediening te staan, maar ik was zo op mezelf gericht, zo bang en zo introvert, dat ik niet genoeg vrijmoedigheid kon verzamelen om te spreken. Door Lucas 24 liet de Heer me een aantal dingen zien die mijn leven radicaal veranderden, die mij van de ene op de andere dag veranderden. Ik bid dat door dit verhaal jou hetzelfde zal overkomen.

In Lucas 24 staat vanaf vers 13: "En zie, twee van hen waren juist op die dag op weg naar een dorp, zestig stadiën van Jeruzalem verwijderd, genaamd Emmaüs, 14 en zij spraken met elkander over al wat voorgevallen was. 15 En het geschiedde, terwijl zij daarover spraken en van gedachten wisselden, dat Jezus zelf bij hen kwam en met hen medeging. 16 Maar hun ogen waren bevangen, zodat zij Hem niet herkenden. 17 Hij zei tot hen: Wat zijn dit voor gesprekken, die gij al wandelende met elkander voert? En zij bleven met somber gelaat staan. 18 Eén dan van hen, genaamd Kleopas, antwoordde en zei tot Hem: Zijt Gij de enige vreemdeling in Jeruzalem, dat Gij niet weet wat daar dezer dagen geschied is? 19 En Hij zei tot hen: Wat dan? Zij zeiden tot Hem: Hetgeen geschied is met Jezus de Nazarener, een man, die een profeet was, machtig in werk en woord voor God en het ganse volk, 20 en hoe Hem onze overpriesters en oversten overgegeven hebben om Hem ter dood te veroordelen en Hem gekruisigd hebben. 21 Wij echter leefden in de hoop, dat Hij het was, die Israël verlossen zou. Maar met dit al is het thans reeds de derde dag, sinds dit geschied is. 22 Maar ook hebben enige vrouwen uit ons midden ons doen ontstellen: zij waren in de vroegte bij het graf geweest 23 en hadden zijn lichaam niet gevonden en zijn toen komen zeggen, dat zij ook een verschijning van engelen gezien hadden, die zeiden, dat Hij leeft. 24 En enigen van de onzen zijn naar het graf gegaan en hebben het zo bevonden, als de vrouwen ook gezegd hadden, maar Hém hebben zij niet gezien. 25 En Hij zei tot hen: O onverstandigen en tragen van hart, dat gij niet gelooft alles wat de profeten gesproken hebben! 26 Moest de Christus dit niet lijden om in zijn heerlijkheid in te gaan? 27 En Hij begon bij Mozes en bij al de profeten en legde hun uit, wat in al de Schriften op Hem betrekking had. 
28 En zij naderden het dorp, waar zij heengingen, en Hij deed, alsof Hij verder zou gaan. 29 En zij drongen sterk bij Hem aan en zeiden: Blijf bij ons, want het is tegen de avond en de dag is reeds gedaald. En Hij ging binnen om bij hen te blijven. 30 En het geschiedde, toen Hij met hen aanlag, dat Hij het brood nam, de zegen uitsprak, het brak en hun toereikte. 31 En hun ogen werden geopend en zij herkenden Hem; en Hij verdween uit hun midden. 32 En zij zeiden tot elkander: Was ons hart niet brandende in ons, terwijl Hij onderweg tot ons sprak en ons de Schriften opende? 
33 En zij stonden op en keerden terzelfder tijd terug naar Jeruzalem en zij vonden de elven en die bij hen waren, vergaderd, 34 en dezen zeiden: De Here is waarlijk opgewekt en is aan Simon verschenen."

Dit is geweldig. Dit is een krachtig verhaal. Maar ik wil dat je sommige dingen gaat zien. Het sluit perfect aan op waar we al over gesproken hebben, dat onze vreugde niet in uiterlijke omstandigheden ligt. Onze vreugde is in de Heer.

Sommige mensen zeggen: "Nou, als de Heer echt bij me was, als ik Zijn kracht en Zijn zalving en Zijn zegen in mijn leven had, dan zou ik dat weten." Sommige mensen hebben het idee dat we dit intuïtief kunnen weten, dat je zonder enige inspanning dingen kunt voelen. "Als God werkelijk in je leven is, als je de zalving hebt om wonderen te doen of zoiets, dan zouden je handen branden. Er zou een soort van fysieke, zichtbare manifestatie zijn." Het is verbazend dat sommige zogenaamde geloofsmensen feitelijk geen geloof hebben en iets fysieks willen en altijd maar de aanwezigheid willen bewijzen of zichtbaar zien worden. En wij denken maar dat het op deze manier gaat.

Ik wil je laten zien dat hier twee discipelen van Jezus zijn. Hun namen worden niet genoemd. Sommige mensen verklaren dat één van deze discipelen, die hier Kleopas wordt genoemd, Petrus was, maar aan het eind van het verhaal staat dat Jezus aan Simon is verschenen. Ik ben er niet zeker van of hij het was, maar in ieder geval waren ze discipelen van de Heer. Dit waren mensen die Hem gevolgd hadden en die Jezus hadden gezien. Ze waren met Jezus geweest, drieënhalf jaar lang hadden ze tijdens Zijn bediening met Hem gewandeld. En ze waren ontdaan.

In het 17e vers staat dat toen Jezus hen naderde, zei: "Wat zijn dit voor gesprekken die jullie met elkaar voeren terwijl jullie wandelen en somber zijn?" Deze discipelen waren somber. Waarom waren ze somber? Waren ze somber omdat ze die dag niet genoeg geld hadden of vanwege iets fysieks, iets dat in het natuurlijke lag? Ze waren somber vanwege geestelijke dingen.

Het is betrekkelijk gemakkelijk om je over vleselijke dingen heen te zetten en in te zien dat een auto of een huis je nooit voldoening zal geven en je tevreden zal maken. Het is betrekkelijk gemakkelijk om je aandacht van die dingen af te halen. Maar heel veel Christenen worden verslagen door geestelijke dingen. Er zijn heel veel mensen die van slag raken omdat ze ontmoedigd worden, omdat ze niet de kracht, de vreugde en de aanwezigheid van de Heer hebben en ze steeds meer van God willen hebben.

Je moet begrijpen dat hier een gedeeltelijke waarheid in is. We moeten ook honger naar de dingen van God hebben. Er is zoiets als heilige ontevredenheid, een heilig soort van honger. Maar je moet begrijpen dat God alles al binnenin je heeft gelegd en waar wij hongerig naar zijn is, dat wat we al hebben wordt vrijgezet, niet dat we iets zullen krijgen wat we niet hebben. Sommigen van jullie vragen zich nu misschien af wat het verschil is. Het is een kolossaal verschil.

Iemand die zegt: "O God, ik vraag U om me geloof te geven. O God, ik roep het uit, geef me geloof. O God, ik roep het uit om geloof te krijgen," spreekt uit ongeloof. Ik weet dat je misschien denkt: "Wat is er verkeerd aan dat gebed?" De Bijbel zegt dat je al DE maat van geloof hebt. Er zijn geen verschillende maten geloof. God gaf de een niet meer geloof dan de ander. Als je wedergeboren bent, heeft God HET geloof van de Here Jezus Christus binnenin je geplaatst en je hebt al het geloof dat je zou kunnen hebben of ooit zult hebben. Het gaat er niet om of je meer geloof moet krijgen. Wat jij nodig hebt is om te leren hoe je het geloof dat je al hebt moet gebruiken.

Mensen komen naar me toe en ik wil ze niet laten schrikken. Maar deze week kwamen mensen bij me met vragen. En als jij één van die mensen bent, word dan niet kwaad op mij. Ik begrijp je vraag wel. Maar ik vertel nu wat mensen in het algemeen vragen. En technisch gesproken komen mensen naar me toe en zeggen dat ze meer van Jezus nodig hebben. Maar je hebt niet meer van Jezus nodig. Je kunt niet meer van Jezus krijgen. Als Jezus in je hart komt, is het niet zo dat Hij begint om zijn kleine teen in je leven te brengen. God geeft je niet een likje zalving dat net voldoende is om je aan vast te houden in dit leven. En dan krijg je de volledige dosis als je bij de Heer bent.

Als Jezus in je is, dan woont al de volheid van de Godheid lichamelijk in jou. Dat staat in Kolossenzen 2. Dan ben je volledig in Hem. Je hebt niet meer van Jezus nodig. Maar Jezus heeft meer van jou nodig. Amen? Je kunt Jezus meer openbaar maken. Je kunt in meer vreugde, vrede en kracht van God wandelen.

Het is goed om honger te hebben en te zeggen: "God, ik wil dat U ongehinderd door me stroomt. Ik wil niet dat ik een probleem ben. Ik wil dat U bij mij de belangrijkste plaats inneemt en me beheerst." Je hebt het nodig zo'n honger te krijgen die niet eerder gestild wordt tot het moment van het bruiloftsmaal van het Lam. Maar aan de andere kant heb je die honger nodig en moet je kunnen zeggen: "Vader, het is niet dat ik twijfel aan wat U hebt gedaan. Ik weet dat U binnenin me bent." En je moet God voortdurend prijzen voor wat je al ontvangen hebt. Je verlangt er alleen naar om te zien dat het wordt vrijgezet.

Iemand zegt nu misschien dat er geen verschil is, want hoe dan ook komt het erop neer dat je nog steeds honger hebt. Nee, er is een groot verschil. Ik heb bijvoorbeeld vandaag al gegeten, maar ik begin weer trek te krijgen. Er is een verschil met iemand die vandaag gegeten heeft en weet dat het voldoende is. Als je naar me kijkt, kun je eigenlijk wel aan me zien dat ik vandaag meer gegeten heb dan nodig is. Maar in ieder geval is er een verschil tussen vandaag gegeten te hebben en weer wat te willen eten en op deze manier te leven en iemand die maandenlang niets heeft gegeten en die verhongert en op sterven na dood is. Een heleboel Christenen zijn in die toestand. Ze hebben niet deelgenomen aan de aanwezigheid en de vreugde van de Heer. Maar dat zouden wij voortdurend wel moeten doen. Dat moet een onophoudelijke stroom in je leven zijn. Ik heb vandaag geen honger omdat ik niet gegeten heb, want ik heb gegeten. Het is gewoon tijd voor weer een hap. Er is een verschil tussen mij en iemand die weken- of maandenlang niet heeft gegeten. Er zijn Christenen die van jaar tot jaar teren op zo af en toe een klein hapje. God wil niet dat je op die manier leeft. De waarheid is dat je de kracht van God al binnenin je hebt. 

Je kunt een perfecte vergelijking maken met deze discipelen. Deze discipelen waren al wandelende aan het praten en ze waren somber. Waar praatten ze dan over? Ze waren aan het praten over de opstanding. Ze praatten over precies de goede dingen. Maar weet je hoe ze erover praatten? Ze spraken erover in termen van twijfel en ongeloof. "Hoe kan dit toch bestaan?" Ze legden het zelfs uit aan Jezus en zeiden: "Bent U slechts een vreemdeling in Jeruzalem dat U niet heeft gehoord wat de afgelopen drie dagen is gebeurd met Jezus van Nazareth, dat Hij gekruisigd is? We geloofden dat Hij de Messias was. En sommige mensen van onze groep hebben zelfs gezegd dat Hij uit de dood is opgestaan en ze zeiden dat ze een visioen hadden gezien met engelen die zeiden dat Hij leeft." Ze zeiden al de juiste dingen. Ze praatten over de opstanding en toch waren ze somber.

Je kunt over de Heer praten en je kunt zelfs praten over goede dingen, maar toch kun je er met een ondertoon van ongeloof over praten en nog steeds somber zijn. Je kunt over de zalving van God praten. Sommige mensen zien de zalving van God en worden erdoor gezegend. Ze willen in de rivier gaan en meestromen. Maar andere mensen worden meteen somber. "O, waarom gebeurt mij dat niet." Ik bedoel dat de zegen voor de een kan maken dat de ander er negatief op reageert. Sommige mensen hebben zo'n negatieve instelling, zo'n negatieve inslag op dingen dat ze zelfs over goede dingen wel weten te mopperen en te klagen.

Deze discipelen waren met Jezus aan het wandelen. Als ze hadden geweten met Wie ze waren, dan zou al hun verdriet, hun somberheid verdwenen zijn. Maar ze wisten zelfs niet met Wie zij waren. En dit zijn mensen die Jezus kenden. Ze kenden Hem, maar waren zich niet van Hem bewust. Ze wandelden met Jezus, de opgestane Jezus, en ze herkenden Hem niet. Hoe kon dit gebeuren?

Ga eens naar Marcus 16. Hier gaat het over precies hetzelfde, maar het is door een andere schrijver geschreven. Marcus 16 somt dit verhaal in twee verzen op: "12 Daarna verscheen Hij in een andere gedaante aan twee van hen op de weg, terwijl zij zich naar het land begaven. 13 En ook die gingen heen om het aan de anderen te berichten. En ook die geloofden zij niet."

Deze verzen 12 en 13 beschrijven dus het hele verslag van Lucas 24 waar ze op weg naar Emmaüs waren en hier staat dat Jezus in een andere gedaante aan hen verscheen. Wat voor gedaante had Hij dan?

In Johannes 20 lees je dat Jezus aan de discipelen verscheen en acht dagen later terugkwam. In Lucas 24 verscheen Hij op de dag van de opstanding en acht dagen later verscheen Hij aan Thomas. Thomas had gezegd: "Indien ik in Zijn handen niet zie het teken van de nagels en mijn vinger niet steek in de plaats van de nagels en mijn hand niet steek in Zijn zijde, zal ik geenszins geloven." (Johannes 20:24) En Jezus verscheen acht dagen later en zei: "Thomas, breng je vinger hier en zie Mijn handen en breng je hand en steek die in Mijn zijde, en wees niet ongelovig, maar gelovig." (Johannes 20:27)

Dit is dus acht dagen later en we weten dat Hij een verheerlijkt lichaam had dat nog steeds de indrukken van de nagels en de speerpunt had. Weet je wat het verschil was? Hij had een verheerlijkt lichaam. Zijn verheerlijkte lichaam zag er net zo uit als Zijn fysieke lichaam, maar het was geestelijk, niet fysiek.

Wat ik nu ga zeggen vergt wel enig denkwerk. Het spijt me dat ik je dit aandoe, ik weet dat de meeste mensen liever niet denken. Je hebt liever dat iemand de dingen voorkauwt en je met een lepel voert. Maar je moet hier even over nadenken. Weet je dat er een verschil is tussen geest en vlees? Jezus zei: "Wat uit het vlees geboren is, is vlees, en wat uit de Geest geboren is, is geest." (Johannes 3:6).

Het zal je even moeite kosten om dit te pakken te krijgen, maar met je vleselijke verstand kun je niet de geestelijke waarheden, de geestelijke werkelijkheid waarnemen. In 1 Korintiërs 2:14 staat: "Doch een ongeestelijk mens aanvaardt niet wat van de Geest van God is, want het is hem dwaasheid en hij kan het niet verstaan, omdat het slechts geestelijk te beoordelen is."

Het geestelijke lichaam, het verheerlijkte lichaam van Jezus moest geestelijk worden waargenomen, zelfs al leek het precies hetzelfde als het fysieke lichaam. Ik weet ook niet hoe ik dit moet beschrijven, maar je kunt het fysieke lichaam van Jezus zien en daarna het geestelijke verheerlijkte lichaam van Jezus, en ze zouden er precies hetzelfde uitzien. Ik weet zeker dat Hij dezelfde lengte had, dezelfde vorm, dezelfde afdruk van de nagels, maar het ene lichaam was geestelijk en het andere fysiek en je kunt geestelijke dingen niet op een vleselijke manier waarnemen.

In Lucas 24 staat dat ze wandelden en met elkaar overlegden. Het probleem was dat zij het in hun hoofd probeerden uit te werken. Ze probeerden uit te puzzelen of het mogelijk was dat Jezus uit de dood was opgewekt. Ze gebruikten hun mentale vaardigheden en daarom konden ze de opgestane Heer Jezus Christus, die ze hadden gekend, niet waarnemen. Ze hadden met Hem gegeten en met Hem geslapen. Ze waren drieënhalf jaar bij Hem geweest, en ze herkenden Hem niet omdat Hij een geestelijke gedaante had. Dit laat het opvallende verschil tussen het natuurlijke en het geestelijke gebied wel zien.

Broeders en zusters, het antwoord op zoveel van onze problemen is dat we zo vleselijk zijn. We proberen dingen door een vleselijk systeem waar te nemen. We proberen waar te nemen dat de Heer met ons is en de waarheid is dat de opgestane Heer Jezus Christus meer met ons is dan toen Hij met die twee discipelen op de weg naar Emmaüs wandelde. Dat was maar een tijdelijk iets. Hij heeft ons beloofd dat Hij ons nooit zal begeven of verlaten. Hebreeën 13:5: "Want Hij heeft gezegd: Ik zal u geenszins begeven, Ik zal u geenszins verlaten."

Nu zal iemand vast wel zeggen: "Ja, dat weet ik wel." Maar ik zou je niet kunnen vertellen hoeveel mensen naar me toe zijn gekomen met de vraag of ik voor hen wil bidden, want ze zeggen dat God hen heeft verlaten, God heeft hen opgegeven. Dat is niet waar. Ik kan je verzekeren dat God nog steeds bij je is. Hij is bij ieder van ons in al Zijn glorie en kracht.

Het is niet zo dat God komt en gaat. Jouw bewustzijn van God komt en gaat. De waarheid is dat, ook al heb je ooit de aanwezigheid van God gevoeld, ook al heb je ooit de vreugde van God gevoeld, ook al heb je ooit de zalving van God op je gehad, jij de glorie van God duizend keer, een miljoen keer sterker hebt dan wat je ooit hebt meegemaakt. God komt en gaat niet. Het is jouw waarneming van Hem die komt en gaat.

Jezus wandelde met deze discipelen en ze herkenden Hem zelfs niet. Hoe gingen ze Hem uiteindelijk wel herkennen? Weet je wat Jezus deed? Hij begon met de Schrift. Jij zou misschien denken dat als jij daar liep, je alleen maar goed naar Hem hoefde te kijken. Maar je kunt Jezus niet waarnemen in het fysieke gebied. Als Jezus vanavond hier bij ons zou zijn en in Zijn geestelijke lichaam hier in deze zaal zou rondwandelen, dan zou dat ons ontgaan als we in het vlees waren. Als je nog net zo zou denken als vorige week, als je depressief, verslagen of ontmoedigd bent, als je problemen hebt, als je die negatieve instelling hebt, dan kan ik je verzekeren dat als de opgestane Heer Jezus Christus hier in deze zaal was, naar je toe zou komen en naast je ging zitten, je dat niet in de gaten zou hebben.

Sommigen van jullie zeggen waarschijnlijk: "O nee, dat zou mij nooit gebeuren." In Lucas 24 staat precies wat er gebeurde. De opgestane Heer Jezus Christus liep een uur of langer vlak naast deze mannen en ze herkenden Hem niet. Hoe herkenden ze Hem uiteindelijk wel? Omdat Hij het Woord met hen ging delen. Hij opende het Woord en zei: "(25) O onverstandigen en tragen van hart, dat gij niet gelooft alles wat de profeten gesproken hebben! 26 Moest de Christus dit niet lijden om in zijn heerlijkheid in te gaan? 27 En Hij begon bij Mozes en bij al de profeten en legde hun uit, wat in al de Schriften op Hem betrekking had."

Hij nam het Woord van God en ze moesten Hem waarnemen door het Woord van God. Op dezelfde manier moet jij waarnemen dat God met je is. De waarheid is dat je moet afgaan op wat het Woord van God zegt. Gods Woord zegt: Hij zal je nooit begeven, noch verlaten. Sommigen van jullie hebben het gevoel dat God komt en gaat. "O man, ik heb de aanwezigheid van God al in geen maanden gevoeld. God is er niet meer." De waarheid is dat jouw waarneming in de war is, niet God. God heeft Zijn Woord dat Hij je nooit zal verlaten niet gebroken. 

Wij bidden soms van die domme gebeden. In deze kerk wordt niet zo gebeden, maar ik ben in kerken geweest waar ze bidden: "God, wij vragen U om vanavond te komen en met ons te zijn. Kom en wees vanavond met ons." Dat is een ongelovig gebed. De Bijbel zegt: "Hij zal je nooit begeven, noch verlaten." Waarom moet je God vragen om te komen en met je te zijn als Hij je nooit zal begeven of verlaten?

Iemand zegt nu misschien: "O broeder, op die manier heb ik het nooit gezien. Ik bedoelde er niets slechts mee. En ik geloof dat God het wel begrijpt. Het is niet zo erg. Het is gewoon maar iets technisch." Nee, het maakt wel iets uit. Want waarom bid je en vraag je God om te komen en met je te zijn? Omdat je niet gelooft dat Hij er is tenzij iemand een bijzonder woord spreekt? Tenzij iemand begint te zingen? Geloof je niet dat God hier is tenzij er iets gebeurt? De waarheid is dát God hier is.

We hebben wel eens dingen gezegd als: "Op die plaats was God in geen velden of wegen te bekennen." De waarheid is dat God het niet kan helpen om daar te zijn, omdat Zijn mensen daar zijn. Waar twee of drie mensen in Zijn naam vergaderd zijn, daar is Hij in hun midden. Er is een speciale zalving als twee of drie mensen bij elkaar zijn, en als er slechts één persoon is, dan heeft niemand anders dan die ene persoon God meegebracht. Hij zal je nooit begeven noch verlaten.

Ik ga vaak naar het buitenland en ik sta er verbaasd over wat er dan gebeurt. Ik bedoel dit niet slecht. Als hier iemand is die zich beledigd voelt, dan is dat zijn probleem. Ik probeer geen kritiek op iedereen te hebben. Maar als je naar het buitenland gaat, dan zijn de voorbidders de grootste lastposten. Want de voorbidders zoeken op iedere deurkruk naar demonen. Ze zijn op zoek naar problemen en ze willen altijd iets voelen. En als je hier moeilijk over doet, dan kun je het wel schudden.

Ik herinner me een vrouw die voorbidder was en zij zei: "O, voel je de tegenstand? Kun je de tegenstand in Roemenië voelen?" Ze wilde er juist volop tegenin gaan, maar ze keek eerst naar mij en ik was in de lach geschoten. Ze vroeg: "Voel je de tegenstand dan niet?" En ik zei: "Nee." Ze keek me aan met een gezicht van "wat ben jij nou voor een slome duikelaar". Ik zei: "Ik voel de aanwezigheid van God. Hij zal me nooit begeven noch verlaten."

De waarheid is dat je kunt voelen wat je maar voelen wilt. Als je op zoek bent naar een duivel, als je naar problemen zoekt, als je altijd op zoek bent naar een of andere boze geest om hem onderhanden te nemen, dan zijn ze er. Maar weet je, God is hier ook. Waarom zou je op zoek gaan naar de duivel als God hier is? Waarom zou je proberen om boze geesten te pakken te krijgen als God hier is? Aanval is de beste verdediging. Je moet inzien hoe groot God is. Vertel de mensen over de goedertierenheden van God en richt je op God. En weet je wat? De duivel zal van je vlieden. Jezus zal zich openbaar maken en de demonen zullen maken dat ze wegkomen. 

Maar het is verbazend hoe mensen zich op het negatieve willen richten. De meeste mensen die bezig zijn met de gaven van de Heilige Geest zijn altijd op zoek naar iets slechts in een ander. Waarom zoek je niet naar het goede? Je moet erop uit zijn om iets positiefs in een ander te vinden. We neigen naar het negatieve. Maar de waarheid is dat God ons nooit zal begeven noch verlaten.

Als je echt gelooft dat de almachtige God binnenin je woont, zoals in de Schrift staat, waarom zou je dan bang zijn voor mensen? Waarom zou je bang zijn voor mislukking? Waarom zou je dan ook maar voor iets bang zijn? Waarom zou je dan ontmoedigd en depressief zijn? De waarheid is dat we de aanwezigheid en de kracht van God niet herkennen.

Om terug te komen op Adam en Eva, satan kwam bij hen en zei: "Als je van deze boom eet, zul je als God zijn." Maar wist je dat de waarheid is dat ze al als God waren? Ze waren meer als God voordat ze van de vrucht aten dan daarna. Satan verleidde hen met iets wat ze al hadden. Satan komt bij jou en zegt: "Wil jij niet méér als God zijn?" Als hij je er niet van kan weerhouden om voor de Heer te kiezen, dan zal hij proberen jou te veroordelen nadat je voor de Heer hebt gekozen.

Heb je vroeger wel eens touwgetrokken met iemand? Je weet wel, je staat bijvoorbeeld aan weerszijden van een beek en je trekt en trekt en je probeert de ander in het water te trekken. Maar als je aan het verliezen bent, weet je wat je dan doet? Je laat het touw los. Als je niet kunt winnen, dan kun je in ieder geval het touw loslaten, zodat de ander op zijn achterwerk valt, en dan kun je daar tenminste nog een beetje leedvermaak uithalen. Dat is precies wat de duivel doet.

De duivel zal aan je trekken en zeggen: "Je dient God niet goed. God bestaat niet. Je bent veel te fanatiek. Dat gedoe is helemaal niet waar. Het werkt niet. God geneest je niet. God zet niemand vrij." Hij probeert uit alle macht aan je te trekken, maar als jij vastbesloten bent dat je God zult volgen, dan probeert hij het op een andere manier. Dan zegt hij: "O ja, natuurlijk kan God genezen, maar Hij zal jou niet willen genezen. Jij bent zielig. Voor jou gaat het niet op. Als je echt vol van God zou zijn, dan zou je genezing zien." Dat soort dingen zal hij aan je vertellen. Hij zal je veroordelen over dingen waarvan je niet eens wist dat ze bestonden. Hij zal je een andere richting uitduwen. De duivel heeft sommigen van jullie te pakken gekregen omdat hij zei: "O ja, natuurlijk. Jij gelooft in het volle evangelie, maar het probleem is dat jij leeg bent. Je hebt gewoon niets." Hij zal je daarover veroordelen, terwijl de waarheid is dat de volheid van de Godheid lichamelijk in je woont.

God is met je, maar weet je wat er gaande is? Het is net zoals bij die discipelen die naar Emmaüs gingen. Ze waren met hun verstand aan het redeneren en ze zeiden: "O God, waar bent U?" Je kunt Hem met je fysieke zintuigen niet waarnemen. De mensen vinden het heerlijk als God iets doet wat geen geloof vereist om Hem waar te nemen. Maar weet je, God is een God van geloof. In Hebreeën 11:6 staat: "Maar zonder geloof is het onmogelijk om God welgevallig te zijn."

De Heer zou zich op een bovennatuurlijke manier aan je kunnen openbaren. God wil graag de gaven van de Geest gebruiken en we hebben deze week geweldige dingen gezien. Ik kan je zeggen dat dit voor mij en voor veel mensen een levensveranderende week is geweest. Ik heb ervan genoten. Het is geweldig geweest. We hebben zeer accurate woorden van kennis gekregen en we hebben de meest wonderlijke dingen zien gebeuren. Het is nog geen week geleden dat ik zag dat bij iemand zonder trommelvlies onmiddellijk een nieuw trommelvlies werd gecreëerd. We hebben echt geweldige dingen zien gebeuren. God doet dit soort dingen want Hij wil ons graag zegenen.

Maar de echte aard van God is geloof. Zonder geloof is het onmogelijk om Hem welgevallig te zijn. Hij zal genoeg dingen doen om je te laten zien dat Hij echt is. Er is genoeg bewijs dat God echt is, dat Hij actief is, dat Hij levend is. Maar het komt erop neer dat als jij probeert om met je verstand God te doorgronden, Hij zich niet zal openbaren. Zo is de aard van God niet. Dat is niet Zijn karakter.

De enige manier om de Heer te behagen is door geloof waar te nemen wat Hij zegt. Ik kan je verzekeren dat als God het wilde, Hij iedere hond die langsloopt kan laten uitblaffen dat Jezus Heer is, en jou kan laten voorspellen waar je heen zult gaan. Hij zou Zijn Naam kunnen schrijven op iedere wolk die overdrijft. Hij zou iedere vogel op je schouder kunnen laten zitten en met je laten praten en jou dingen laten vertellen. Dat zou Hij allemaal kunnen doen. Maar dat is niet de aard van God.

Aan wie verkondigde God dat Jezus op aarde was gekomen? Hij verkondigde het aan een groep herders. Hij ging niet naar Caesar, Hij ging niet naar Pilatus. Hij ging zelfs niet naar de regeringsfunctionarissen. Hij verkondigde het aan een groep herders en Jezus werd in alle nederigheid geboren. Wist je dat Jozef en Maria geloof moesten hebben om voor waar aan te nemen dat Hij werkelijk God was? Er was geloof voor nodig. De herders hadden geloof nodig om het voor waar aan te nemen.

Jezus had in een Boeing 747 of een ruimteschip naar deze aarde kunnen komen. Ik kan je verzekeren dat God genoeg technologie heeft om zoiets te doen. Hij had iets kunnen doen dat duizendmaal meer spectaculair was. God had iedereen kunnen platgooien en op hun gezicht kunnen laten vallen en dan hadden ze God wel moeten aanbidden. Maar dat is niet de aard van God. Hij kwam op een nederige manier en de mensen hadden geloof nodig om Hem waar te nemen.

Toen Jezus uit de dood was opgewekt, zou ik wel weten wat ik in Zijn plaats zou hebben gedaan. Ik zou niet zijn verschenen aan Maria Magdalena, een vrouw die door demonen bezeten was geweest en die niemand kende. Zij zou echt niet de eerste persoon zijn geweest aan wie ik verschenen zou zijn. Ik zou rechtstreeks naar Pilatus zijn gegaan. Ik zou hem uit zijn bed hebben geschud, hem wakker hebben gemaakt en ik zou tegen hem hebben gezegd: "Hé Pilatus, zijn je handen nu schoon?" Of ik zou naar die soldaten zijn gegaan die met me hadden gespot en tegen me hadden gezegd: "Als jij de Christus bent, profeteer dan iets." Ik zou hen hebben wakker gemaakt en gezegd: "Hé kerels, zal ik jullie wat vertellen?" Ik zou hun post hebben gelezen. Ik zou niet bang voor Caesar zijn geweest. Ik zou iets spectaculairs hebben gedaan.

Maar weet je dat er in de Schrift geen enkele keer verslag van wordt gedaan dat Jezus aan een ongelovige verscheen? Na de opstanding van Jezus kwam niemand door een verschijning van Hem tot de Heer. Hij verscheen aan niemand, behalve aan de mensen die al geloofden.

Als je maximale impact probeert te bereiken, als je probeert om de wereld te bekeren en als je wilt dat iedereen het weet… Waarom verscheen Hij dan niet aan de wereld? Waarom verscheen Hij niet in Jeruzalem om de hogepriester, de schriftgeleerden en de Farizeeërs voor Hem te laten neervallen en Hem als God te aanbidden? Omdat dit niet de aard van God is. God is een nederige God. God is een God die behagen schept in geloof.

God wil niet dat je rondloopt met kippenvel als bewijs van Gods aanwezigheid. God wil niet dat je een hoorbare stem moet hebben of brandende handen, zodat je geen geloof nodig hebt. God wil dat je Hem door geloof waarneemt. Dat is de aard en het karakter van God.

Toch doen we van alles om maar onder geloof vandaan te komen en om niet te hoeven te wandelen in wat het Woord zegt. "O, ik weet dat het Woord zegt dat Hij mij nooit zal begeven noch verlaten, maar ik bedoel dat ik het zo graag wil voelen. Ik wil iets voelen. Ik wil een manifestatie zien." Je kunt het noemen zoals je wilt, maar een heleboel handelingen zijn niets anders dan ongeloof. Het komt omdat wij Hem met onze zintuigen willen waarnemen, en daarom lopen we Hem mis. Ik zeg je dat dit een belediging is. Dit zeg ik niet uit hardvochtigheid. Ik heb niet veel tijd meer en daarom wind ik er geen doekjes om. Maar het is een belediging. Het is een belediging voor God terwijl Hij zegt dat Hij je nooit zal begeven noch verlaten. Zie, Ik ben met u al de dagen, tot aan de voleinding der wereld. Hij heeft het beloofd. Hij heeft je Zijn Woord gegeven. En toch bidden we dingen als: "O Heer, ga deze week met ons, als het Uw wil is, in Jezus' naam. Amen. Heer, we vragen U te komen en vanavond met ons te zijn. O God, waar bent U? God, wilt U alsjeblieft van me houden? Ik voel de liefde van God niet."

Wie kan het wat schelen hoe jij je voelt? God heeft het in Zijn Woord gezegd. e zou je gevoelens en je eigen geredeneer aan de kant moeten zetten. Je moet ophouden om God te verlagen tot een gevoel of iets fysieks dat je kunt voelen. Je moet gaan inzien dat het Woord de grootste vertegenwoordiging van de waarheid is die je ooit zult krijgen. Het is sterker dan kippenvel. Het is sterker dan een rondje rond de kerk. Het is zelfs sterker dan een hoorbare stem. Het is sterker dan wat je ooit zult kunnen krijgen. God zei dat Hij je nooit zal begeven noch verlaten, dat de volheid van de Godheid lichamelijk in je woont.

Je moet het door geloof gaan waarnemen. Zelfs de discipelen van Jezus moesten het door geloof waarnemen toen Hij levend was en met hen wandelde. Ze konden Hem met hun eigen begrip niet waarnemen. Ze moesten geloof gebruiken om Hem waar te nemen. Wij zoeken naar iets dat niet naar Gods wil is. Wij proberen in een of ander gebied te wandelen waar we iets voelen en euforisch zijn. Dat is niet de wil van God.

Ik heb de afgelopen week in twee of drie verschillende plaatsen gesproken en ik weet niet meer precies wat ik waar heb gezegd, dus het kan zijn dat ik hier al eerder heb verteld dat ik op 23 maart 1968 een ervaring had waarbij God me overweldigde. Fysiek voelde ik de aanwezigheid van de Heer en emotioneel was ik vierenhalve maand lang gevangen in de aanwezigheid van God. Het veranderde mijn leven radicaal. Sommige mensen zullen nu denken: "Wat geweldig! Je zou nooit meer problemen moeten hebben.

Maar weet je, het was slechts het begin van mijn problemen. Want na vierenhalve maand sleet het af. Nu denken mensen misschien: "Wat deed je dan om het te laten afslijten?" Persoonlijk geloof ik dat ik niets deed. Weet je wat het was? Het is omdat God niet wil dat je op dit niveau leeft. Nu, 28 jaar later, heb ik nog steeds geen idee waarom God die ervaring liet gebeuren en waardoor het veroorzaakt werd. Je zegt misschien dat het was omdat iemand voor me bad. Ik weet niet of iemand speciaal voor mij bad. Ik weet het echt niet en ik heb er geen antwoord op. Ik weet alleen dat God iets geweldigs deed. 

Maar weet je, zo'n emotie slijt af. En 13 maanden lang vroeg ik God om me te doden, omdat ik er niet zonder kon leven. Ik was verslaafd geraakt. Hoe ga je weer terug naar het normale leven nadat je in de aanwezigheid van God bent geweest? Ik wist dat God meer werkelijkheid was dan wat ook. En 13 maanden lang vroeg ik God om me te doden. Mijn zus hier hield me in leven omdat ze een hele nacht Filippenzen 1 voor me bad toen ik in Vietnam was, want anders zou ik dood zijn geweest.

Ik was depressief en ontmoedigd omdat ik iets had geproefd van hoe God was en ik wilde op dat niveau blijven leven. Ik wilde leven op het niveau waarbij ik de aanwezigheid van God voelde. Het lukte me niet om het terug te krijgen. Uit wanhoop begon ik het Woord te lezen, zestien uur per dag. Ik had in Vietnam niets anders te doen, en daarom ging ik maar de Bijbel lezen. Zestien uur per dag.

Weet je wat er toen gebeurde? Ik begon vreugde en vrede te krijgen, niet op een emotie of op iets fysieks gebaseerd, maar door het Woord. Gods Woord ging me vreugde en vrede geven en gaf me een stabiliteit die groter was dan de emotie die ik had gehad. Bovendien was dit iets waar ik controle over had. Het enige wat ik hoefde te doen was om me op het Woord toe te leggen en geloof te mengen met het Woord van God. Het Woord van God zette dan vreugde, vrede, geluk en kracht binnenin me vrij. Het was iets waar ik greep op had, terwijl voor die tijd de de emotie kwam en ging en ik niet wist hoe ik dat moest beheersen. Ik ontdekte dat een relatie met God hebben op gezag van het Woord meer was dan een relatie met Hem gebaseerd op gevoelens en emoties.

Als ik vanavond tijd gehad zou hebben, dan zou ik het achtste hoofdstuk van Matteüs tegenover het twintigste hoofdstuk van Johannes kunnen stellen. In Matteüs 8 was een man die zijn knecht zag genezen zag doordat hij zei: "Het is niet nodig dat U hem aanraakt. Het is niet nodig dat U komt. Spreek alleen maar Uw woord en mijn knecht zal genezen zijn." Toen Jezus dit hoorde, verwonderde Hij zich en Hij zei: "Bij niemand in Israël heb Ik een zó groot geloof gevonden." Hij verwonderde zich over het geloof van deze man.

Vergelijk dit eens met Thomas in Johannes 20 die zei: "Tenzij ik het teken van de nagels in Zijn handen zie en mijn vingers in de plaats van de nagels steek en mijn hand in Zijn zijde steek, zal ik niet geloven." En Jezus verscheen aan Thomas en Hij zei: "Thomas, breng je vinger hier en zie Mijn handen en breng je hand en steek die in Mijn zijde." Thomas deed dit niet. Hij viel voor Jezus neer en zei: "Mijn Heer en Mijn God." En Jezus antwoordde door te zeggen: "Thomas, omdat je Mij hebt gezien, heb je gelooft, maar zalig zijn zij die niet gezien hebben en toch geloven."

Jezus zei dat er een grotere zalving, een grotere kracht en een grotere zegen is op diegenen die niet zien en het Woord geloven. Het grootste geloof dat Hij ooit had gezien was een geloof dat het Woord geloofde. Maar wij willen het Woord niet. "Ik wil niet weten dat Jezus met me is gebaseerd op het Woord, ik wil het voelen. Ik wil kippenvel. Ik wil een beetje opwinding." Mensen, dat soort gedrag brengt je in heel veel moeilijkheden en het zal je depressief en ontmoedigd houden. Het Woord van God zegt dat Hij met je is. Dat zou je focus moeten zijn. 

Als je kippenvel krijgt, geniet er dan van. Ik ben niet tegen gevoelens en emoties en ik ben er niet op tegen dat je een goede tijd hebt. Geniet ervan. Maar weet je, ik geloof het Woord niet om me tot een gevoel op te werken en als dat gevoel dan komt gooi ik de Bijbel aan de kant, omdat het mij alleen maar om het gevoel te doen was geweest. Nee, ik gebruik het Woord omdat daarop mijn leven is gegrondvest.

Ik ben een gelovige omdat Gods Woord zegt dat het zo is. En als ik een emotie krijg, prijs God. Halleluja! Maar ik blijf gericht op het Woord. Als ik een emotie krijg, dan leg ik mijn geloof niet in die emotie. Ik ga niet geloven dat God vanavond werkelijk hier is, omdat ik het voel. Mijn gevoel laat me niet méér geloven dan wanneer ik totaal niks voel. Amen? Als jij zo iemand bent die zegt: "O, ik weet dat God je zal genezen, want ik kan het voelen", dan ben jij iemand die niet op het Woord van God is gericht.

Weet je wat het grootste wonder is wat ik ooit heb gezien? Ik heb gezien dat mensen uit de dood werden opgewekt, dat dove oren opengingen. En de grootste wonderen die ik heb gezien, gebeurden toen ik niets voelde. Eigenlijk is het zo dat als ik al iets voel, ik de neiging heb om juist datgene te doen waar ik tegen spreek, en dat ik dan zeg: "Ik weet dat het gaat werken. O, ik voel dat de zalving over me is gekomen." Er is niets mis mee dat er gevoelens bijkomen. Je hoeft ze niet af te wijzen. Maar je moet ze beoordelen door het Woord van God en het Woord van God heeft de uiteindelijke zeggenschap.

Ik voelde vanavond de vreugde en de vrede van de Heer. Daarom wilde ik vanavond doorgaan en daar is niets verkeerd mee. Maar weet je, ik werd niet gedomineerd en beheerst door mijn gevoel. Ik was me bewust van de aanwezigheid van de Heer, maar ik geloof dat, ook al had ik niets gevoeld, Hij hier is. Amen?

Je moet je leven baseren op het Woord. In 2 Petrus 1 wilde Petrus bevestigen wat hij aan de mensen had verteld en hij zei: "Ik stel dit op schrift, zodat je na mijn heengaan al deze geschreven teksten hebt." En hij zei ook: "Want wij zijn geen vernuftig gevonden verdichtsels nagevolgd, toen wij u de kracht en de komst van onze Here Jezus Christus hebben verkondigd, maar wij zijn ooggetuigen geweest van zijn majesteit. Want Hij heeft van God, de Vader, eer en heerlijkheid ontvangen, toen zulk een stem van de hoogwaardige heerlijkheid tot Hem kwam: Deze is mijn Zoon, mijn geliefde, in wie Ik mijn welbehagen heb." (verzen 16 en 17)

Weet je wat hij deed? Hij zei in feite: "Wat ik vertel is waar. Ik weet dat het waar is. Het is niet een fabeltje. Ik heb het gezien. Ik zag de heerlijkheid van God op Jezus neerkomen. Ik zag dat Hij licht uitstraalde en ik hoorde een hoorbare stem uit de hemel die zei: Deze is mijn Zoon, mijn geliefde, in wie Ik mijn welbehagen heb." Het doel hiervan was dat Petrus wilde dat de mensen hem zouden geloven.

Als ik in het Dallas Fort Worth-gebied een krachtige campagne wilde voeren en als ik dus op de radio zou komen en zou zeggen: "Mensen, God is me in een visioen verschenen. Ik werd tot in de hemel opgetrokken en God sprak tot me en vertelde me dat ik de mensen in Dallas Fort Worth drie dingen moest zeggen en in oktober ben ik in de buurt, dus kom allemaal naar mijn bijeenkomst en dan zal ik het visioen met jullie delen," als ik op zo'n manier publiciteit aan mijn bijeenkomst had gegeven, dan zouden er veel meer mensen zijn gekomen. Dat is echt zo, want de mensen willen dit soort dingen horen.

Maar als ik alleen maar zou vertellen dat ik Gods Woord met de mensen wil delen en het Woord van God wil verkondigen, wie kan het dan iets schelen? Men heeft het Woord al. Men heeft het Woord al gehoord. Men wil iets opvallends hebben. Ik heb het nu niet over de mensen hier in de zaal, want jullie zijn hier al. Amen? Tegen jullie vaar ik niet uit, maar ik zeg dat er veel meer mensen zouden zijn gekomen als ik het op een andere manier had aangekondigd. De meeste mensen willen glitter en glamour en daar is ook niets mis mee. We hebben dat ook nodig.

Nadat Petrus dus gesproken heeft over al die dingen die bevestigen dat wat hij zegt van God komt, omdat hij Hem heeft gezien en de hoorbare stem van God heeft gehoord, zegt hij in vers 19: "En wij achten het profetische woord (daarom) des te vaster." Wat een geweldige verklaring. Wat kan dan vaster zijn dan een zichtbaar teken en een hoorbare stem uit de hemel? In vers 20 zegt hij: "Dit moet gij vooral weten, dat geen profetie der Schrift een eigenmachtige uitlegging toelaat."

Het Woord van God is gezaghebbender, draagt meer kracht en is vaster dan een hoorbare stem van God. Als jij een hoorbare stem zou horen die zou zeggen dat je genezen bent, en als dat meer geloof in je opwekt dan het Woord van God dat zegt: "Door Zijn striemen is ons genezing geworden" , dan wandel je niet in het Woord zoals je zou moeten doen.

Toen Jezus op aarde was, zei Hij, vlak voordat Hij stierf: "Vader, verheerlijk Uw naam." Toen kwam een hoorbare stem uit de hemel die zei: "Ik heb Hem verheerlijkt, en Ik zal Hem nogmaals verheerlijken." Een hoorbare stem antwoordde Hem toen Hij het uitriep tot God. Maar weet je, Jezus draaide zich om en Hij zei: "Die stem kwam niet om Mij, maar om jullie, zodat jullie kunnen geloven." Weet je wat Jezus zei? Hij zei: "Ik heb dit niet nodig. Het was niet voor Mij. Ik had het niet nodig dat God in een hoorbare stem zou komen en zou zeggen dat het voor Mij zou zijn. Ik heb de controle." Hij geloofde het en Hij hoefde het niet te horen.

We hebben net het verhaal gelezen dat de ogen van de discipelen opeens opengingen door het Woord en ze wisten dat het Jezus was. Weet je wat er gebeurde op het moment dat ze Hem herkenden? Jezus verdween. Zodra je Hem door geloof waarneemt, dan is Hij verdwenen. Want Hij heeft liever dat je door geloof een relatie met Hem hebt dan door een of andere zichtbare fysieke manifestatie.

Het beste van God voor ons is dat wij in het Woord wandelen. De waarheid is dat wij al in de aanwezigheid van God zijn, net als Adam en Eva. Zij waren al als God. Zij waren al met alles gezegend. Satan haalde hun aandacht van het goede af om hen naar het slechte te laten kijken en daarom bezweken ze voor ontmoediging. Ze werden eigenlijk ontevreden en dat bracht hen tot hun zonde. De waarheid is dat ze alles al hadden en dat ze het niet eens wisten. De waarheid is dat wij alles al hebben en dat wij het niet weten. Jezus is met ons. Hij wandelt met ons. Hij begeeft en verlaat ons nooit. En toch roepen sommigen van ons uit: "God, waar bent U!"

Ik zeg dit in liefde, maar we zouden ons moeten bekeren van zo'n houding. God verhoede het dat ik ooit zover kom dat ik zeg: "Vader, waar bent U? Jezus, waar bent U?", als Hij een eed gezworen heeft dat Hij mij nooit zal begeven noch verlaten. Hij heeft Zijn Zoon gegeven die voor jouw zonden stierf. Hij gaf je al die beloftes en Hij zegt: "Ik zal je nooit begeven noch verlaten." Hij is trouw en Hij heeft dat bewezen door Zijn Zoon te geven. Als jij je omdraait en alles wat Hij heeft gezegd geweld aandoet en zegt: "Maar ik voel niets. Waar bent U?", dan zou de geest van een pak slaag over me komen. Als ik God was, dan zou je zwaar in de moeilijkheden zitten. Want dit grijpt me echt aan.

Als ik aan anderen vertel dat ik iets wil gaan doen, dan zit het me dwars als ze me niet geloven. Want ik doe mijn uiterste best om integer te zijn. Als ik iets zeg, dan doe ik wat ik zeg en het zegent me als ik zie dat mensen me op mijn woord geloven en me vertrouwen. Bij God gaat dit miljoen keer meer op. Ik geloof dat de Heer er echt last van zou kunnen hebben, zoals wij doen en aan Hem twijfelen, dat we het nodig hebben om iets te zien, te voelen of te horen. We twijfelen aan Zijn aanwezigheid, we worden negatief en we gaan twijfelen.

Broeders en zusters, je kunt ervan maken wat je wilt, maar God is niet het probleem. Het is niet God die ons heeft verlaten. Het is niet God die niet van ons houdt. Het is niet God die je geen zalving en alles heeft gegeven. We hebben alles wat we nodig hebben om te kunnen slagen. God is goed, goed, goed, goed voor ons geweest. Het probleem is dat we onze aandacht van God afhalen. We richten ons op het natuurlijke. We proberen Hem op een fysieke manier waar te nemen. We proberen alles in ons leven op een fysieke manier te zien en we proberen de dingen op een fysieke manier te verklaren, terwijl de enige manier waarop je werkelijk God kunt leren kennen door het Woord is. Je moet Hem leren kennen door het Woord. De natuurlijke mens kan de dingen van de Geest van God niet onderscheiden. Ze moeten geestelijk onderscheiden worden. De Woorden van God zijn Geest en zijn leven. (Johannes 6:63). Je moet in het Woord gaan. Je moet Hem leren kennen door het Woord.

Sommigen van jullie denken misschien dat er iets beters moet zijn dan alleen maar in het Woord wandelen. Ik had eens een Bijbelstudent die, nadat ik over deze dingen had gesproken, bij me kwam en vertelde dat de Heer zijn vrouw een droom had gegeven. In die droom werd iemand op het strand van Normandië gedropt, zoals op D-day in de tweede Wereldoorlog. Hij landde in een mijnenveld en overal lagen mijnen. De Heer gaf hem een keuze: "Wil je een kaart of wil je iemand die in je oor fluistert om je te vertellen waar de mijnen liggen?" Degene die in het oor fluisterde was de Geest en de kaart was het Woord van God. Welke van de twee zou jij kiezen?

Deze student vond dat het beter was om iemand te hebben die met je praat en die je persoonlijk specifieke instructies geeft dan een kaart. Hij gebruikte dit voorbeeld om me te zeggen dat ik teveel nadruk legde op het Woord. Het gaat om de Geest. Je moet afhankelijker zijn van de Geest.

Ik dacht hier even over na en de Heer liet me zien hoe het moest zijn. Hij zei: "Weet je, er is daarginds meer dan één stem. Hoe weet je dat de stem die in je oor fluistert van de Geest is? Ga je willens en wetens door een mijnenveld lopen door op een stem te vertrouwen? Dus wat doe je? Gooi je de Geest weg? Nee, dat niet." De Heer sprak tot me en Hij zei: "Op deze manier moet je het doen. Je neemt de kaart waarop staat waar iedere mijn ligt en die bestudeer je zo goed mogelijk. En dan fluistert de Heilige Geest in je oor. Hij vertelt je waar je bent en Hij legt de kaart aan je uit." Amen?

Het is een combinatie van deze twee. Het is niet het Woord of de Geest, maar een combinatie van beide. Ik zeg niet dat je moet leven door bladzijden uit een boek, want het Woord van God is levend. Ik praat over de Heilige Geest die de Woorden voor je tot leven brengt.

Weet je wie van alle personen in het Nieuwe Testament de Heer het beste kende? Wie had de grootste openbaring van Jezus? Ik zou zeggen dat dit de apostel Paulus was. Maar weet je dat hij Jezus nooit heeft gezien? Hij heeft nooit met Jezus gewandeld. Hij was niet één van de discipelen en toch kende hij Jezus intiemer dan wie dan ook van de discipelen. Hij had een grotere openbaring van Wie God was, zozeer zelfs dat Petrus zei: "Onze geliefde broeder Paulus heeft over deze dingen geschreven en daarin is een en ander moeilijk te verstaan, wat de onkundige en onstandvastige lieden tot hun eigen verderf verdraaien, evenals trouwens de overige schriften." 

Paulus kende Jezus beter dan Petrus, terwijl Petrus met Hem geleefd had. Petrus kende Hem van gezicht. Maar het verschil was dat hij Hem alleen fysiek kende. Hij kende Hem alleen in het fysieke gebied en hoewel Jezus een zondeloos, zuiver lichaam had, was Hij God in Zijn geest. Zijn geest was de ware Jezus, degene die voor de grondlegging der wereld al bestond. Om God werkelijk te leren kennen, moet je Jezus geestelijk waarnemen. Je moet God aanbidden in geest en in waarheid en het Woord van God is de manier waarop je dat doet.

Je kunt Hem door het Woord van God beter leren kennen dan iemand die een ervaring heeft gehad. Ik ken God tegenwoordig oneindig veel beter dan toen ik op 23 maart 1968 die ervaring had. Voor niets ter wereld zou ik weer terug willen naar die toestand. De meeste mensen zouden alles doen om een ervaring te krijgen, maar voor mij hoeft het niet meer. Ik prijs God dat het gebeurd is, want het was geweldig. Dat ontken ik niet. Ik ben er niet op tegen, want het was geweldig. God kreeg er mijn aandacht door. Maar ik kan je beloven dat de meeste mensen die ik ken die een dramatische ontmoeting met de Heer hebben gehad, nooit verder zijn gekomen, omdat ze verslaafd zijn geraakt aan die emotie. Ze kunnen niet zonder leven. En het kan iemand letterlijk vernietigen.

Er kwam eens een vrouw naar mijn bijeenkomst en ze hoorde me vertellen over mijn ervaring. De volgende dag ging ik naar haar toe om voor haar moeder te bidden. Deze vrouw was leuk om te zien. Maar toen ik bij haar kwam zag ze er verschrikkelijk uit. Haar haar zat in de war, ze had wallen onder haar ogen en ze had geen make-up op. Ik keek naar haar en zei: "Judy, je ziet eruit alsof je de hele nacht geen oog hebt dichtgedaan." En ze zei: "Ik heb ook niet geslapen." Ze vertelde dat ze de avond ervoor thuis was gekomen, zich in haar kamer had opgesloten en had gezegd: "God, als Andrew zo'n ervaring kan hebben, dan wil ik ook zo'n ervaring. Ik kom deze kamer niet meer uit totdat ik een ervaring heb gekregen. Ik vraag U om Uw liefde voor mij door een ervaring over me uit te storten." Maar er was niets gebeurd.

Ze greep me beet en ze zei: "Vertel me hoe ik zo'n ervaring kan krijgen." Ze was door het dolle heen. Ze had gebeden om liefde en het maakte haar dol. Weet je wat ik haar vertelde? Ik zei: "Ik zou het niemand willen toewensen." Zij zei: "Wat zeg je me nou?" Ik zei: "Dit is niet de beste manier om God te leren kennen. Ik heb er geen idee van waarom de dingen in mijn leven gegaan zijn zoals ze zijn gegaan, maar ik kan je wel vertellen dat het bijna mijn ondergang is geworden. Je leert God beter kennen door het Woord dan door een ervaring."

Ik zeg je dat ik tegenwoordig de Heer veel beter ken door het Woord van God dan ik ooit deed door iets wat Hij in mijn leven heeft gebracht. Ik moet door geloof wandelen. Ik moet het door geloof waarnemen. Amen? Dit mag voor jou misschien strijdig klinken, maar het is het normale Christelijk leven. Zo werkt God. Het is Zijn aard. Hij wil je niet met bewijs om de oren slaan. Hij wil dat je door geloof wandelt.

Er is meer dan genoeg bewijs. We hebben deze week overvloedig bewijs gezien van de kracht van God. Vanavond sprak ik met een vrouw die ik nooit eerder heb gezien en zij zou je wat staaltjes kunnen vertellen. Het is de kracht van God. Er is bewijs voor diegenen die willen geloven. Ik kan je verzekeren dat God van geloof houdt. God verlangt ernaar dat mensen door geloof wandelen. We moeten onszelf door geloof vernederen. We moeten gaan waarnemen dat God met ons is en we moeten Christus in ons herkennen, de hoop der heerlijkheid . Hij zal ons nooit begeven noch verlaten. Als dat jouw hout niet laat branden, dan ben je nat. Amen? Prijs God. Dat is voldoende. Dat moet je focus zijn.

Je moet in geloof komen. Als je in het Woord komt, dan kan ik je verzekeren dat, wanneer je het Woord bestudeert, je hart zal gaan branden. Het Woord zal levend in je worden. De almachtige God zal door het Woord met je praten en als de almachtige God het Woord van God levend in je maakt, overtreft dat ieder gevoel, iedere emotie die je ooit hebt gehad. Laat de Heilige Geest in je oor fluisteren en de kaart die je hebt aan je uitleggen en je vertellen waar je naar toe moet. Dat is de allerbeste manier. Amen?