De OPWEKKING komt eraan !
Getuigen van de komende OPWEKKING

Menu

Evangelisch-Gereformeerd

De Opwekking komt eraan
   Bijgaart: christenmusici
   Wim Kok: geloof en genezing
   Johan Selier: doorgeven
   Broeit er opwekking in NL?!
   Krol: Wereldwijde beweging

NBV recensies

Waar was God?

Abortus - Euthanasie

Kerkgeschiedenis

Satan


Herstel - januari 2007 - www.herstelteam.nl 

Gods Geest ontvangen om door te geven
Interview met Johan Selier, voorganger in Oldebroek,
‘Gegrepen door de Geest’

Klik en ga naar www.herstelteam.nlJohan Selier (42), destijds voorganger in de traditioneel georiënteerde Vrije Evangelische Gemeente in Oldebroek, legde op die bewuste dinsdagochtend in oktober 2003 de telefoon neer en dacht: 'O nee! De Torontoblessing is naar Elburg en omstreken gekomen'... “Ik kende het niet van dichtbij, maar ik had erover gehoord. Ik had ook gehoord tot welke problemen het had geleid in evangelisch Nederland. Ik belde mijn collega en vroeg zoals dat bij ons op de Veluwe ongeveer klinkt: "He’jt al heurt?". Mijn collega zei: "Zeker, mijn gezin is ook geweest en er is ook voor hen gebeden..." Open, maar ook kritisch, ging Johan op de volgende cursusavond direct zelf polshoogte nemen bij deze 'interkerkelijke cursus over de Heilige Geest', die gegeven werd door 'ene Herman Boon'.

Selier: “Ik zat achterin en begon verwachtingsvol. Ik had nog nooit van Herman Boon gehoord en toen hij de avond begon met een gitaar en het liedje: “Ik ben gek, lekker gek, lekker lekker lekker gek..." was dat op zijn zachtst gezegd nogal wennen voor iemand die Psalmen oude berijming, Johannes de Heer en sinds kortere tijd voorzichtig Opwekkingsliederen gewend was. De Vrije Evangelische Gemeente, de traditie waarin ik ben opgegroeid, is anders dan de naam voor veel evangelischen doet vermoeden, qua beleving soms enigszins verwant met de Hervormde Kerk (waarin ik later ook mijn opleiding tot pastoraal werker voltooide). In onze gemeente waren Opwekkingsliederen bijvoorbeeld onderwerp van heftige discussie.

Afijn, daar zat ik, luisterend naar deze Herman Boon. Zijn taal, zijn grappen... Ik zat me op te winden en dacht: ik hóór hier niet. Dit is niet mijn ding! Even later ging hij ook nog bidden voor een groep die niet netjes in de maat klapte: "Heer, wilt U zorgen dat ze goed in de maat kunnen klappen!". Toen het daarna goed ging met het klappen, zei hij met een grote smile: "Zie je wel? Bidden helpt!" Toen wilde ik weg! Dit is niks voor mij, dacht ik.

Daarna volgde er echter een bijzonder moment waarin mensen met hun zonden, geschreven op een papiertje, naar het kruis toe konden gaan. Velen gingen naar voren en knielden neer. Zelfs in de gangpaden lagen mensen geknield. Ik merkte dat er iets veranderde in de atmosfeer. Er was verlangen... honger... Ik keek, nog steeds wat kritisch, om me heen en zag mensen waarvan ik dacht: jou had ik hier wel verwacht... en jou ook... Maar jou? En jou? Toen zag ik een man waarvan ik wist dat hij kankerpatiënt was en die het heel zwaar had. Maar hier stond hij, met zijn handen open naar de hemel en hij straalde! Als ik hemelse glans had moeten beschrijven, dan was dit het...

Ik besloot toch nog te blijven en ging na de pauze weer terug naar mijn plekje. We begonnen met zingen: Als een hert dat verlangt naar water, zo verlangt mijn ziel naar U... Ik geloof dat we het wel 10 keer gezongen hebben.

Dus heel voorzichtig, niet te uitbundig, want stel dat iemand het zag ging ook ik mij uitstrekken naar meer van de Heilige Geest. Mijn handen open voor mijn borst, dicht tegen mijn borstkas aan om niet te veel op te vallen... Aan U alleen geef ik mij geheel... U alleen kunt mijn hart vervullen, mijn aanbidding is voor U. Toen voelde ik duidelijk een windvlaag over mij heenkomen. Ik keek om me heen, maar er stond nergens een deur of raam open. Ik deed mijn ogen weer dicht en zong weer verder. Het volgende wat er gebeurde, was dat twee onzichtbare handen de mijne (die nog steeds voor mijn borst waren) vastpakten en ze helemaal omhoog tilden. Ik kon ze terugtrekken als ik wilde, het was geen dwang, maar dan gebeurde wel hetzelfde opnieuw. Ook voelde ik een warmte door me heen trekken die mij totaal vulde. Vanaf die avond ben ik die aanraking, die bijna tastbare activiteit van de Heilige Geest in mijn leven nooit meer kwijtgeraakt."

EO manier
Overigens bracht die avond me in gedachten terug naar twaalf jaar eerder, het moment van mijn bekering. Ik worstelde toen al verschillende jaren met hevige aanvallen van hyperventilatie die me zo benauwd maakten dat ik echt in doodsangst was. Ik herinner me als de dag van gisteren hoe ik in oktober 1991, na het jaren zonder God te hebben geprobeerd (ik had in mijn tienertijd de kerkdeur achter me dichtgetrokken) thuis alleen op mijn knieën ging en zei: "Heer, dan maar op de EO manier: Als u er werkelijk bent, hier ben ik!" Ook zei ik toen iets wat ik nu herken als het verhaal van mijn leven: “Ik kan het niet meer alleen!" Op het moment dat ik dat zei, kreeg ik zo'n warm gevoel dat ik er kippenvel van kreeg. Ik voelde me als een bang kind, dat plotseling overweldigende warmte en veiligheid vond bij zijn Vader. Die avond was onvergetelijk.

Later besefte ik: daar, op het moment van mijn bekering, ben ik gedoopt met de Heilige Geest. Maar jarenlang is die kracht van de Geest en de leiding die Hij als persoon elke dag wil geven, niet doorgebroken omdat ik niets wist van zijn dagelijkse vriendschap! Niemand die mij dat heeft uitgelegd."

“Wat ik ook heel bijzonder vind is dat beide belangrijke momenten gebeurden zonder dat iemand de handen oplegde. Het gebeurde in 1991 gewoon in mijn slaapkamer en in 2003 in dat moment van aanbidding ... ja, ik weet best dat de doop in de Heilige Geest in de bijbel meestal onder handoplegging plaatsvindt, maar het gebeurt dus ook zo maar... als je je overgeeft en naar Hem uitstrekt. Wat een geweldig nieuws voor eenzame mensen thuis.”

"Later ben ik ooit nog wel eens in een charismatische dienst naar voren gegaan om de tongentaal te ontvangen, maar omdat ik dacht dat de tongentaal uitsluitend een bovennatuurlijk iets is, waarin God jouw tong beweegt, werd dat zo ongeveer het trauma van mijn leven. Er kwamen wel een paar klankjes, maar ik dacht: dat is van mezelf. Daardoor heb ik het verder laten liggen. Inmiddels heb ik geleerd dat de tongentaal ook een daad is van geloof, waarin jij je mond opent, je tong beweegt en zo de Geest de gelegenheid geeft om Gods geheimenissen te spreken door jouw mond heen..."

Afijn, na die cursus van Herman Boon ben ik naar de evangelische boekwinkel gegaan, want ik wilde alles weten over de Heilige Geest, en nu het liefst vanuit een hoek die ik niet zo goed kende, omdat wat ik op die avond had meegemaakt niet in mijn dogmatische boeken stond. Uit het bescheiden halve schapje dat er stond over dit onderwerp heb ik toen het enige boek gekocht waarvan ik de schrijver niet kende en waarvan de titel me absoluut niet aansprak: Goedemorgen, Heilige Geest! van Benny Hinn. Hieruit leerde ik dat de Heilige Geest een dagelijkse metgezel wil zijn, met wie je mag praten. In mijn theologische opleiding had ik geleerd wie de Vader, de Zoon en de Heilige Geest zijn, maar ze waren alledrie hoog, verheven en ver weg... Dit boek beschreef hoe Benny Hinn in een dienst met Kathryn KuhIman werd aangeraakt door de Geest van God en dat hij hevig begon te schudden! Dezelfde dingen als die ik nu had zien gebeuren... Maar ook stond erin dat ik moest gaan leren spreken met de Heilige Geest en hij beschreef heel teer en liefdevol een relatie met die Geest. Zoiets had ik nog nooit gelezen maar hoe wist ik nu of dit allemaal waar was? Er zat maar één ding op. Ik besloot: ik ga doen wat er in dat boek staat. Die beslissing heeft mijn leven blijvend veranderd!

Uitdelen!
Lerend over de Heilige Geest kwam ik in enkele maanden tijd tot één van de meest belangrijke, maar ook schokkende ontdekkingen in mijn leven tot nu toe. Ik las in Lucas 5 dat de Here Jezus bezig was om te leren. En dan staat er plotseling in vers 17: ...En er was kracht Gods, zodat Hij kon genezen... Ik dacht: "Kunnen er dan ook momenten zijn geweest dat de kracht van God er niet was? En toen moest ik denken aan Marcus 6:5, waar de Here Jezus geen enkele kracht kon doen. Op een ander moment lezen we zelfs hoe niet Jezus, maar feitelijk de kracht van de Heilige Geest de bloedvloeiende vrouw geneest en dat Jezus dit pas merkt op het moment dat het al gebeurd is...

Ik weet nog dat ik op een dag tegen mijn vrouw zei: "Wat ik nu ga zeggen, klinkt in mijn eigen oren bijna godslasterlijk. Maar volgens mij was de Here Jezus, als mens én als Zoon van God op aarde net zo afhankelijk van de Heilige Geest als wij dat zijn... Ik voelde me bijna Kuitert, omdat ik zo was opgevoed met Jezus' goddelijkheid. Hij kon genezen omdat Hij God was. En natuurlijk was Hij ook God. Maar in zijn leven lees je heel duidelijk hoe ook Hij, als Zoon van God, die mens was geworden, de Heilige Geest ontving en in de kracht van Gods Geest rondging en wonderen deed. Hij is werkelijk mens geweest zoals wij. Daarmee werden bijvoorbeeld Johannes 14:12 en Marcus 16 helemaal nieuw voor me, en in mij groeide een enorm verlangen om de kracht van Gods Geest door te geven aan anderen. Dat is namelijk één van de belangrijkste dingen die ik leerde van Benny Hinn: God geeft zijn Geest om in ons te zijn en bij ons te zijn voor altijd. Dat is Gods aanwezigheid in je leven. Maar de kracht van God, de Heilige Geest over ons en op ons, is “for a reason and for a season met een doel en voor een bepaald moment!" Daarmee bedoelt hij dat die speciale kracht van de Heilige Geest voor genezing, bevrijding en bediening niet één keer op ons komt en continu even sterk op ons blijft, maar dat we die steeds opnieuw moeten zoeken in de situaties waarin we zijn, en dat God hem geeft met een doel: uitdelen! En dan is het zaak om mee te bewegen met de zalving van Gods Geest. Dat vraagt dus een enorme afhankelijkheid en gehoorzaamheid naar Vader, Zoon en Heilige Geest.

Al deze ontdekkingen waren overigens nog maar het begin van een veel grotere leerschool. Een paar maanden later gaf een zuster uit de gemeente mij het boek 'Zij zullen boze geesten uitdrijven' van Derek Prince. Ik dacht toen: ja, maar ik wil helemaal niet met boze geesten bezig zijn... ik ben met de Heilige Geest bezig! En zo belandde dat boek in mijn boekenkast. Echter, nog eens een half jaar later kwam er een vrouw naar me toe voor pastoraat. Tijdens het bidden viel ze achterover, maar begon haar buik letterlijk van links naar rechts te golven; dit was overduidelijk een demonische manifestatie. Het enige wat ik kon doen was zeggen: "Eruit, in Jezus' naam." Deze situatie ging even door, toen werd ze plots weer rustig en zei: "Hij is weg!"

Ik begreep er nog niet heel veel van, dus leek het mij hoog tijd om dat boek uit de kast te pakken... Maar nog voor ik het boek uit had, diende een volgende aanvraag voor bevrijdingsgebed zich aan. In dat gebed deed ik gewoon stap voor stap wat er in dat boek stond. Ik vroeg een naam en tot mijn verbazing werd er geantwoord... Zo leerde ik stapsgewijs, aan de hand van de Bijbel en dat boek, hoe ik met mensen moet bidden voor bevrijding. En nog meer nieuwe hulpvragen kwamen..."

Heikel punt
Zoals ook bleek uit de groeiende vragen om bevrijdingsgebed, stond de ontwikkeling in Johans leven niet op zichzelf. De cursus over de Heilige Geest bracht veel teweeg in Oldebroek en omgeving; honderden mensen waren aangeraakt en hadden ontdekt: er is veel meer waar de Heer ons in wil meenemen. Deze beweging stuitte echter ook op weerstand. "Demonen uitdrijven en nog wel uit christenen is in onze omgeving, om het voorzichtig te zeggen, nogal revolutionair en maakte heel veel los. Zonder dat ik het wist, stond ik bovendien in mijn persoonlijk leven aan de vooravond van een volgende theologische bom. In een van de bevrijdingsgebeden kwam ik op een heikel punt. Ik had alle belangrijke stappen doorlopen: vergeving vragen, vergeving schenken, enz. maar de demon kwam er niet uit! Toen hoorde ik in mijn hoofd: je moet eerst gedoopt worden! En binnen een half jaar tijd maakte ik ditzelfde tot vijf keer toe mee! Ik was namelijk gedoopt als kind, maar niet door een keuze van mijn eigen wil als volwassene. Inmiddels weet ik dat de doop, naast gehoorzaamheid aan de Bijbel en het getuigenis naar mensen, als een proclamatie naar de hemelse gewesten heel belangrijk is voor de geestelijke autoriteit die de Here je wil geven. Nu is 'overdopen', zoals sommigen dat dan noemen, een behoorlijke issue binnen het kerkgenootschap waar ik bij hoorde. Er is wel ruimte voor, maar niet als je in het ambt staat... Om een lang verhaal kort te maken, niet zo lang daarna heb ik na heel wat aarzeling wegens de enorme gevolgen die het zou hebben me tijdens een jongerenreis naar Israël laten dopen in de Jordaan. Het was een geweldige, bovennatuurlijke gebeurtenis waarbij ik de kracht van Gods Geest opnieuw lijfelijk ervoer. Toen ik het water in liep gonsde het in mijn hoofd: "Nu gaat alles anders worden!" Vervolgens werd ik met kracht naar achteren gegooid, nog voordat de dopers mij onder water konden duwen!

De gevolgen lieten niet lang op zich wachten. Bij terugkomst volgde onmiddellijk een proces van enkele maanden, dat uitliep op een onvrijwillige breuk met de gemeente waar ik voorganger was. Korte tijd later begonnen we Evangelische Gemeente De Fontein in 't Harde, waar nu elke zondagmiddag zo'n 250 volwassenen en 80 kinderen naartoe komen om samen met ons verder te groeien en getuigen van Hem te zijn, door de kracht van de Heilige Geest.

Dat laatste is de belangrijkste openbaring die ik beslist in het artikel wil hebben. Ik geloof dat er vandaag onder de oppervlakte vele duizenden christenen zijn in Nederland in traditionele kerken maar ook in vrije en Pinkstergroepen die verlangen naar meer van de Heilige Geest in hun leven. Maar Benny Hinn's les “for a reason and for a season” is fundamenteel en ik hoorde dit laatst ook weer terug in de prediking van Jack Hayford tijdens de Agapè leidersconferentie. Ook hij legde uit dat als God een gave in je handen legt (bijvoorbeeld genezing of bevrijding) en je gebruikt die, je deelt het uit, dan sta je vervolgens weer met lege handen! Om opnieuw te ontvangen en weer uit te delen... en opnieuw zijn je handen leeg. Opnieuw ben je afhankelijk van Gods Geest... De bediening wordt nooit van jou. Je zult jouw bediening en de aan jou gegeven gaven altijd weer terug moeten leggen in Gods handen, zodat Hij er mee mag werken zoals Hij wil. Anders kan het van jou gaan worden. Strek je er dus naar uit om de kracht van Gods Geest te ontvangen om haar te gebruiken. God is zijn leger aan het klaarmaken, we moeten ons voorbereiden op een oogst die gaat komen, daar ben ik van overtuigd. En die voorbereiding is door gebed en vasten, maar juist ook door nu te leren geestelijk te wandelen, te kijken, te luisteren naar de stem van Gods Geest. Want alles wat je mag gaan doen in de toekomst, heeft te maken met de dingen die je nú leert.

Ook geldt: zoek niet genezing, maar de Genezer. Zoek niet bevrijding, maar de Bevrijder. En zelfs: zoek niet vergeving, maar de Vergever! Door de Heilige Geest treden we in een persoonlijke liefdesrelatie met God en gebruikt Hij ons om zijn liefde door te geven.

Ezechiël 47, het visioen van de tempelbeek, wordt in evangelische kringen vaak gebruikt om aan te geven dat je je moet overgeven en in de rivier van Gods liefde moet springen. En dat is waar, maar daar stopt het niet! Als je doorleest, dan zie je dat de tempelbeek doorstroomt naar de Dode zee, dat waar dorheid en dood is, er weer leven komt... Als je daar niet aan wilt, blijf je uiteindelijk toch alleen maar egoïstisch pootjebaden vlakbij de tempel, terwijl je denkt dat je je hebt overgegeven. Maar de volheid en de kracht van de Geest is daar waar de mensen het nodig hebben. Bij mensen die geestelijk dor en dood zijn. Die de Here Jezus nog niet kennen. Daar stroomt Gods rivier naar toe en daar zullen wij ons dan ook naar toe moeten laten drijven. En dan gaan vertellen wie de Here Jezus is door woorden die autoriteit hebben vanwege de zalving op je leven. En het blijft niet bij woorden, maar je mag de liefde van God heel praktisch gaan delen met de mensen die op je weg komen. De Here Jezus gaat dan door jou heen laten zien dat Hij ook de genezer en de bevrijder is, en dan gaan we dingen zien die we nooit voor mogelijk hielden... «


www.vergadering.nu