| Evangelisch-Gereformeerd
Home
Blokkades
Catechismus
Charismatisch
De 10 geboden
Derde weg
Doelgerichte
gemeente
Dorstende
dominee
Gemeentegroei
Gergem
Israël
Jeugdkerken
Middelpunt
Openbaring
Strijden
Theologie
Vereniging
Vernieuwing
Ziekenzalving
Links
De Opwekking komt eraan
NBV recensies
Waar was God?
Abortus - Euthanasie
Kerkgeschiedenis
Satan
|
Israël
Het Zoeklicht – 27 november 2004
Ineens ging de Bijbel voor me open
"…ik – Gereformeerd Vrijgemaakt –
dacht: wacht eens even…!"
 "Ik was altijd heel erg druk met de zaak. Maar ik ging wel elke zondag naar de kerk. Dat sloeg ik nooit over. Je kunt van me zeggen dat ik 'kerkelijk meelevend' was, wat men daar ook mee bedoelt.
Achteraf zie ik dat ik van de Bijbel niets had begrepen, het Evangelie van de Here Jezus niet kende, Hemzelf ook niet kende en totaal geen zicht had op de enorme hoeveelheid bijbeltekst die gaat over de toekomst, het Joodse volk en ook de verwachting voor de Gemeente. Dat kwam toen ik Het Zoeklicht in handen kreeg.
Helmut Roth (71) vertelt.
Sinds 1995 ben ik met Janny getrouwd. Mijn eerste vrouw was overleden en Janny was weduwe. Haar man was een broer van mijn eerste vrouw. Zij was abonnee op Het Zoeklicht dus daar kwam ik ook mee in aanraking. Ze zei me wel eens: "Je moet dit eens lezen, of dat. Dat deed ik ook wel, maar legde het meestal weer zonder commentaar weg. Ik zei wel eens: "Het is zonde van het geld, zeg dat blad maar af." Nou, dat deed ze niet. Totdat ik echt eens ging lezen wat er stond. Ik had vaak tegen Janny gezegd: "Je moet 't eens natrekken in de Bijbel of het allemaal wel klopt. Dan riep zij: "Heb ik gedaan. Het klopt! Je moet zelf eens in de Bijbel kijken wat er staat." Maar ik was niet overtuigd. Ik dacht: "Wat moet je nou met de Joden en met Israël. Dat heeft voor vandaag toch geen enkele betekenis. En hoe komen ze bij de Opname van de Gemeente?" Totdat ik er mijn Bijbel een keer bij nam. Eigenlijk was ik dat helemaal niet gewend. Je leest de Bijbel dagelijks, na het eten, zondags in de kerk en dan nog eens bij een speciale gelegenheid. Maar zo maar middenin de week de Bijbel opendoen en lezen, vergelijken en er dan ook nog over nadenken om het te snappen, dat was voor mij ongebruikelijk.
ZELF DE BIJBEL OPEN DOEN
Ik las een stukje in Het Zoeklicht dat mijn belangstelling trok. Nu wilde ik wel eens weten of dat zó in de Bijbel stond. Ik had daar nog nooit over gehoord. Ik verbaasde me enorm dat het letterlijk klopte. Ik begreep het helemaal niet. Toen ben ik met grotere interesse het blad gaan lezen. Steeds vaker de Bijbel erbij. Ik dacht: "Wacht eens even... ". Het drong tot me door dat ik, als Vrijgemaakt Gereformeerde, eigenlijk bijna niets uit de Bijbel snapte. Het leek wel of alles helemaal nieuw voor me werd, zo ánders, zo lévend. Ik las de artikelen, vooral de vragenrubriek van Theo Niemeijer, met toenemende belangstelling en verbazing. Daar kwamen allerlei dingen aan de orde, die ik ook niet wist. De antwoorden waren stuk voor stuk een grote hulp voor me. De Bijbel ging steeds verder voor open. Ik dacht: "Hoe is het mogelijk dat ik dit nooit eerder hoorde. Wat krijgen we zondags maar een klein stukje van die hele Bijbel. Waarom ben ik nooit hongerig gemaakt naar meer? Waarom dacht ik dat ik bij de ware kerk hoorde, waar ik altijd gehoord heb dat wij Israël zijn. Het werd geheel duidelijk voor me. Ik ben al die jaren verkeerd voorgelicht. Voor het eerst van mijn leven ging ik echt de Bijbel bestuderen. Dat begon met het boekje "Het Koninkrijk komt en de dwaling van de kerk" een Zoeklichtuitgave. Ik kwam erachter dat ik heel veel moest loslaten van wat mij altijd was geleerd, omdat het niet klopte met de waarheid van de Bijbel. De hele leer van het verbond met uitsluiting van Israël en de beloften voor de toekomst van Israël, is een foute leer. Ook de ontkenning van het komende Vrederijk in onze kerk vind ik ronduit schokkend. Ik moest radicaal breken met al de opvattingen die mij zo vertrouwd waren, maar die bij nader inzien dan ook helemaal niet klopt.
VREEMDE IN EIGEN KERK
Ik sprak erover met medekerkleden. Ik was enthousiast, geweldig blij. Ik wist: ik ben tot bekering gekomen. Maar in mijn eigen kerk werd ik een vreemde. "Je denkt niet Vrijgemaakt", zegt men. "Nee, dat klopt", antwoord ik dan. En dan ga ik de Bijbel uitleggen en al het nieuwe dat ik heb gevonden. Maar ik ben geen predikant, dus zeg de dingen op mijn manier. Het komt meestal niet over. Ik heb hele stukken opgeschreven, het naar de dominee gestuurd. Ik moest erop aandringen een antwoord te krijgen. Uiteindelijk kwamen twee ouderlingen op bezoek. Ik mocht de dominee geen verdere vragen meer stellen, zeiden ze. Mijn vragen gingen echt niet alleen over het verbond en de leer van de kerk, over Israël en de toekomst, maar ook over ons eeuwig behoud. Met veel dingen kon ik het niet eens zijn. De Bijbel is zo'n enorm stuk ruimer en laat ons niet in het ongewisse. De gelovige wordt in dit leven toegerust met de gaven en de schatten van de Heilige Geest.
Ik heb de dominee nu de toespraak van Norbert Lieth van de laatste Toogdag gestuurd. Ik heb het hele referaat vertaald. Dat gaat over de gelijkenis van de verloren zoon waarin een verband wordt gelegd met Israël. Dat was niet helemaal nieuw voor mij, maar je kunt er, als je Bijbel tenminste gewoon leest zoals het er staat, geen speld tussen krijgen. Dat vind ik de grote kracht van dat referaat.
Ik heb zo'n geweldige rijkdom gevonden in de Schrift en in de Persoon van de Here Jezus Christus. Alles valt als een legpuzzel in elkaar. Het is zo duidelijk. Ik kan nu wel begrijpen waarom het kerkvolk bij ons zo weinig belangstelling heeft voor de Bijbel. De leer klopt niet en dan versta je de Bijbel ook niet. Maar elke predikant die het wel ziet, wekt onmiddellijk grote belangstelling voor de Bijbel, omdat die zo relevant is voor onze tijd. Ik zou het wel uit willen schreeuwen: "Mensen lees de Bijbel, zoals het er staat, want het klopt!"
Het Zoeklicht is mijn lijfblad geworden. Ik heb alle nummers nog en sla af en toe weer iets op. Mijn kinderen zeggen zo vaak: Pa, je bent zo enorm veranderd". Ja, ik weet me nu concreet geleid door de Heilige Geest. Dat is niet onder woorden te brengen.
|