|
Evangelisch
Gereformeerd |
|
| Evangelisch-Gereformeerd
|
Middelpunt
Gods Woord centraal bij evangelischen Het is niet waar dat in de evangelische beweging de (bekeerde) mens in het middelpunt staat en Gods Woord op het tweede plan komt, zoals prof. W. Nieboer zaterdag in deze krant stelde. En wat is er verkeerd aan het gebruik van muziek en visuele middelen in de kerk? Dat deden de profeten en de Here Jezus zelf toch ook? door ds. J.A. Schippers In het Nederlands Dagblad van afgelopen zaterdag las ik dat prof. W. Nieboer zijn brochure Dankbaar gereformeerd - toerusting Woordgetrouwe gemeente op internet heeft gezet. Daarin lees ik o.a. het volgende: ,,De evangelische beweging kent een mensgerichte bekeringstheorie'' en ,,al het andere komt daarbij op het tweede plan''. Tevens lees ik in het interview van 18 september dat Nieboer o.a. grote moeite heeft met scheppingsmiddelen (zoals muziek, visuele middelen) in de eredienst, die ,,te veel op de voorgrond worden geplaatst, waardoor het gepreekte woord in het gedrang komt''. Graag wil ik hierop reageren. Vooropgesteld moet worden dat het moeilijk is de 'evangelische beweging' onder een noemer te plaatsen. Wat en wie valt precies onder de evangelische beweging? Over welke kerken hebben we het? En: hebben we het wel over specifieke kerken of over een tendens in bestaande (o.a. vrijgemaakt-gereformeerde) kerken? Ook is het zo dat de ene (evangelische) kerk de andere niet is. Er is grote verscheidenheid. Wie desondanks spreekt over 'de' evangelische beweging, loopt gauw het risico dat hij generaliseert. Ik vraag mij dan ook af hoe diep Nieboers onderzoek van de evangelische beweging is geweest? Welke kerken heeft hij bezocht, wat is zijn onderzoeksterrein geweest? Want hij spreekt niet alleen over de evangelische beweging binnen de vrijgemaakt-gereformeerde kerk, maar ook over 'evangelische medekerkleden'. Mensgericht Dat de evangelische beweging een meer mensgerichte bekeringstheorie heeft, kan ik onderschrijven. Maar de stelling dat daardoor in de evangelische beweging 'al het andere op het tweede plan komt' betwist ik. Inderdaad bestaat het gevaar dat de mens (ook de bekeerde mens) zichzelf in het centrum van het universum plaatst. De uitdrukking 'De god van nu was eens een mens' is vaak maar al te waar. En de bekeerde (evangelische) mens kan in zijn geloofs(be)leven in dezelfde valkuil vallen. Ik zeg 'kán', maar of dat (zoals Nieboer stelt) ook inherent is aan de evangelische beweging betwist ik. Uitzonderingen daargelaten ken ik vele evangelische kerken en werken waar ondanks nadruk op persoonlijke bekering Christus en Gods Koninkrijk in prediking en geloofsleven centraal staan. Evangelische theologie (en levenspraktijk) gaat uit van een soeverein God, die ons oproept tot navolging van Christus; 'niet mijn wil maar Uw wil geschiede!'. God wordt daarbij als Almachtige Vader aanbeden en Zijn wil ('Uw koninkrijk kome') wordt door gebed, het lezen en horen van het Woord oprecht gezocht. Platonisme Dat de evangelische mens vervalt in 'een heidens platonisme' met de verheerlijking van het hogere (mijn hart, mijn geest, mijn bekering) en miskenning van het lagere (de prediking, kerk, Woord, gemeenschap) bestrijd ik zeer. Natuurlijk kan ik niet voor iedereen spreken, maar ik zelf preek zondags (in twee diensten) ruim 35 minuten per keer, heel de Bijbel komt ruimschoots aan bod. Tachtig procent van onze gemeentebezoekers (vele honderden mensen) bidden, lezen en bespreken zeer serieus Gods Woord elke veertien dagen in onze kleine (hechte) groepen, die onderlinge verbondenheid en gemeenschap hoog in het vaandel hebben staan. Ondanks onze evangelische relevantie in een postmoderne wereld willen we in geen geval (qua zonde) wereldgelijkvormig zijn en m.i. vervreemden we geenszins van de bijbelse boodschap. Ik nodig Nieboer uit eens onze gemeente te bezoeken en te proeven van het evangelische (be)leven. Scheppingsmiddelen Eenzelfde bezwaar heb ik tegen Nieboers stelling dat andere scheppingsmiddelen in de evangelische beweging het gesproken woord in het gedrang brengen. Natuurlijk moet het gepredikte woord Gods centraal staan en moeten visuele middelen niet op de voorgrond staan. Maar het Woord staat centraal bij ons 'evangelicals' en in vele andere evangelische kerken! In vooraanstaande, sterk evangelisch getinte kerken waar net als bij ons met veel visuele middelen wordt gewerkt (bijv. 'Bethel' in Drachten en 'Meerkerk' in Hoofddorp) wordt elke zondag ruim 45 minuten gepreekt. Het Woord komt geenszins in gedrang. Integendeel, de visuele middelen helpen de aandacht van de mensen te richten op het Woord. Trouwens, ik vraag mij af of het gebruik van andere scheppingsmiddelen zo verkeerd (en dus onbijbels) is. Bracht niet citerspel de profeet Elisa in geestvervoering, waardoor de hand des Heren op hem kwam en hij Gods Woord ging prediken? (2 Kon. 3:15-19) Gebruikte de profeet Jesaja niet allerlei visuele middelen (een bord, Jes. 8; een banier Jes. 13, een gordel)? Bracht de profeet Ezechiël niet een aantal sketches ten tonele (zie Ezechiël 3, 4, 24) alvorens het Woord van God te spreken? Vertelde de profeet Nathan niet een lang verhaal als inleiding op zijn goddelijke boodschap (2 Sam. 12)? Gebruikte de Here Jezus zelf niet vele middelen om Zijn goddelijke woorden voor gewone mensen begrijpelijk te maken (zie Matt.13, 18, 26:26, etc.)? Visuele middelen kunnen dus wel degelijk zeer goed bijdragen aan verduidelijking van het gesproken Woord van God zonder daarbij de prediking voor de voeten te lopen. Nieboer wil graag 'dankbaar gereformeerd' blijven. Nu dat is zijn goed recht. Ik ben 'dankbaar evangelisch', omdat daar ruimte is voor zowel persoonlijke bekering als voor eerlijke prediking van het (hele) Woord van God, sons geïllustreerd door van God gegeven scheppingsmiddelen, waardoor vele nieuwe mensen Christus mogen leren kennen en Hem als discipel gaan volgen. J.A. Schippers is predikant van de CAMA-gemeente in Zoetermeer en bestuurslid van CAMA Nederland. Bron: http://www.nd.nl/newsite/artikelen/20040922/dinp2660009.xml N.a.v. ND-artikel: "Bezorgd over evangelische invloed" |
