|
Evangelisch-Gereformeerd
Home
Blokkades
Catechismus
Charismatisch
De 10 geboden
Derde weg
Doelgerichte gemeente
Dorstende dominee
Gemeentegroei
Gergem
Israël
Jeugdkerken
Middelpunt
Openbaring
Strijden
Theologie
Vereniging
Vernieuwing
Ziekenzalving
Links
De Opwekking komt eraan
NBV recensies
Waar was God?
Abortus - Euthanasie
Kerkgeschiedenis
Satan
|
Jeugdkerken
Willem J. Ouweneel schrijft op blz. 22 in zijn boek "Meest Geest in de gemeenten"
het volgende:
1.6 Evangelisch reformatorisch
 Toch blijf ik
de hoop vasthouden dat de vernieuwing van de Geest ook binnen de gevestigde kerken zal gaan doorwerken. Sterker nog: het ogenblik is
niet ver meer, en is wellicht allang aangebroken, dat er meer 'evangelische' christenen binnen dan buiten die gevestigde kerken zijn.
Niet alleen in de PKN, maar ook in de afgescheiden kerken. En dat is mooi, want in die evangelische wereld buiten die kerken is het ook
niet alles. Daar is veel oppervlakkigheid, vooral door het ontbreken van een sterke historisch theologische bedding. Daar is ook veel
gebrek aan hechte samenhang, vooral
door het ontbreken van duidelijke kerkelijke structuren. Daar is, vooral als zulke evangelische gemeenten al wat ouder zijn, vaak
minstens zoveel dorheid en traditionalisme te vinden als in menige reformatorische kerk of gemeente. Er zijn dan ook mensen die uit de
Hervormde Kerk naar de evangelische beweging waren overgestapt, intussen alweer teruggekeerd naar de Hervormde Kerk (thans PKN), vooral
toen zij ontdekten dat er ook binnen die Kerk steeds meer evangelische voorgangers te vinden waren.
Maar zulke spijtoptanten lijken toch wel een uitzondering te vormen. Het merkwaardige feit doet zich bijvoorbeeld voor dat bij het Samen
Op Wegproces een aantal hervormden en gereformeerden zich niet wilde laten dwingen tot een keuze voor of tegen de PKN en daarom...
evangelisch werd. Dat grensverkeer tussen reformatorisch en evangelisch zal wel tot in lengte van dagen doorgaan. Maar waar het nu om
gaat is dit: de evangelische beweging grijpt ook binnen de gevestigde kerken om zich heen. De vernieuwing des Geestes lijkt hier en daar
zelfs sterker te zijn dan in sommige verstarde evangelische gemeenten. Sommigen vermoeden bijvoorbeeld dat er nog eerder een opwekking
onder de jeugd in de Gereformeerde Gemeenten zou kunnen plaatsvinden dan in be~ paalde traditionele evangelische gemeenten...
Dat zou best eens kunnen. In dit verband denken we natuurlijk onwillekeurig aan het verschijnsel van de 'jeugdkerken', die ineens in
bijna ons hele land als paddestoelen uit de grond opschieten. Bekende voorbeelden zijn
Godfashion in Zwolle en Heartbeat in Amersfoort,
waar vele honderden jongeren op afkomen, vooral uit de reformatorische kerken. Of ze de liturgie en de prediking in de eigen gemeenten
nu zat zijn of niet, jonge mensen van reformatorischen huize zoeken in de jeugdkerken naar vernieuwing, dat is duidelijk. Maar ik ben er
niet op voorhand gerust op dat het echt of hoofdzakelijk om innerlijke vernieuwing gaat.
Ik kan me zo goed voorstellen dat zulke jongeren afknappen op preken die te vaak op goed doorwrochte theologische voordrachten lijken of
zelfs dát niet eens en te weinig op 'uitspraken van God' (1 Pt4: 1l). Ik kan me goed voorstellen dat zulke jongeren ook dolgraag eens
wat anders zingen dan psalmen op zestiende-eeuwse melodieën, begeleid door dat afgezaagde orgel. Maar dat wil nog niet zeggen dat het
bij het merendeel van hen ook echt om inwendige vernieuwing gaat, dus om de kracht van de Heilige Geest, en niet slechts om de 'kracht'
van een andere manier van preken en een andere stijl van musiceren en zingen. Dat zal op den duur vanzelf blijken. Als er te weinig
innerlijke doorwerking van de Geest in die jeugdkerken is, zullen ze binnen afzienbare tijd vanzelf verzanden.
Daar hoeven de traditionalistische leiders van de gevestigde kerken zich trouwens niet op te verheugen, alsof die jonge mensen dan
vanzelf met hangende pootjes tot die kerken zullen terugkeren en alles op de oude voet kan doorgaan. Integendeel. Als het 'experiment'
van de jeugdkerken mislukt, zal dat een ramp zijn. Want velen van die jongeren die ook op dát experiment zullen zijn afgeknapt, zullen
dan niet terugkeren naar de gevestigde kerken, maar wegglijden in 'de wereld' en hun geloofshouvast helemaal verliezen. Het heeft geen
zin als traditionele protestanten afgeven op de jeugdkerken; laten zij de gevestigde kerken zélf vernieuwen, dan zullen de jongeren
vanzelf weer terugkomen. Maar laat het dan alsjeblieft geen kosmetische vernieuwing zijn: een beetje populairder preken, een beetje
andere muziekinstrumenten, en een beetje Opwekkingsliederen. Dat is alleen maar de buitenkant. |