In elk geval is de interlineair uniek en geen adoptie of vertaling van een andere interlineair. Ze reikt de lezer een verantwoorde vertaling van de betekenis van de tekst aan. Wie het Hebreeuws machtig is, leest het Hebreeuws, wie er geen yod van kan lezen leest de transliteratie en wie daarvan de ogen beginnen te draaien doorworstelt de Nederlandse vertaling. In de voetnoten van de commentaar wordt deze vertaling nader verantwoord. Naast de interlineair vindt men verder nog de vertaalkeuzen van de Statenvertaling (SV), Groot Nieuws Bijbel (GNB), Willibrordvertaling (WV), Nieuwe Vertaling NBG (NBG) en de recente Nieuwe Bijbelvertaling (NBV). Enkele bekende vertalingen zoals Het Boek (HB), de Naardense Bijbel (NB) en de Herziene Statenvertaling (HSV) ontbreken. Reden daarvoor is wellicht dat Het Boek eerder een parafrase biedt, de Naardense Bijbel weinig bekendheid geniet en de Herziene Statenvertaling nog geen officieel-volledige uitgave losliet. 

Persoonlijk zou ik eerder gekozen hebben om Engelse, Franse en Duitse vertalingen te vermelden zover hun vertaling bijzonder is. Door Nederlandstalige websites als www.biblija.net is het immers eenvoudig om de door SBOT gekozen vertalingen naast elkaar te plaatsen, terwijl de buitenlandse vertalingen via deze site moeilijker met de Nederlandse te vergelijken zijn (zie daarvoor: www.bibleserver.com). 

De commentaar 
SBOT kiest om het algemene commentaar op de Bijbeltekst in normale grote letters te plaatsen. Verdieping en details worden in de voetnoten in kleine letters aangereikt. Deze benadering heeft als voordeel dat voor de gemiddelde lezer de commentaar niet te technisch overkomt en men zich niet verliest in allerlei theologische discussies over het Hebreeuws, Aramees of andere zaken. Een nadeel hiervan is dat het moeilijk is om beiden tezamen te lezen. Bij het constant heen-en-weer springen van de grote tekst naar de kleine voetnoot verlies je gemakkelijk de rode draad. Zelf heb ik vandaar ervoor gekozen om eerst de grote tekst van een hoofdstuk te lezen en vervolgens alle kleine teksten van dat hoofdstuk achtereen te lezen. Een grote hulp zou het zijn als het betreffende vers waarop de voetnoot betrekking heeft er door de schrijvers bijgezet zou worden. Dat zou ook later specifiek naslagwerk vergemakkelijken, omdat dan niet telkens de commentaar gelezen moeten worden om te ontdekken bij welk Bijbelvers welke voetnoot hoort. 

Een prachtige zaak van SBOT was dat de schrijvers oplettend ervoor kozen om elk hoofdstuk af te sluiten met een verwijzing naar de hedendaagse toepassing van de tekst. Die toepassing ontbreekt bij de meeste commentaren en wordt enkel voldoende aangereikt door Engelstalige commentaren zoals de NIV Application Commentary – waarvan het deel over Ezra dit jaar eveneens zou verschijnen. Maar bij de hedendaagse Nederlandstalige commentaren staat de lezer dikwijls voor de keuze van enkel een praktisch commentaar, zoals Praktische Lessen uit Het Boek, of enkel een diepgaand theologisch commentaar. In de commentaar van SBOT vond ik beiden terug: een verdiepende uitleg en een verbredende toepassing van het gelezen gedeelte. 

Voetnoten en excursen 
In de voetnoten wordt uitvoerig stilgestaan bij allerlei vertaalkundige en exegetische (uitlegkundige) kwesties. Doordat SBOT haar lezers een interlineair aanreikt is zelfs de leek in staat om iets van die vertaalkundigheden te begrijpen. De voetnoten blijven toegankelijk en compact voor de lezer. 

Aan het slot van SBOT6 vindt de lezer meerdere excursen over onderwerpen die in de behandelde Bijbelboeken een belangrijke plaats innemen. In de commentaar (en voetnoten) wordt daarheen voor verdere studie verwezen. De excursen zijn zeer gedegen uitgewerkt en bevatten een goudbron aan informatie. Alleen al het lezen van enkel deze gedeelten geeft de lezer een immens inzicht in de tijd van Ezra, Nehemia, Ester en Job. 

Vergelijking en aanbeveling 
Gedurende twee maanden was het mijn doel om me te verdiepen in het Bijbelboek Ezra. Naast de SBOT las ik meerdere andere werken, waaronder theologische artikels uit gerenommeerde tijdschriften en Bijbelcommentaren (In het bijzonder Williamson [WBC, 1985], Clines [NCBC, 1984], Martin [ATEA, 2000], Gaebelein [KAT, 1998], Keil [BKAT, 1870], Blenkinsopp [OTL, 1988], Batten [CEC, 1913], Myers [AB, 1965], Klein [NIB, 1999], Allen/Laniak [NIBC, 2003] en Fensham [NICOT, 1982]). 

Aan het einde moet ik zeggen dat SBOT een zeer gedegen actueel en toegankelijk werk is. Zelfs ten opzichte van Williamsons bekroonde commentaar op Ezra-Nehemia in de Word Biblical Commentary (WBC) reeks beviel SBOT me zeer goed omdat het vollediger, diepgaander en toepasbaar leek. Ten opzicht van Fenshams commentaar op Ezra in de reeks van New International Commentary on the Old Testament (NICOT), de commentaarreeks die in de meeste meertalige bibliotheken van evangelicalen staat, is SBOT actueler en recenter. Of de SBOT ook de bovenhand zal voeren over de herziening van NICOT door auteur Hannah Harrington blijft een verrassing. Maar ook dan zal de lezer zich moeten inspannen om een Engelstalig boek ter hand te nemen, wat toch altijd een taalbarrière blijft. 

Wie vandaar in 2009 een degelijk commentaar zoekt op Ezra kan ik in elk geval SBOT met een tevreden hart aanraden. Wie durft kan het deel zelfs systematisch doorwerken in zijn stille tijd. Er kan dan al of niet gekozen worden voor het lezen van de kleine letters. Maar ook wie enkel de grote letters leest zal een schat aan inzicht ontvangen. Wie deze stap nog iets te ver is kan het werk als belangrijk naslagwerk binnen handbereik houden bij de bestudering van de Bijbelboeken Ezra, Nehemia, Esther en Job.
Dus van harte aanbevolen voor de leergierige discipelen van Gods Woord!