Kerkgeschiedenis

Kerkgeschiedenis
Interessante episoden uit de vroege kerkgeschiedenis

Menu

Uit: Een nieuw geluid - Tijdschrift over Nederlands-Israël - januari 2003

WAAROM DE BRITS-ISRAËL-VISIE ?

Tijdens de conferentie vorig jaar op 25 mei werd de vraag gesteld, waarom de Israël-visie niet algemeen wordt aanvaard. Ik heb bij die gelegenheid gewezen op verschillende gedachten, welke er zijn ten aanzien van de geschiedenis.
Om de toekomst beter te begrijpen is kennis van de geschiedenis onontbeerlijk. Dat geldt met name van de bijbelse geschiedenis. Maar dan moet er wel worden gestudeerd. Geen tijd en geen zin. Het drama van deze tijd is de onbekendheid met de Bijbel. In enkele woorden: Wie vergeet, verliest zijn geloof. Dat alleen al is een ontzettend verlies voor onze cultuur en niet alleen de christelijke. En het geschiedde . . . Nou ja. Het is wel waar, maar niet waar gebeurd. En in die situatie is het niet mogelijk om met iemand over de Israël-visie in gesprek te komen.

Veel gehoord: Wat maakt het nu uit, te weten waar de verloren tien stammen zich bevinden en wij wellicht nakomelingen van dat Israël zijn. Daar hangt mijn geloof toch niet van af? Ik heb Jezus Christus als mijn Heiland en Verlosser aangenomen en Hem geloof ik. Bovendien wordt van Hem in het gehele Oude Testament geprofeteerd en was het godsdienstige leven van Israël op Hem gericht. En Hij is gekomen en

Hij zal weerkomen. Dat is een geweldig getuigenis. Wij doen er goed aan, alvorens de Israël-visie uit te dragen op Hem te wijzen. Want Hij zelf is het die op Israël – Zijn Koninkrijk – heeft gewezen. ‘Het Koninkrijk Gods is gelijk aan...’ De Israël-visie – ook wel Israël-gedachte of Israël-waarheid genoemd – is niet zo maar een hersenspinsel, opgekomen in het brein van enkele religieuze figuren. De Israël-visie is een leer. De leer van het Koninkrijk Gods, het Evangelie van het Koninkrijk . . . En dat Koninkrijk is Israël.

Wij mogen niet vergeten, dat Jezus Christus is gekomen in en voor Israël. ‘En de Here God zal Hem de troon van zijn vader David geven en Hij zal als Koning over het huis van Jacob (de twaalf stammen) heersen tot in eeuwigheid’ Luc.1:32,33. ‘Hij heeft zich Israël, zijn Knecht, aangetrokken. . .’ Luc.1:54. ‘Want Hij is het, die zijn volk zal redden van hun zonden” Matth.1:21. ‘Want uit u zal een leidsman voortkomen, die mijn volk Israël weiden zal’ Matth.2:6; Micha 5:1.
Jezus Christus zal weerkomen en plaats nemen op de troon van David... Dat geloven wij toch?
Wij vragen ons in gemoede af: Waarom wordt de troon van David dan in de hemel gesitueerd? En waarom wordt het Koninkrijk als iets abstracts voorgesteld? Zo iets van, dat zit in je hart. Overigens wordt zelfs de wederkomst van Jezus Christus al ter discussie gesteld. Er wordt gesproken over Joden, wanneer men Israëlieten bedoelt en wanneer het gaat over Israël wordt de Gemeente bedoeld.
Maar laat één ding vooral duidelijk zijn: God bedoelt wat Hij zegt en Hij zegt wat Hij bedoelt. Hij heeft het brood des levens gegeven. En in plaats van dat te eten, wordt het geanalyseerd. God heeft aan de mens Zijn Woord gegeven en in plaats van het te geloven, wordt het bekritiseerd. Menselijke wijsheid voert altijd van God af, om ten slotte te leiden tot ongeloof. Wij mogen wel zeggen dat wij leven in een tijd van diepe godsverduistering.

Hoe kan men de Israël-visie aanvaarden als men de Bijbel niet meer kent, en dat geldt ook voor veel christenen. Als men dan al enige kennis heeft, heeft de vergeestelijking op een verschrikkelijke manier toegeslagen. Vergeestelijking betekent afval van het geloof. Grote delen van de Bijbel zijn tot mythen, legenden en verhalen verklaard. Grote delen van de Bijbel zijn als puur menselijke bedenksels aangemerkt. Je moet niet alles geloven. Leve de mens, de mondige mens, die alles wil geloven, als het maar niet het Woord van God is. Dat Woord van verzoening en redding en niet alleen bedoeld voor Israël, maar voor de gehele mensheid.
Wat moeten wij dan? Begrijpelijk, wanneer men iets nieuws hoort, zal men duidelijke argumenten willen horen. En daar wringt nu juist vaak de schoen. Wij zullen goed op de hoogte moeten zijn van die argumenten, welke de juistheid van de Israël-visie aantonen en dat gepaard met de nodige bijbelkennis. Het wordt de brenger van die geweldige boodschap nog al eens verweten, dat het daaraan schort. Bovendien mogen wij niet vergeten, dat men de Israël-visie ook met een aantal vooroordelen benadert. Om enkele te noemen: anti-semitisch, anti-joods en racistisch. Als gewezen wordt op de gevonden ‘verloren’ tien stammen van het huis Israëls, zullen de meeste mensen ogenblikkelijk op hun hoede zijn. In veel gevallen kan deze houding worden gerechtvaardigd, maar wij zullen wel moeten aansporen zelf te onderzoeken om de waarheid te achterhalen. Hoe het ook zij, wij moeten altijd weer beginnen met te wijzen op Jezus Christus, de Koning van Israël, Die nu nog buitenslands is (Matth.21:33; Marc.12:1; Luc.20:9), maar Die komen zal om te regeren naar recht en gerechtigheid. Dan zal – mede door de Israël-visie – duidelijk worden dat:

· de Bijbel van het eerste tot het het laatste bijbelboek de openbaring is van Gods plan tot het herstel van zijn volk, de gemeente en van de gehele wereld.
· de Bijbel duidelijke aanwijzingen geeft voor de oplossing van nationale en internationale problemen, die gevonden wordt in het houden van Gods wetten.
· de Bijbel aangeeft dat het in ballingschap gevoerde tienstammig deel van Israël ergens gevonden moet worden en dat talloze profetieën daarop wijzen.
· de Bijbel aantoont, dat het Koninkrijk Gods een aards Koninkrijk zal zijn en dat de troon van David ergens op deze aarde een plaats moet hebben.
· de Bijbel doet inzien, dat de Gemeente – het Lichaam van Christus – een zeer belangrijke plaats inneemt in Israël. Het kan haast niet anders.

En zo zijn er nog veel meer voorbeelden te geven.
Rest nog maar één mogelijkheid: de Bijbel aanvaarden als het Woord van God, vlees geworden in Jezus Christus, Die in de wereld gekomen is om door Zijn vrijwillige dood, zowel Zijn volk Israël in nationale zin te verlossen, als om de wereld met God te verzoenen. Joh. 1:8; Luc.1:68; Col.1:20; Rom.5:10. Hij is de Enige, die de wereld kan redden Joh.12:47.
Jezus Christus, de centrale figuur zonder Wie de Israël-visie geen enkele reden van bestaan heeft Matth.27:11; Luc.23:2. En in Joh.1:50 lezen wij: ‘Gij zijt de Koning van Israël.’

Wie zich in de Israël-visie verdiept, komt spoedig tot de conclusie, dat deze volkomen afwijkt van de officiële theologie. Deze erkent geen voortbestaan van Israël in de geschiedenis, evenmin een aardse voortzetting van de troon van David. De tien stammen zijn na de ballingschap opgegaan in de volken en/of de Joden. En de troon van David hield op te bestaan met de laatste koning van Juda, Zedekia. Hierbij moet nog worden opgemerkt, dat de vóór 1948 geldende zogenaamde vervangingstheologie – waarin werd gesteld, dat de kerk in de plaats van Israël zou zijn gekomen – geheel is achterhaald. Wij willen iedereen bewegen de gehele Bijbel te aanvaarden in de meest letterlijke zin van het Woord, het Woord van God. Dat lijkt wel een soort evangelisatie; en in zekere zin is het dat ook. Het gaat om de verkondiging van het Evangelie van het Koninkrijk. Dat willen wij niet alleen, dat is onze opdracht.
‘Welzalig het volk, welks God de HERE is’ (Psalm 144:15).